თავი 18

70 12 2
                                    

სიზმარში ვიყავი...

არმახსოვს რა მესიზმრებოდა მაგრამ მახსოვს რომ სიზმარში ვიყავი

რაღაც მაგარზე ვიწექი და ფანჯრიდან (რომელსაც ნახევარი კედელი მოეცვა)
შემოსული დილის სინათლე უსიამოვნოდ მხვდებოდა სახეზე

შეწუხებული უკმაყოფილოდ გავმოძრავდი რის შედეგადაც სახეზე თმა ჩამომეყარა

იმ ფაქტს შეგუებული რომ სამყაროს ჩემი გაღვიძება სურდა ოდნავ წამოვიწიე თუმცა ჩემდა გასაკვირად ძლიერმა მაგრამ ამავდროულად ნაზმა ხელმა კვლავ დამაბრუნა

ამავე ხელმა სახიდან ლოკნები მომაშორა და თვალებთან მომიჩრდილა

მხოლოდ საბოლოოდ გაღვიძებულმა გავაანალიზე რაც ხდებოდა

მე...საავადმყოფოს პალატაში გოგონას საწოლთან მდგარ სავარძელზე ჩაძინებულს თავი ამდენიხნის უნახავი ქერათმიანი ბიჭის ფეხზე მედო მისი მოსაცმელი მეფარა თმაზე კი მისი ნატიფი თითები მეფერებოდნენ

არ განვძრეულვარ გაუცნობიერებლად უფრო ავეკარი

არვიცი იყო ეს სიხარული თუ იყო ეს ადრენალინი უბრალოდ თვალს ვეღარ ვხუჭავდი უბრალოდ არ შემეძლო სიზმრების ყოვლისშემძლე სამყაროში დავბრუნებულიყავი

-ჯერ ძალიან ადრეა დაიძინე

მონატრებული ხმის გაგონებისას მინდოდა მეტირა

მისი თითები ხან ჩემს დაუვარცხნელ თმებში დასრიალებდნენ ხანაც გრილ ლოყებზე მეხებოდნენ რაც საშინლად მიწვავდა კანს

-როდის მოხვედი?

არმინდოდა სიჩუმე მე დამერღვია თუმცა საშინლად მინდოდა მისი ხმა კიდევ ერთხელ გამეგო

-როცა მოვედი უკვე გეძინა

მართალია...არმახსოვს როდის მოვიდა როგორცჩანს მართლაც მეძინა
ალბათ ჯონგუკსაც გადაეყარა
ალბათ ექიმსაც ესაუბრა
ალბათ უკვე ყველაფერი იცის
მაშინ რატომაა ასე წყნარად
ნუთუ ვერ ათვითცნობიერებს სიტუაციის სერიოზულობას

ჩემი ღარიბი პრინცი-კიმ თეჰიონიWhere stories live. Discover now