My Girlfriend is a Mafia

Continuation...

David Valdez POV

I was talking to Ivy my secretary when I heard that shattering sound of something outside the door. Kunot ang noo ko habang mabilis na naglalakad pabukas ng pinto, only to find out na hindi naman talaga iyon nakasarado, may sewang lang. Mabilis akong lumabas para tingnan ang paligid at nakita ang basag na vase sa harapan lang ng pinto nitong office ko.

Napatingin ako sa magkabilang gilid ng hallway... wala namang bakas ng tao. Napahinga ako nang malalim bago muling pumasok sa office ko.

Sino ka man makikilala kita.

"I have to go." huling sabi ko kay Ivy bago pinatay ang cellphone ko at inilapag sa lamesa ko.

Humarap ako sa cap rack ko at ibinaba ang isang sabitan noon. Agad na bumukas ang seckretong pinto nitong office ko. Pumasok ako doon at agad na na-upo sa harap ng mga monitor dito.

Lahat nang anggulo at parte nitong paligid at likod ng office ko ay may hidden cameras. Mabuti na ang sigurado...

Agad kong ni-rewind ang footage at napa ngisi sa nakita. What a surprise... 'Kita ko ang anak kong si Scarlet sa harap mismo ng pinto ko. So she was listening? Hmm what to do? What to do? Wait should I worry? I mean she's Scarlet, Lhevi's daughter. I'm sure she's as damn as her mother, nah never mind. I'm sure she'll be on my side.

At least now hindi na ako mahihirapang mag paliwanag sa kaniya. She already knows. Tama naman lahat nang narinig niya. I don't love Lhevi, I never will.

Pinakasalan ko si Lhevi simple because she's wealthy and powerful and also stupid. I still remember how stupid she was when she shoot the real Tristan Jacob Dela Cruz and tatay ng kasintahan ng anak ko.

Flashback ~

"If you don't shoot him he'll kill you. Isa pa rin siyang Agent at hindi sapat na asawa siya ni Sharlene para hindi niya tayo patayin." pabulong na sabi ko sa asawa kong nakatayo sa harapan ko. Nasa isa kaming building na may 50 floors, nasa rooftop kami.

She was holding her bow and arrow aiming for a kill. Hindi naman dapat yung asawa ni Sharlene ang pagdidiskitahan namin. May papatayin sana talaga kami rito pero dahil sa hindi siya nagpakita at itong si Tristan ang nakita ko kaya siya ang pupuntiryahin ko... I mean ng asawa ko.

"Sige na Mahal, patamaan mo na siya." nakangising sulsol ko sa asawa. Hindi niya naman siguro gagawin diba?

"Sigurado ka Mahal?" nagdadalawang isip na sabi niya sa akin, sandali akong nilingon.

Natatawa akong tumango then the hashing sound of an arrow stopped me. Nang lingunin ko ang asawa ko huli na ang lahat. Tinamaan na sa ulo ang asawa ni Sharlene. Daplis lang iyon dahil marahil ay naramdaman niya ang papatamang palaso sa kaniya, pero may lason iyon at sigurado akong mamamatay din siya kalaunan.

Nanlalaki ang mga matang napatingin ako sa asawa kong malawak ang ngiti sa labi at mukhang proud pa sa ginawa. "I-I was just k-kidding... w-why?" utal na sabi ko na dahilan nang pagkawala nang matamis na ngiti sa mga labi niya.

"You said...?" naguguluhang sabi pa niya.

"I was just kidding!" napa sabunot ako sa buhok at mabilis na umalis sa building na iyon.

I can't believe na gagawin niya talaga iyon? What about the agreement? Pero agad akong napangisi nang maalala ang dahilan kung bakit gusto kong mamatay ang Dela Cruz na iyon. Kapag sumapi at naging isa ang Alpha at Beta magiging pinakamalakas na sila. Tama na rin ang nagyari...

I have to be away. Kailangan hindi ako madamay sa kalokohang nagawa nang matalino kong asawa.

End of flashback ~

Palagi talaga akong napapatawa sa tuwing maalala ang kabobohang iyon ng asawa ko. I can't believe na nasikmura ko siyang pakasalan.

Umalis si Scarlet. I have to stop her. Kapag sinabi niya ang nalaman sa mga Dela Cruz I'm literally dead.

Mabilis akong lumabas sa secret room na iyon at muling pumasok at lumabas sa office ko. Then I head to the parking kung nasaan ang kotse ko.

Mabilis kong pinaharurot ang kotse ko pasunod sa anak ko. I didn't tell her na merong jps ang mutor niya. Madali ko lang siyang mahahabul gamit iyon.

Napakunot ang noo ko habang sinusulyapan ang pulang dot na sinusundan ko. Napaka bilis no'n at halos hindi ko na mahabol.

Mas pina arangkada ko ang kotse ko at kalaunan ay nakita ko na ang mabilis na takbo ng anak ko. Kapwa kami nakikipagpatentero sa mga sasakyang nadaraanan naming pareho.

Pilit kong pinapantayan ang bilis niya hanggang sa makarating kami sa may crossing na parte nitong daang tinatahak namin.

Doon nanlaki ang mga mata ko. Ten wheeler truck is about to hit her and her fast speed didn't even slow a little.

Mabilis kong natapakan ang break ng kotse ko nang sasalpok na siya at kusa nalang na napa pikit.

A/N: Eyy sorry napaka-ikli lang nitong chapter na ito. Ni hindi nga umabot nang isang libong salita... pero it's okay continuation lang naman ito...

Enjoy and feedbacks please♥

🍀Black_Stain_19