3H of Ours

Kabanata 10

KABANATA 10

"Dalian niyo diyan at magsi-simba pa tayo mga apo." sabi ni Lola.

Kumakain kami ngayon ng umagahan sa hapag-kainan. It's Sunday today. It means family day.

Kahit nasa Manila kami kahit busy si Daddy or si Mommy may oras parin sila sa amin. At kaming apat naman ay kahit may mga personal na lakad kami as soon as hindi masyadong importante ay kailangan namin ipag-paliban yuon.

Alas-sais pa lang ng umaga at pupunta kami sa kabilang bayan para doon mag-simba may simbahan naman dito sa De Arkanghel, malaki-laki rin.

But Lola suggested that she want us to tour around outside the town of De Arkanghel.

At kailangan din namin mag-punta sa mall or groceries para bumili ulit ng stock. Mahilig kasing mag-luto si Lola kaya mabilis din maubos ang mga stock.

Inayos ko na ang sairili ko pati na ang suot ko para hindi matagusan. Kaya pala ang init ng ulo ko these past few days dahil meron ako.

"Tiara." napalingon ako kay Dad ng tawagin niya ako.

"Yes, Dad?" tanong ko habang sumusubo.

"We will buy you a phone, later." ani niya.

Nabitawan ko naman ang kutsara ko at tininggnan si Dad na nakatingin lang sa akin.

"Talaga, Dad? Yes!" malaks na hiyaw ko.

Katabi ko lang si Ate Frida, naka-graduate na silang dalawa sa pagkaka-grounded. Tahimik lang silang dalawa na nakikinig sa amin.

Tumango naman si Dad at nginitian ako. Nagnining-ning ang mga mata ko sa sinabi ni Dad. Sa wakas mapapalitan na din ang phone ko! Ang hirap kayang ikaw lang mag-isa sa kwarto mo at ayaw ka naman nila patulungin sa mansiyon.

Para kang masisiraan ng ulo, pag-wala kang magawa. Nasanay akong cellphone lang ang kaharap ko all the time. Kaya ang laki ng inis ko sa Leon na maattitude nayun.

By the way, after what happened last, last day after he rested on my shoulder. Inaya niya na akong umalis, hinatid niya ako sa backdoor ng mansiyon, sa kusina. Pag-lingon ko sa likod ko wala na siya.

I just shrugged with that. And maybe he feels like, he need some time to think and he can only think wisely if he's alone.

Pero pagaka-tapos nun hindi na naman siya nag-paramdam. Ghoster nga talaga. Magpaparamdam pag gusto lang.

"Siszy look at that goat, oh!" Turo ni Ate Frida sa labas ng bintana ng aming van.

Papunta na kami sa kabilang bayan mga isa't kalahating oras ang biyahe papunta doon.

The sunrise starting to rise up in the field. It is breathtaking. Ang araw na papasibol pa lang ay nag-bibigay tanda na pagkatapos ng dilim may nag-aantay sayong liwanag.

Napaka-ganda sa mata ng tanawin. Nagiging kulay dilaw ang paligid ng bukirin habang ang langit ay asul na maulap-ulap.

How I love staring this landscape scenery all day long.

"Come on girls, let's go." mom said.

Nakarating na kami sa simbahan ng Santa Barbara na kalapit lang ng De Arkanghel.

Habang nasa labas at inaantay na silang bumaba lahat pinag-masdan ko muna ang simbahan.

Tama lang ang laki nito, maka-luma na din ito at parang pinatatag ito noong panahon din ng mga kastila dahil sa batong estraktura nito.

May nag-titinda sa gilid ng mga kandila at mga bracelet o kaya T-shirt tsaka ilang mga keychain.

Maka-bili nga mamaya!