22.BÖLÜM:İlk Öpücük

389 25 3
                                    

Emir donmuş bir şekilde Duygu'ya bakıyordu. Duygu bana sarıldıkdan sonra Umut'a döndü. O hala sinir küpüydü.

"İyi misin?" diye sordu Duygu.

"Sen de biliyordun değil mi?" diye sordu Umut.

"Neyi ?" dedi Duygu hiç bir şeyden haberi yokdu ki.

"Şu adamın Irmak'ın sevgilisi olduğunu."

Duygu gözlerini kocaman açtı.

"Kim Özgür mü?" diye sordu dalga geçer gibi.

Özgür'ü göstermek döndüğünde Özgür'ün gitmiş olduğunu fark ettik.

"Özgür, nerdesin?" dedi koku dolu bir sesle.

Umut "ben bir elimi yüzümü yıkayım." diye banyoya yöneldi ve giderken bana çok fena bir bakış attı. Bu bakış benim titremem sebep oldu.

"Ya Özgür nerede?" diye sorup duruyordu Duygu.

Ben hala titrediğim için cevap veremedim.

"Bakıyorum da eski sevgili çok merak ettin. Ha pardon tabii bu olaydan sonra yeniden sevgili olursunuz tabii." dedi Emir Duygu'yu fena halde kıskanmıştı.

"Ne saçmalıyorsun Emir yerden zor kaldırdım onu şimdi tek başına gitmesi imkansız onu için ben merak ettim." dedi

"Burdan bakınca hiç öyle görünmüyor ama Duygu." dedi

"Kıskançlığın sırası mı şimdi Emir? Özgür'e bir şey olursa Umut suçlu olur biliyorsun değil mi?" herkesin sinirleri gerilmişti berbat bir gün yaşıyordum.

"Tamam bağırmayın kesin ve çıkıp arayın." dedim

"Bence de ya" dedi Duygu

"Koş Duygu ölür falan şimdi sevgilin seni yanında istiyor zaten adamın amacı bu." dedi Emir.

"Yeter artık şuna sevgilin falan deme. O benim arkadaşım sadece anladın mı Emir ?" Duygu'nun belki de en çok kızdığı konu buydu ve Emir ateşle oynuyor.

"Off Emir hadi gidin." dediğim de Duygu hemen fırlamıştı.

"Tamam da Umut hala sinirli seni onunla nasıl bırakacağım." dedi

"Yapacağını yaptı zaten hadi Duygu'nun yanında ol ve bu konuda fazla üzerine gitme çok hassas." dedim

"Bak Irmak emin misin?" diye sordu.

"Eminim hadi git Duygu'ya yetiş." dediğim de kafasını olumlu anlamda salladı. Ve gitti.

Umut banyodan indiğinde istem dışı kaşlarımı çattım.

"Hadi hadi bana dışından kız sevgilini dövdüm diye." dedi ve bardağı taşıran son damla oldu bu. Karşısında hala kokudan titresemde.

"Umut o benim değil Duygu'nun üniversite zamanlarında ki sevgilisiydi. Sende biliyorsun." dedim ve bana bakan o sinirli gözleri yere indirip düşünmeye başladı.

"Seninle ne ilgilisi var o zaman." dediğinde sesi yine yükselmeye başladı. Bende titremeye devam ettim ama ben altta kalmam ki kendimi buna inandırarak

"Bağırmayı kes artık ya kes." diye bu sefer ben ona bağırdım.

"Anlat." diye emir verdi. Kendine gel Irmak hiç bir erkek seni ezemez.

"Bana emir veremezsin." dedim bunu söylerken kafam yerdeydi. Korkuyordum ondan neden bilmiyorum ama korkuyordum.

"Duygu'ya gitmenden önce bana gelmiş. Bende o benzinlik de gördüm onu. Senin duymanı istemedim. Hatta Duygu bile bilmeyecekti yeniden üzülsün istemedim.

HER KALP KENDİ ŞARKISINI SÖYLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin