Flaming Ocean

Kabanata 10

Maskara

Love.

How would you describe love?

Paniguradong kung itatanong mo iyon sa sampung tao, sampung iba't-ibang tugon din ang makukuha mong sagot. Ito ay marahil sa mayroon tayong magkakaibang pananaw. Magkakaibang paraan kung paano mag isip. At magkakaibang paraan ng pag intindi.

But how would you really describe love? Ano nga ba talaga ang pinakasagot sa tanong na iyon? Ano ang pinakatama? 

Pero.... mayroon nga ba talagang tiyak na sagot para sa tanong na iyon?

It can be love for yourself, family, friends, significant other, classmates, colleagues, and even love for your pets!

Malawak ang salitang 'pag-ibig'. Maraming kahulugan. Maraming uri. Maraming aspekto. At maraming paraan kung paano maipaparamdam.

Of all the men who have been chasing me in my seventeen years in this world, hindi ko maintindihan kung bakit doon pa ako nahulog sa taong alam ko namang imposibleng masuklian ang nararamdaman ko. 

Noon, ayos na sa akin ang marinig ang pangalan niya mula sa kwento ng mga kaibigan ko. Never in my wildest dream did I think that someday, I would be given a chance to talk to him!

"Zayleigh!"

Napadilat ako dahil sa isang sigaw. Iginala ko ang mga mata ko sa paligid at nakitang nasa isang pamilyar na kwarto ako. What the hell happened?

What are those memories? Akin ba ang mga iyon? I dreamt about myself, naroon rin ang mga kapatid ko. It sent shivers down my spine because it felt so real!

"Are you alright?" May bahid ng pag aalalang tanong ni Max.

Inilibot ko ang aking tingin sa kwartong kinaparoroonan namin at hindi ako maaaring magkamali dahil kaparehas nga ito noong kwarto sa aking panaginip!

"W-what happened?" Tanong ko habang nakahawak sa ulo ko dahil naramdaman kong kumirot iyon nang bumangon ako.

Lumapit sa akin si Laz mula sa pagkakasandal niya sa hamba ng pintuan, "You passed out earlier... Noong pumasok ka dito sa mansyon."

Iginala ko ang mga mata ko para tingnan kung sino-sino ang mga naririto. Si Max ay nakaupo sa gilid ng kamang hinihigaan ko, sa tabi niya ay ang nakatayong si Laz. Nakatayo naman sa may dulong bahagi ng kama si Eli habang seryosong pinapanood kami.

"Hey, what are you thinking?" Tanong ni Max dahilan para mapunta sa kaniya ang atensyon ko.

 I still can't believe that it is really the same room, tulad noong sa panaginip ko.

"I've seen this room... in my dream..." Bulong ko pero mukhang narinig nila iyon.

"You sure? What else did you dream about?" Tanong ni Eli habang naglalakad patungo sa amin. Tumigil ito sa tabi ni Laz bago humalukipkip.

"Marami pang iba.. and there were unfamiliar faces too," hinimas ko ang ulo ko dahil nararamdamaman ko nanaman ang pananakit nito.

"What's happening?" Tanong ni Laz.

Umiling ako para ipakitang ayos lang ako. Hindi na naman sila nagtanong pa tungkol sa naging panaginip ko. Tingin siguro nila ay walang katuturan iyon kaya hindi na nila pinagtuonan pa ng pansin. They told me to take a rest dahil sa nangyaring pagkakahimatay. Bumaba na lamang daw ako kapag nagutom at may mga nakahandang pagkain doon. In the end, hindi na ako nakipagtalo at sinunod na lang ang gusto nila kaya natulog na lamang ulit ako.