BÖLÜM -5- Otel

129 13 2
                                    

Öfkeden deliye dönmüş bir şekilde ilerliyordum. Hatta nereye gittiğimin de farkında değildim. Acaba gerçekten ailem yaşıyor muydu? Ya da gerçekten öldüler.

Aklımda binlerce soru vardı. Saatlerce bir oraya bir buraya ayaklarım beni nereye götürürse oraya yöneldim. Yavaş yavaş hava kararmaya başlıyordu. Şu an yetimhaneye dönmek delilik olurdu yetimhane müdürü benim olmadığımı farkederse karanlık odaya bırakırdı. Oraya hiç gidesim yok açıkçası.

Biraz yorulmuştum. O yüzden elimde 2 paket çikolata ile bir banka oturup çikolatadan bir ısırık aldım. Bir anda elime 1 su damlası düştü. Sanırım yağmur yağmaya başlamıştı. Hemen banktan kalkıp sığınacak bir yer bulmalıydım.

10 dakika sonra...

AHHHH?!?!?!?

Sanırım bileğimi incittim. O elif denen kız dikkat çekmek için bana çelme takmasaydı bunlar olmayacaktı. Üstelik en yakın arkadaşım bana bir çete üyesi olduğunu neden söylemedi ki?

Yavaş yavaş yürümeye çalışırken fırtına olmaya başladı. Hadi ama bu gün öleyim de kurtulayım artık.

Üşümekten bir anda kendimi yerde buldum. Zaten bir ailem yoktu. Benim arkamdan üzülecek hiç KİMSE yoktu.

.....

Bir an kendimi sıcak bir koltukta buldum. Yerimden sıçradım ve bana bakan bir adam gördüm.

"Ufaklık bu saate bu soğukta sokakta ne işin var?"

Cevap vermedim. Zaten konuşacak halde değildim.

"Pekala demek konuşmak istemiyorsun anlaşılan. Bu arada ben Toprak. Bu otelin bir personeliyim. Danışmanda çalışıyorum. Molaya çıktığım sırada seni yerde buldum ve buraya getirdim."

Sanırım bu adam iyi bir insandı. Ben de tiz bir sesle teşekkür ettim. Sonra adam sorular sormaya başladı.

"Annen ile baban nerede?"

Evet işte cevabını ezberlediğim bir soru.

"Bilmem sanırım öldüler ben de yetimhaneden kaçtım."

Adam şaşırmış olucak ki bir süre konuşmadı.

"Pekala ııı .... ben müdüre yiğenim olduğunu söylerim. Bu akşam burada kalırsın. Kayıp eşya dolabında birkaç kıyafet vardı onları sana şimdilik verebilirim. Bir de bir kase çorba getiririm. Artık bana güveniyorsan adını söyleyebilir misin?"

Hiç tereddüt etmeden "Benim adım İlgin yani İlgin Çetin." Dedim.

Adam bir an çok şaşırdı ve sırıtmaya başladı.

"Memnun oldum İlgin. Benim de soy ismim Çetin. Zaten yaygın bir soy isim. Sanırım akraba olduğumuzu söylersek inandırıcı olabilir. Haydi gel bakalım seni odana götüreyim."

Vay canına soy ismimiz aynı.

Toprak abi beni asansöre bindirip bir odaya çıkardı. Kocamandı. Hayatımda gördüğüm en havalı yer olabilir. Teşekkür edip yatağa uzandım vay canına bee. Çikolata almaya gittik otelde uyandık. Sanırım bende şanssızlık şansı var. Cebimde erimiş olan çikolatayı yatağımın yanındaki masaya koydum. Toprak abinin bana verdiği siyah tayt ve çok güzel olan tişört ü giydim. Hayatımda hiç bu kadar güzel kıyafetlerim olmamıştı. Aslında bunlar benim deyildi ama olsun çok güzellerdi.

Bir an kendimi yatağa attım ve uykuya daldım.

_______

Merhaba bu akşam yeni bir bölüm daha gelicek. Umarım beğenmişsinizdir. Sizce bu otelde ilgini nasıl maceralar bekliyor?

???

:)

YETIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin