"Gitme...beni bırakıp hiç gitme.." dedi ve bana sıkı sıkı sarıldı. Onu bırakıpda nasıl giderim ki?
Derin bir nefes aldım. "Gitsem ne yaparsın?" dedim.
"Ağlarım... Bir de hep...hep evine gelirim." dedi hıçkırıklar arasın da.
Güldüm. O kadar masum söylüyordu ki ama.
"Gidecek misin?" diye sordu bir kez daha.
"Hayır bu gece buradayım." dedim
"Hayır sersem temelli mi gideceksin?" dedi güldüm yine.
"Temelli ne ya?" diye sordum biraz dalga geçerek. Ama bu yaptığım Duygu'nun pek umrunda değildi. Bana sarıldı.
"Söz ver bana hiç gitme tamam mı?" diye sordu bir kez daha.
"Gitmeyeceğim." dedim ama söz vermedim. Bugün ki gibi olursa bir daha kaldırabileceğimi hiç sanmam.
"Söz mü?" diye sordu.
"Hadi gel odana çıkalım, uyu sen biraz." dedim
"Beni geçiştiriyorsun, gideceksin biliyorum. Tamam o zaman şimdi git,sana daha fazla alışmama izin verme,seni daha çok sevmeme de izin verme. Özgür gibi olacak işte." deyip ayaklandı. Dengesini de kuramıyordu. Hemen yakaladım onu belinden.
"Bırak,ben gidebilirim." dedi . korkuluklardan tutunarak odasına doğru ilerledi. Ona görünmeden arkasından gittim. Bir şey olursa müdahale etmek için.
Böyle olması gerek. Onu her yaptığı hatayı bu kadar çabuk affedersem olmazdı. Odasına çıktıkdan sonra hıçkırarak ağlamaya başladı. Dayanamıyordum onun ağlamasına. Yanına da gidemezdim. En iyisi kendimi dışarı atmaktı.
*****
Gece geç saatde geldiğim de ağlama sesleri kesilmişti. Gidip yanına kıvrılmak istedim. Ama olmazdı bu. Kendimi koltuğa atıp gözlerimi kapadım.
DUYGU'DAN...
Güneş ışınlarının yüzüme vurmasıyla uyandım. Başım çatlayacak gibi ağrıyordu. Hemen gidip diyet bisküvülerimden yiyip ilaç içtim. Çok kötüydüm. Bana içmek yaramıyordu. Durup dünü hatırlamaya kendimi zorlayınca neler olduğu tek tek zihnimde canlandı.
'Gitmiş miydi acaba?' oturma odasına doğru ilerledim kapı açıktı ve orada uyuyordu. İçim rahatlamış mıydı?
Hemde nasıl!! Onun gitme fikri beni o kadar derinden sarsmıştı ki.
Ee bundan sonra nasıl olacakdı ?
Şindilik kendimi düşünmem gerekiyordu çünkü miğdem fena halde bulanıyordu. Aldığım ilacı da geri çıkarmamak için uğraşıyordum resmen ama benden bu kadardı. Kendimi hemen banyoya attım.
Elimi yüzümü yıkayıp dışarı çıkınca mutfak kapısına yaslanmış ellerini göğsünde birleştirmiş Emir'in soruyla kendime gelmiştim.
"İyi misin?" dedi
"Başım çatlamak üzere, miğdeminde bulantısını saymazsak iyiyim." dedim gözlerimi devirerek.
"İçmeseydin sende, zaten içmeyi de pek becerebildiğin söylenemez." dedi kaşları alayla yukarı kalktı.
"Of Emir dalga geçme ya. Zaten var ya bir daha içen ne olsun." dedim güldü.
"İçmen bir yerde işe yaradı bana kendini affettirdin." dedi
Emir'e doğru biraz daha yaklaştım "özür dilerim saçmaladım valla ya." dedim
"Dün inandırdın beni. Hadi yine iyisin." deyip göz kırptı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HER KALP KENDİ ŞARKISINI SÖYLER
Romanceİki kalbin aşkı. Aşkı hiç bir zaman tatmamış bir kız ve tatmamaya çalışan bir erkek.. Babasının, annesini ve kendisini terk etmesi üzerine tek başına bütün zorluklara göğüs germiş bir kız.. Babasının ölümü üzerine hayatın kendisini boş ilişkilere...
