TIA’S POV
*Krrrrrriiiinnng!*
Napabalikwas ako nang marinig ko ang ring ng phone ko.
‘Sino naman kaya ang tatawag nang ganitong oras?’ Inis na isip ko.
FYI: Time check – 2:55 AM
“H-hello?!” Sagot ko without bothering to look kung sino ang tumawag.
[TIA! I missed you soooo much!] Sabi nang nasa kabilang linya
My heart jumped upon hearing the voice, kaya naman nawala ang antok ko at tiningnan ang caller ID. Natawa lang ako nang makita ko.
“Rancho, do you know what time it is?” Tanong ko.
[I know and I’m sorry I disturbed your sleep. Ikaw unang kong naisip paglapag ng plane eh.] Paliwanag nya.
“Plane? As in airplane? Saan ka galing?” Tanong ko.
[Will explain later, I’ll be there first thing in the morning ha?]
“Huh? Per---“
[Sige na, sleep! Good night~ See you.] Pagputol nya sa sasabihin ko then binaba ang linya.
“Kulit talaga.” Natatawang sabi ko then humiga uli at pumikit.
“AAARRRGGGHHH!” Inis na sabi ko after 30 minutes. “Hindi na ko makatulog! Nakakainis!”
I decided tumayo at pumunta sa desk ko, since hindi ako makatulog, magtatrabaho na lang ako.
‘No choice, buti na lang hawak ko ang time ko sa work na ito.’ Naisip ko…
**
“Hhhmm~” Naalimpungatan ako at nag-unat.
‘Nakatulog din pala ako.’ Nang napansin ko sa wrist watch ko na 9AM na pala.
Pero nagulat ako sa kumot na nakatalukbong sa akin at kung paano ako napunta sa kama?
“Ang alam ko, nagising ako sa tawag then pumunta sa desk ko.” Takang tanong ko. “Hindi kaya nagsleep walk ako?!”
I decided to check my desk, baka naman akala ko lang na lumabas ako kagabi kahit hindi naman pala. Paglabas ko, may nakita akong tao na nakaupo sa sofa, dahil sa nakatalikod sya, hindi ko nakilala kung sino ito.
“S-sino ka? Sino ka?!” Tanong ko, I tried na hindi magsound scared.
“Hm, ilang weeks lang ako nawala, nakalimutan mo na agad?” Tumayo sya at humarap.
“Huh? Joker? Paano ka nakapasok?”
“Eh hindi ba binuksan mo ang gate kanina? Dumating ako ng 5AM, nagulat ako at gising ka na at pinagbuksan mo ako ng gate.” Takang tanong nya na kumakamot pa sa ulo.
“Ginawa ko ‘yun?” Tanong ko sa sarili ko. “Hindi ko maalala.”
“Inaantok ka pa ata, go sleep ako na magbubukas ng gate for Rancho, baka napahimbing ang tulog nun. May Jetlag ata.”
“H-hindi na ako inaantok. Hindi ko talaga maalala eh. P-pero ikaw ba ang… Hm, n-naglipat sa akin sa kwarto?” Tanong ko, medyo nahihiya ako kasi alam ko namang mabigat ako at hindi naman nya ko kailangang ilipat, sanay na ko matulog sa table ko.
“Oo, wag ka na mahiya. Baka kasi sumakit ang leeg mo, napauncomfortable ng position mo kanina.”
“S-salamat.” Nasabi ko. “Ah, igagawa kita ng kape.”
BINABASA MO ANG
TIA: This Is Awkward ONGOING
RomansThis is not your ordinary love story. A story that'll make you jump off the bandwagon.