Happily Ever After is just for Fairytale (ongoing)

Chapter 4

Maegan's POV

* 2nd semester *

Classmate ko sa ibang subjects ang gf ni Jaxon, ayos lang naman in fact naka move on na ako and I'm proud. Hahahahaha

Oh really Maegan?

I went to rooftop para magpahangin, favorite spot ko ito ng school kasi konti lang ang mga students na pumupunta kaya naman mas tahimik dito lumapit bigla sa akin si Charie at hinila ang buhok ko

"aray, ano ba bitawan mo nga ako"

"tell me, bakit ba hindi ka malimutan ni Jaxon?"

"I don't care about him anymore kaya wag mo akong tanungin ng ganiyang bagay"

Biglang tumulo ang luha niya "what should I do para mahalin niya rin ako?"

"WILL YOU PLEASE STOP CRYING?"

Napasigaw ako dahil ayoko ng drama sa harapan ko, kahit ang totoo eh isa din naman akong madramang tao

"Maegan, why are you yelling at her?"

"she slapped me and begging me to leave you" -Charie

"WHAT?! Come on...I don't do such things"

"Stop it Maegan!"

Then they leave, WTF?! Bakit siya gumagawa ng istorya at akala ko mabait siya akala ko lang pala yun. Fine! Bakit naman ako magpapa-apekto dun sa nangyari pero yung mga luha ko bigla na namang tumulo. Diba sabi ko naka move on na ako? Pero bakit bumalik yung sakit nung nandun na siya sa harapan ko?

I badly need a hug right now.

Narinig kong nagbukas ang gate sa rooftop kaya agad akong tumakbo palapit dito I don't care kung sino man iyon but I badly need a hug right now. Niyakap ko siya ng mahigpit

"Maegan?!"

"Ja...Jaxon?"

Kumalas agad ako sa pagkakayakap sa kaniya at pinunasan ang mga luha ko

Ayokong makita niya na hanggang ngayon may nararamdaman pa rin ako para sa kaniya

"Maegan, she is sick kaya bakit mo siya sinampal?"

"kung bumalik ka dito para pagsabihan lang ako dapat hindi ka na bumalik at isa pa bago mo ako pagsabihan siguraduhin mo muna na sinampal ko talaga siya"

"no, I'm here to explain everything."

"we're over right so why bother explaining? I don't need it anymore"

Lumakad na ako, at nagpatuloy naman siya sa pagsasalita

"I'm tired" He hugged me from my back "Please ngayon lang payagan mo akong magpaliwanag"

Pinatong niya ang baba niya sa balikat ko at nararamdaman ko na may basa sa bandang balikat ko, umiiyak ba siya?

"makikinig ako, pero hindi ko alam kung kaya ko pang maniwala sa iyo"

"I don't care, pero baka sumabog na yung puso ko kapag hindi ko pa rin nasabi sayo to"

Umupo ako sa sahig at sumandal sa pader tumabi naman siya sa akin

"Charie is my childhood friend, she is important to me. *sigh* She has a leukemia and ask me to be her boyfriend. Hindi ko siya natanggihan dahil sa kalagayan niya kasi sobrang hina niya nung mga panahon na yun at ayoko ng bumigat pa yung loob niya. Sabi niya magiging kami lang daw hanggang sa maka recover siya and now she is doing great unti-unti na siyang nakaka recover pero hindi ko na kaya pang hintayin yung pag galing niya. I want u back Maegan"