Please Vote, Comment and Support my story! follow my account for announcements and updates ❤️
Don't forget to add this to your Library/Reading List, Arigatou! 🥀
Chapter 3
"CA-CALEM?"
Napako ako sa kinatatayuan ko, hindi lang napako kundi talagang para akong pinupokpok ng daan-daang martilyo at parang binuhusan ako ng ilang timba ng yelo kulang na lang ay mag-baga ang katawan ko sa pawis.
My heart drops and so my soul, nao-over exaggerate ako pero iba ang sitwasyon na 'to. I can't forgive the destiny for this. Ang mga taong gusto kong iwasan, they're now in front of me at ayoko pang dumagdag pa ito at lumala.
For six years, after that incident. After those tortures, those scenes, those heart breaking words of me and him. I thought after those, maaayos na ako, magiging maayos ang pag-lisan ko. Para na naman akong bumabalik sa nakaraan. Sobrang nahihirapan na ako, i can't take it anymore.
Six years ago, all i want is to to be free, free from the relationshit i've always wish and prayed to be normal. Para akong tanga, akala ko masaya ako, ngumiti ako ng mapakla. Ayoko ng balikan ang nakaraan...dahil lang sa dalawang taong nasa harapan ko.
Naramdaman kong hindi pa niya tinatanggal ang kamay niya sa braso ko. Huminga ako ng malalim at binawi ito.
Hinawakan ko ang maliit na kamay ng anghel ko. Bigla naman silang nagawi dito na nagpa-kaba na naman sa akin. Bakit ngayon ko lang naisip?! sa sobrang abala ko kakaisip sa nararamdaman ko ay nakalimutan 'ko na kasama ko ang anak ko, na sa anim na taon ay tinago ko.
"EXCUSE ME." ani ko at akmang maglalakad palayo.
"Really, gianne?" seryosong wika ni calem.
I don't wanna hear anything from them, mag-aaksaya lang ako ng oras at araw na sana'y nage-enjoy kami ng anak ko.
"For six years nandito ka lang 'din pala. Gianne, for six years you made people get worst and worsen!" pahabol niya,
Hindi ko ito pinansin at patuloy na umalis, kung alam ko lang na ito ang makakasalubong namin ay sana pala'y hindi na ako umuwi dito sa pilipinas. Oo aminado ako at aware ako na una pa lang ay naisip ko ng mangyayari ito pero na-realize ko na hindi pala madali, 2 years ago nang makauwi kami ng anak ko kasama ang kuya George ko dito.
Hindi 'rin pwedeng mag-stay na lang ako sa italy dahil may iniwan akong pangako ni mama dito noon pa man. Sa apat na taon naming pamamalagi sa italy ay napalaki ko ang anak ko ng mag-isa ko lang, kasama ko man ang kuya doon ay madalang pa 'din ang pagkikita namin dahil may sarili 'din itong pamilya.
And i was 18 years old back then noong pinagbubuntis ko na si Ganna. YES I was young and 6 years had past.
*KRIIING KRIIING*
Napabalikwas ako ng tumunog ang cellphone ko, "Mom, who was the two guys po kanina?" bigla namang tanong ni ganna. Tinignan ko ito, "Mommy's old friend." and smiled
"But mommy why is he hurting you?" napa-kunot naman ako sa nasabi niya.
"Hurting?" at naalala ko ang paghigit ni calem sa akin kanina. "Hindi anak, he's just calling me and i can't hear him kaya hinabol niya ako." and smiled to her sweetly.
*KRIIING KRIIING*
nang makalabas kami ng mall ay kinausap ko si ganna na sa ibang restau na lang kami kakain, hindi naman na siya nag-pumilit pa at nawala na sa isip niya ang Mcdo dahil binigay ko ang pinamili naming gamit niya kanina at masaya na itong tinitignan ang mga ito.
BINABASA MO ANG
Seduced by Redemption
Romance(R-18) "When everything is settled and normal, when I am finally happy, when I want my formerly chaotic world to be quiet and when I can find peace in my life and bury the pain of the past he caused...he came back "- Gianne Song WARNING: Typo's an...