GERÇEK KIZLAR

※Yeni Ev Arkadaşları※

MERHABA CANLAR💛
Okuduğunuz anı saati dakikası saniyesine kadar yazar mısınız? Saniyeleri küçümsemeyinnn.😏 Bazı geri almam istediğiniz dakikalar için önce saniyelerden başlamalısınız...
BU ARADA TİŞÖRT NASIL. Lütfen yorum atın gerçekten merak ediyorummm.
ByBy🐒

ELİZ:

Trabzon'dan İstanbul'a bir otobüs bileti alınmış,küçük bir bavul ve bir  sırt çantasıyla yolu koyulmuştum. İnsanların garip bakışları üstümde dolaşırken terminalde beklemeye başladım. Kısacık erkek saçlarım ve anime karakterli tişörtümle kesinlikle bir erkeğe benziyordum ama bavulumun pembe olmasıyla insanlara bir kız olduğumu hissettiriyordum. Bavulumun pembe olmasını tercih etmemiştim.  Ama içten içe  insanların garip bakışları komiğime gitmeye başlamıştı. Bıyık altından gülerek  otobüsüme yerleştim ve hayallerime doğru bir yolculuğa çıktım.

PERİ:

Bütün eşyalarımı  otobüsten indirdikten sonra babamla birlikte üniversiteye gitmeye karar verdim. Kendimi ilkokul çocuğu gibi hissediyordum. Kayıt için babamla gelmiştim ve üniversiteyi bulup iletişim bölümü için kayıt yaptıracaktım.  Kayıt işlemlerini hallettikten sonra  hızlıca kampüsü geçmek istedim. Utana sıkıla etrafa bakıyordum. Hiç heyecanlı değilim. İlk günümün daha farklı olmasını hayal etmiştim. Daha fazla rezil olmadan metro durağına geçtik. Tam o sırada panoda ev ilanını gördüm. Babama gösterdikten sonra neden olmasın diyerek gitmeye karar verdik. Eve vardığımızda evin önünde bavuluyla bekleyen bir kız gördüm. Çok güzel bir kızdı. Sapsarı saçları ve duruşuyla asil bir havası vardı. Ona özenmemek elde değildi. Ne onun kadar zayıf nede onun kadar güzeldim. Sadece kıvırcık saçlara sahiptim. Yanına vardığımda ev için mi geldiğini sordum. Dönüp bana ve babama baktı.Rahatsız edici bakışlar ile karşılaşmayı beklerken gözlerinde hafif bir buruklukla başına evet der gibi salladı ve önüne döndü. Ondan sonra bende onu rahatsız etmek istemeyerek geri çekildim. Babam ev sahibini bulmak için gittiğinde onunla  ev arkadaşı olmayı umut etmeye başlamıştım bile.

BİRAY:

Alışveriş merkezindeydik.Yavaş yavaş mağazaları gezmeye başladım. Şapka, gözlük ve peruk arıyordum ve bulduğum ilk yerde aldım. Göstermeden poşetlere attım. Korumada zaten benimle ilgilenmiyordu. Alışveriş yapan kızları kesmeye çalışıyordu. Hazır kafası başka yerdeyken midemin bulandığını söyleyerek lavaboya doğru ilerledim. Beni zaten umursamadı eliyle tamam işareti yaptı ve burada beklediğini söyledi . Lavaboya girdiğim gibi hızlıca gömleğimi çıkardım. Altında turuncu bir tişörtüm vardı. Peruğu şapkama tıkmaya çalışırken insanların bana garip baktığını fark ettim. Gözlüğümü taktım ve tatlı bir şekilde set çekimi diyip lavabodan çıktım. Film sahnesi gibiydi  ama
içimden bir ses hayatın hiç senaryolara benzemediğini söylüyordu. Lavabonun yanındaki asansör birden açıldı ve  ben kendimi hiç düşünmeden içeriye attım. Asansörün yukarıya gittiğini fark ettiğimde şansıma tükürdüm. Artık çok geçti. Aşağı  inmem lazımdı ve süre aleyhime ilerliyordu. İkinci katta binmiştim ve dördüncü kata kadar çıkmıştım. Tekrar aşağı inmeye başlayınca ikinci katta tekrar durmaz diye dua etmeye başladım. İlk defa umudum vardı ve bunu berbat etmek istemiyordum. Yoksa beni bir daha dışarı  çıkarmayacaklarını çok iyi biliyordum. Ve asansör ikinci katı es geçtiğinde neredeyse mutluluktan ağlayacaktım. Çıkışa ulaştığımda taksi durağını gördüğüm gibi oraya yöneldim. Gördüğüm ilk  taksiye sakince bindim ve gülümseyerek terminale lütfen dedim.

ELİZ:

Bütün kayıt işlemleri bittikten sonra ev aramak için internette bulduğum ilanları gezmeye başlamıştım. Elimde bir miktar para vardı ama artık amcamlar bana yardım etmeyeceği için en uygun evi bulmaya çalışıyordum. Aradığım evlerden birinin önünde iki tane kızın bavulla beklediğini gördüm.  İki adam da hararetli bir şekilde tartışıyordu. Meraklı bir şekilde onlara doğru yöneldim. Kıvırcık saçlı kız beni anlamış olacak ki ev için fiyatta anlaşamadıklarını söyledi. Bir anda atladım: "Ben de bu evi tutmak istiyorum "
dedikten sonra iki adamda bana döndü. Ev sahibi olduğunu tahmin ettiğim kişi:
"Yani bu ev biraz pahalı "dedi . Yani pahalıydı ama bölüşebilirdik bu üç kızla diye düşüncelerimi söyleyemeden. Arkadan bir ses geldi:
"Dört kız bu evi tutmaya ne dersiniz?"