Last night was a blast. Hindi ko aakalain na ako ang nanalo. My classmates and teacher were so proud of me dahil daw natalo ko ang ibang college students. Naipanalo ko rin ang best in talent portion, best in night gown, and best in production number.
Tita was so happy about it and she said kailangan naming icelebrate iyon. She wanted us to have a family trip. Sumakto naman at kinabukasan ay Reunion ng mga Estevan. Nahiya pa ako ng ikalat ni tita ang balita sa pagkapanalo ko. But I felt overwhelmed on how happy they were for me.
Kaya ngayon ay pabiyahe na kami sa Hacienda Estevan. Lola Yasmine even left me a dm, sabi niya miss na niya ako.
Dahil medyo malayo iyon sa amin. And we're traveling through road ay nagsuot lang ako ng simpleng puting tshirt na pinares sa isang floral na jumper suit. I tied my hair in a bun. At dahil van naman ang dala ay tagiisa kaming row ng upuan. Nasa pinakalikod si Moie habang ako ay sa harapan nito. Tito and tita sa unang row. At gamit namin sa mga sumunod na row. I brought my little black backpack. At dahil mahaba-haba pa ang biyahe , i tried opening my spotify for music. Saka naman ako umidlip.
Nagising ako na tila tumatalon ang sasakyan. Kaya naman ay agad akong napamulat. At kung gaano ako kabilis dumilat ay ganoon din ako kasaya when i saw that we were already at the hacienda.
Nilingon ko si Moie sa likod but i think he's still sleeping. Kaya naman saktong tumigil ang van ay nauna akong lumabas. Natawa p sina tita sa ginawa ko. Mabilis kong kinuha ang maleta na dala ko at hinila papasok. And when i was half way, namataan ko ang pinakapaborito kong Estevan sa lahat.
"COLE!" Mabilis naman itong lumingon sa akin. He smiled and opened his arms wide.
Tumakbo ako at niyakap siya. Malapit pa kaming natumba. I missed this idiot.
Sa sobrang higpit ng yakap niya naririnig ko ang vibration ng tawa niya. Kumalas ako and he patted my head.
"Namiss mo ko no?" Natatawa niyang saad.
"Syempre." Ani ko.
"Ako ba, hija? Namiss mo?" Mabilis akong napalingon ng marinig ko ang malamyang boses na iyon.
Mabilis akong tumakbo dito at maingat na yumakap.
"Lola, na miss po kita ng sobra-sobra." Lola yasmine laughed.
"Naku! Ako din, hija. Tara na sa loob at ng makita mo ang ibang magpipinsan." Tumango ako.
I laughed when i forgat that i brought my luggage with me. Pero mas natawa ako ng makitang nakasimangot na hila-hila ito ni Cole.
Pagpasok namin sa mansion ay kompleto na sila. All were wearing white. Mabuti na nga lang at puti ang pantaas ko. Niyakap ako nina ate Ada at Gucci. Si ate Ada ay kapatid ni Cole which is short for Andrea Diana Anastasia. While Gucci is kuya Xenon's younger sister.
Niyakap din ako ng iba pang mga babaeng pinsan. After that ay dumiretso na kami sa kusina. At kung siguro'y hindi pa ko nabusog sa mga pagkain sa sadakyan kanina ay maglalaway talaga ako sa mga nakikita ko.
There were cakes everywhere and the food is just a blast. From italian cuisine to filipino delicacy. Name what you want at makikita mo iyon sa lamesa. Pasimple akong kumuha ng chocolate sa lamesa. After a little tour around the house ay dumiretso na kami sa likod ng mansion where it was decorated. There where white see through curtains hanging around. Connecting each post to another at bawat curtain ay may nakasabit na lamp. And the spaces in between all those post were filled with lights. May clip lights din sa gilid where their family pictures were clipped. Nagpaalam naman ako kay lola na manonood lang ng mga litrato. Una kong nilapitan ang mga litrato sa gilid kung saan nasa kabataan pa sila. I let out a small chuckle ng makita ang porma nila.
Parehas na nakajumsuit na yellow ang labing tatlong lalake at pinares sa itim na tshirt. Kahit nung bata pa sila ang popogi. Saka naman ako tumingin sa iba. I stopped at the very end kung saan ay walang picture ang isang clip. Kunot noo naman akong tumitig doon.
"Bakit kulang?"
"Ngayon pa kukunin ang ilalagay diyan."Halos mapatalon ako ng may magsalita sa likod ko.
Nickon.
Isa sa mga pinakatahimik sa kanila. And he is the serious type. Sa tagal ko sa kanila. Madalang ko lamang siyang nakikita dahil tulad ng sinabi nila, he's like the introvert type.
Nilingon ko siya at tila gusto kong mamangha. The Estevan really never fail to amaze me.
Just like everyone of them he looked handsome in his suit. Mas lalo ata akong namangha ng makita ang kulay ng mata nito. He had like an icey blue color in his eyes.
"Stop starring. That's rude." Napabalik naman ako sa sarili ko. I laughed my stupid act out saka inilahad ang kamay sa harapan.
"Oh, sorry about that. Nakakamesmerize kasi ang mga mata mo. I'm Gaia by the way. Nice meeting you."
And for the first time since i saw him, ay nakita ko siyang ngumiti.
"Thankyou, and I've been told. The name's Haruki Nickon Estevan at your service. And it's a pleasure meeting you, gaia." Tinanggap niya ang kamay ko.
I was happy with his company. He wasn't truly an introvert at all. Masaya siyang kasama. He even explained to me some of the pictures there.
Napatigil lang siya ng may tumawag sa kanya. Sabay pa kaming napalingon. And like everytime i see him. Tila nauubisan ako ng hininga. Moie was in his suit at nakaayos ang buhok nito. Tila ba aatakihin ako. Kaya naman ay nahirapan akong huminga. I was like having an attack. Napakapit ako bigla kay Nickon while clenching my chest.
"Are you okay?" Nickon asked. Umiling naman ako.
"Kuya, anong gagawin ko?" He asked for help. Hindi ko alam kung sino ang tinatawag niya. All i know was i was floating.
My eyes were blurry at hindi ko maanig kung sino ang may bitbit sa akin. All i ever heard was,
"Don't ever close your eyes. Masasaktan ako."
Before everything went black.
—————————————————
Guys sorry sa late UD. Kakagaling ko lang kasi sa clinic. Namamaga buong mukha ko dahil sa ngipin. So try ko lang talaga guys.
HAPPY READING❤️
Don't forget to click Vote and Follow me please.
-Giyang.
