Merhaba umarım hikayemi beğenirsiniz oy atmayı ve yorum yapmayı unutmayın.
İyi okumalar....
Kendimi bir an kötü hissettim. Herkes ağlamaya başlamış, bazıları kanı durdurmaya çalışıyor, bazıları da Bi şeyler getiriyordu. Bi anda gözüm kararmaya başladı. Kendimi yere bıraktım. Sesler gitti. Görüntü gitti. Bedenimin uyuştuğunu hissettim. Kalbim yavaşladı ve kendimi karanlığın kollarına bıraktım.
Elifin ağzından.....
İnanamıyordum. 4 yıldır tanıdığım arkadaşım kendini vurmuştu. Bir de üstüne yetmemiş gibi İlgin de bir an bayıldı.
İlk önce İlgini salona götürmelerini söyledim. Sonra ilk yardım çantasını aldım ve kurşunu çıkarmak için hazırlık yaptım.
Ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu. Korkuyordum. Ona zarar vermekten. Ama ya onu burada bırakacak ve ölümünü izleyecektik ya da elimizden geldiğince ona yardım edecektim. İlk önce kurşun yerini tespit ettim. Kaburgasının arasına girmişti.
Sonra bir uyuşturucu (doktorların kullandığından) alıp bir iğneye enjekte ettim. Ve koluna sapladım iğneyi. Evet şimdi başlayabilirdim ama kana ihtiyacım vardı. Hem de fazlasıyla.
"Serap ve Ali. Buraya gelin. Şimdi bizim yakınımızdaki bir kızılay kulübesinden kan almanız gerek."
"İyi de bize vermezler ki." Dedi Serap.
"Burada zaman kaybediyoruz. En iyi bildiğiniz işi yapın ve kan çalın." Diye bağırdım. Onlar da onaylar gibi kafa salladılar.
Aslında çok büyük bir işi üstlendiğimin ve başarısız olacağımı biliyordum ama denemek zorundaydım.
Ama şimdi en büyük hatayı fark ettim. Onun kan gurubunu bilmiyordum. Ve yanlış bir kan ile onu zehirleye bilirdim.
İlginin anlatımıyla...
Hafif bir şekilde gözümü araladığımda kendimi koltukta buldum. Neler oluyor diye etrafa baktığımda ufak bir şokla kendime geldim. Hemen koşarak o kızın yanına gittim. Ama yoktu. Onun yerine etraftaki saçılan kanları vardı. Mert e nerde olduğunu sorduğumda Elifin onu ameliyat ettiğini öğrendim. Belki yardım edersem onu kurtarabilirdik.
"Elifff!" Diye bağırdım. O da susmamı işaret eder gibi yaptı ve beni yanına çağırdı.
"İlgin bana yardım etmen gerek." Dedi.
Iyi de ben nasıl yardım edebilecektim ki?
"İyi de nasıl edeceğim ki?"
Bana parmağıyla kurşunu göstererek dedi ki.
"Kurşunu çıkararak."
Şaşkın bir ifadeyle ona bakarken bana cımbız ve sargı bezi uzattı. Ben de ona onaylar bir şekilde kafa salladım. Çünkü biraz daha oyalanırsak kız ölebilirdi.
Şu an hiç tanımadığım bir kız için kan ter içinde kalmıştım. Eee zaten doktorların olayı da buydu.
Elifin anlatımıyla...
Ben bu işi tek başıma yapamayacağımı anladığım sırada kurtarıcı meleğim olarak İlgin içeri girdi. Ben de kurşunu onun çıkarmasını söyledim. Şimdiye kadar belli etmemiş olabilirim ama beni kan tutardı. Hem de baya.
İlgine cımbız ve sargı bezi verdim. Bana şaşkın ve bir o kadar da korkak bir ifade takındı yüzüne.
"Elif bana neşter gibi bir şey vermen gerek. Yoksa kurşunu çıkaramayacağım."
"Iyi de bizde neşter yok ki."
"O zaman bana bıçak ver. Hadi!"
Kafamı salladığım gibi mutfağa koştum. Ve bulabildiğim en keskin bıçağı aldım. Ordaki ağlayan kişiler bana şaşkınlıkla bakıyorlardı. Onları umursamadan içeriye girdim.
"Al." Dedim ona. Bana teşekkür eder gibi kafa salladı. Şu an kendimi bir cerrah gibi hissediyordum. Eğer cerrah olursam böyle bir deneyimim olduğunu da söyleyeceğim.
İlgin dikkatlice yarım saat boyunca onunla uğraştı. Aslında onu tebrik etmem gerek. Daha tanımadığı bir kız için yaptığı şey için hayranlıkla onu izliyordum. Ve evet yanılmamıştım. Onun cesur olduğu ile ilgili.
Bir an İlgin bağırdı.
"Çıkardım!"
Oha bee! Gerçekten kurşunu çıkarmış eliyle onu inceliyordu. Bu kadar kolay olmamalıydı.
"Ama bir sorunumuz var."
Tam tahmin ettiğim gibi.
"Ne oldu?"
"Çok kan kaybediyor. Bu gidişle 10 dakika içinde ölebilir. Kurşun kan akmasını engelliyordu ama çıkarınca..."
Bir an İlgin ağlamaya başladı. Serap ve Ali daha kanı getirmemişti. Biz de kan akmasını engellemeye çalışıyorduk.
"Elif şimdi birşey oldu ama sakin ol tamam mı?"
"Ne oldu?"
"Kalbi atmıyor."
_________
Merhabaaa! Yine çok heycanlı bir son ile karşınızdayım. Umarım hikayemi beğeniyorsunuzdur. Görüşürüzz.
Oy atmayı ve yorum yapmayı unutmayın!!!
:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YETIM
Chick-LitMerhaba ben İlgin! 13 yaşındayım. Doğduğumdan beri yetimhanedeyim. Ama bir gün çikolata almak adına başıma büyük bir bela açtım. Çikolataları çaldım! Ama sonra karşılaştığım insanlar ile aile olacağımı hiç düşünmemiştim. Tabii başıma bela açacakları...