Silahı çıkardığım gibi rastgele bir adama tuttum. Ben elifin yanında silahla duruyordum o da kocaman bir sepeti dolduruyordu.
Sonra biz soygun yaparken bir çocuğun "Yaa bunlar mal mı acaba sahte silahla market soyuyorlar. Aaa bir de daha bücürler."
Dedi bir tane çocuk.
Ben de gaza gelip onun kafasının üstündeki kutuya ateş ettim. Herkes bir an çığlık çığlığa koşuşturmaya başladı. Aman allahım ben ne yaptım! Silah sesini duyup buraya insan gelebilirdi!
Hemen Elife işaret yaptım ve sepeti doldurmayı bırakıp bana birkaç şey verdi ve kaçmaya başladık!!
Biz bir andan gülüyor bir andan da polis sirenlerinden kaçıyorduk!
10 dakika boyunca koştuktan sonra sanırım kurtulmuştuk. Bir an Elife döndüğümde bana bir sprey boya uzattı. Bunun ile ne yaptığını sorduğumda da "Kocaman bir aynaya pislik salih yazdım nasıl ama beğendin mi?"
"Ahahahah!" intikama bak bee...
"Haa bu arada üvey babanı neden sevmiyorsun?"
Biraz durduktan sonra.....
"Ben hiç öz babamı tanımadım. Ben doğduktan sonra beni terk etmiş. Sonra annem o adamla evlenmiş. O adam annemi öldürmüş falan işte. Ben de 4 yıl yetimhanede kaldıktan sonrasında ordan kaçtım."
Iyi de öldürdüyse bu adamın market işinde ne işi var?
"Şeyy ben hatırlatmak istemezdim özür dilerim."
"Sorun değil. Ama adam daha fazlasını hakediyordu. Bu arada, senin hikayen ne?"
Şimdi başlıyoruzz..
"Ben anne ve babamı hiç tanımadım. Bana ya annen seni buraya bırakıp gitti ya da öldüler demişlerdi. Yani oraya getirildiğimden beri ordayım. Ama şimdi değilim tabii."
Elif biraz durduktan sonra bana sarıldı. Ben de ona sarıldım ve o konuşmaya başladı.
"Üzülme. Onlar seni bıraktılarsa büyük ihtimalle bir sebepleri vardır. Ya da öldükleri için burada olmak zorunda kalmışsındır. Bunları düşünmene gerek Yok! Artık senin bir ailen var. Bize katılmak ister misin?"
Elif gerçekten iyi bir kızdı. Ben de onu kıramadım ve evet anlamında başımı salladım.
Artık benim bir ailem vardı!!!
Ama keşke... keşke annemi 1 kere görebilseydim.
"Elif!" Diye seslendim Elife.
"Ne oldu?"
"Bana annemi bulmama yardım eder misin?
Tabii ölmediyse..."
"Tabiki! Arkadaşlar bunlar için vardır."
"Gerçekten mıı?"
"Heralde kızım ne sandın? Ama önce buraya birilerini çağırmam gerek. Eşyaları alıp sen beni kaldığımız yere götüreceğim. Pekala şimdi ben onları çağırıyorum. Istersen burdan bi şeyler yiyebilirsin."
Sepeti biraz kurcaladıktan sonra bir kutu gördüm! Aman tanrım elif benim en sevdiğim çikolardan 1 kutu dolusu almış! Yaşasın beee! 2 adet çikolata yedikten sonra siyah bir araba geldi. Biraz eskiydi ama hala kullanılıyordu. Ama bir mantık hatası vardı. Bunlar bizimle aynı yaştalarsa nasıl araba kullanıyorlardı?
Sonra tanımadığım biri bana seslendi.
"Hadi atla İlgin! Seni evine götürelim."
__________
Bu güne söz verdiğim için yeni 1 bölüm daha attım. Umarım beğenirsiniz...
Sizce İlgin annesini bulabilicek mi?
Sizce İlginin götürdükleri yer nasıl bir yer?
Yorumlara yazın;)
:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YETIM
Genç Kız EdebiyatıMerhaba ben İlgin! 13 yaşındayım. Doğduğumdan beri yetimhanedeyim. Ama bir gün çikolata almak adına başıma büyük bir bela açtım. Çikolataları çaldım! Ama sonra karşılaştığım insanlar ile aile olacağımı hiç düşünmemiştim. Tabii başıma bela açacakları...
