თავი 11

74 14 0
                                    

არვიცი ის ღამე როგორ მეძინა
ან მეძიანა თუარა საერთოდ.
ყოველჯერზე როცა თვალებს ვხუჭავდი ვხედავდი თეჰიონს,როგორ შედიოდა იგი ოთახში და როგორ პოულობდა საბანკო ანგარიშების ფურცელს.
მეკი ქვეცნობიერად ვფიქრობდი ყველა შესაძლო ახსნა განმარტებაზე რომლებიც თავის გამართლებაში დამეხმარებოდა მაგრამ ვერანაირ დამაჯერებელ ახსნას ვერ ვუძებნიდი ჩემს საქციელს

იმ ღამეს თეჰიონის ოთახში არ დავბრუნებულვარ დარწმუნებული ვიყავი რომ რამეს იეჭვებდა ამიტომ უძილო ღამის ზემოთ ჩამოთვლილ მიზეზებს მოუხერხებელი დივანიც მიემატა

დილით იუჯის ხმამ გამაღვიძა
და ჰო მაინც ვერ გავარკვიე წინა ღამით ქერამ რატომ დამიშალა მასთან მისვლა

-ონი ადექი საუზმე მზად არის

ძილბურანში მყოფმა მჯდომარე პოზა მივიღე და ვცდილობდი გამოვფხიზლებულიყავი რაც ძალიან მიჭირდა იმიტომრომ გამთენიისას ჩამეძინა,მაგრამ გოგონამ არ მაცადა ხელი ჩამავლო და სამზარეულოში გამიყვანა
თავისი ზომა წონის მიუხედავად საკმაოდ ძლიერი აღმოჩნდა.
სამზარეულოში უკვე მთელი ოჯახი შეკრებილიყო ქალბატონი კიმი კიმბაპს ამზადებდა თეჰიონი კი უკვე მაგიდასთან იჯდა და კრემიან ფუნთუშებს შეექცეოდა,წელსზევით შიშველი...არარაა მაინც რაჩვევააქვს ამბიჭს

მათ ყურადღება მხოლოდ მაშინ მოგვაპყრეს როცა მე და იუნჯიც მივუსხედით მაგიდას

-აბა გუშინ კარგად იმუშავეთ?ძალიან გვიან მოხვედით და ვეღარ გაგესაუბრეთ თეჰიონ გოგონა ხომარ დაღალე

თბილი ღიმილით ჰკითხა შვილიშვილს ქალბატონმა კიმმა და გამზადებული კიმბაპი მაგიდაზე დაალაგა.
ბიჭს თავი არ აუწევია ალბათ ელოდა რომ მე ვუპასუხებდი

-არა არ დავღლირვარ პირიქით მზადვარ დღესაც იგივე ტემპით ვიმუშაო

-დღეს არ მოდიხარ

ბიჭის მოულოდნელმა სიტყვებმა ოდნავ გამაკვირვა
რათქმაუნდა,მეხომ უკვე თითქმის მივეჩვიე ადრე ადგომას და საქმის კეთებას

ჩემი ღარიბი პრინცი-კიმ თეჰიონიWhere stories live. Discover now