Kaya Pala[On Hold]

03

Typographical and Grammatical Errors
-

"Oh Beltran, bakit parang pinagsakluban ng langit at lupa 'yang mukha mo?" Agad akong napaangat ng tingin kay Andrea mang tanungin niya ako.

"May problema nanaman sa bahay," walang ganang sagot ko. "Ano nga pala ang mangyari sa party kagabi?" Tanong ko. Sa lahat ng bagay sa buhay ko pinaka ayaw ko yung painag-uusapan ang problema ko sa bahay kasi ayokong madamay sila sa negativity na dala nung problema ko.

"If you're asking about the formal party of Tito Rico, it was soooo boring. But…the after party that Ricca threw was so wild!" I can sense na sobrang wild nga nung nangyari sa kanila kasi late ngayon si Mariz.

Isa si Mariz sa mga taong kilala ko na ayaw na ayaw nang nale-late. Never siyang nale-late, she always arrive 1 hour early before the class starts. Sa aming tatlo siya ang pinaka masipag sa pag gising ng maaga.

"Hi guys," and speaking of the devil.

"Oh kumusta naman ulo natin dyan girl?" Pang aasar sa kaniya ni Andrea.

"Putangina mo Andeng ah dinaya niyo ako sa mga shots kagabi," when she turned her gaze at me biglang nag iba ang aura niya. "Anyare pala sa date niyo ni Christan?" She asked and smiled from ear to ear.

"So... Christan brought me to Intramuros, we ate dinner, we danced, and..." I paused for a while to tease them.

"And wha-"

"Kami na," I said and laughed.

"Seryoso yan?!"

"Oh my God, Beltran!!"

Both of them stood up and pulled me to join them for a group hug.

"Oh ano ka ngayon Mariz? Ikaw na lang single," pang-aasar ni Andrea kay Mariz kaga umiba ang timpla ng mukha nito.

"Tse! Gaga ka talaga!" Saad niya kaya mas lalo pang natawa si Andrea.

She started walking towards her seat beside me looking so unhappy.

Mariz had no boyfriend since birth but she has the most powerful advices when it comes to love.

"Hoy kahit may mga boyfriend na kayo 'di niyo naman ako iiw-"

"Gaga ka talaga syempre hindi!" Sabay kaming napasigaw ni Andeng at mapatawa kask bigla siyang magsalita at umiyak.

She automatically hugged us and continued crying. Pero kumalas rin kami agad nang pumasok na ang professor.

While she was discussing about some mathematical theories, someone knocked on the door.

It was Steffen, Christan's best friend.

"Miss Alicer pwede ko po bang i-excuse ko saglit si Loraine?"

"Miss Beltran, you may go," agad akong lumabas nang payagan ako ng Professor.

"Bakit Steff? Ano meron? May nangyari ba kay Christan?" Sunod sunod kong tanong.

"Wala, walang nangyari sa kaniya," agad niyang sagot. "Ano kasi… Si Christan, may-" he didn't get the chance to finish the thing that he was about to say when Christan suddenly appeared like a mushroom.

"Hi, love," he said and kissed my forehead. "Kumusta ka? Oh pre ano pala ginagawa mo dito?" Magkasunod niyang tanong.

"I'm fine, and Steffan excused me from my class," I explained. "Ano nga ulit ang sasabihin mo?" I asked as I look at him.