Caressing The Mighty One (Heavenly Harmonies Series #3)

Chapter 34

Hello. Thank you for reading.
~

Nakapagbihis na ako nang makalabas ako ng mansion. Alas cuatro na ng hapon nang matapos ako sa lahat ng gawain. The vaccination went well. The maids were also tired from doing the chores.

Kanina pa nagpapadala ng mensahe si Jenny kung anong oras ako pupunta sa kanila. I sent her my reply. Nagpaalam ako sa mayordoma ng mansion.

I squinted my eyes on the man standing beside his Gladiator Jeep. Tumikhim ako nang magtama ang paningin namin. Tumuloy ako sa kabayo upang kalagin ang lubid na nakapaikot sa puno.

"Nais mo ba talagang makabisita sa Calatrava?" tanong niya.

Nagkibit-balikat lamang ako at hinaplos ang ulo ng kabayo. The horse whimpered.

"Of course, Mr. Javelarozque. Hindi ba't matagal ka roon? O kung ayaw mo naman-"

"We'll visit Calatrava... if that's what you want," pagpuputol niya sa akin.

I licked my lips. Humarap ako sa kanya at tinaasan siya ng kilay. Nagkunwaring tumingin ako sa kalangitan upang makapag-isip. I puckered my lips then smiled sadly.

"Hmm... Huwag na lang pala. I can visit it by myself anyways. I can't afford someone's hatred if ever we're spotted together."

Muli kong ibinalik ang tingin sa kanya, hawak ang renda sa kanang kamay. Rajancho looked so clueless and torned. But I know better.

Hindi mo ako makukuha sa ganyan, Javelarozque. Natuto na ako. That innocent, clueless face won't deceive me anymore. His jaw clamped together, gritting his teeth.

"What are you implying, Diane-"

I hissed. Matalim ko siyang tinitigan.

"I preferred the formalities, Mr. Javelarozque," I gritted my teeth.

He chuckled. Lalong nangunot ang aking noo. Umiling ako at sumampa sa ibabaw ng kabayo. Mahigpit ang hawak ko sa renda nang gumalaw ang kabayo.

"Who would hate you, Ms. Solegracia?" pormal na wika niya ngunit nababanaag ang panunuya sa tono nito.

His eyes were filled with amusement while he continued playing his lower lips. Ipinatong ang braso sa side mirror. I arched up my one brow.

"Tss. I don't fancy some charades, so stop pretending like you don't have your sweetheart. And she's in Calatrava, right? She would definitely hate me if she finds out about it."

Wala akong nalalaman kung ano ang gusto niyang ipahiwatig. Hindi pa rin kasi nagbabago ang ekspresyon niya.

Bakit parang nagmamaang-maangan pa siya? Kalaunan ay ngumisi siya na naging dahilan kung bakit mas lalong nag-apoy ang damdamin ko.

"My girl wouldn't put malicious thoughts upon visiting Calatrava with you. Maiintindihan naman niya na trabaho ang dahilan kung bakit tayo magkasama," paliwanag niya.

I tilted my head and smiled sweetly. Talagang maunawain pala ang girlfriend niya kung ganoon. Dinungaw ko siya gamit ang matalim na mata.

Ngunit bakit ba nahihiligan niya ngayon painitin ang ulo ko? I mentally scolded myself. No, Diane. He will not affect you that much again.

"Then good. She's very well in comprehension."

Nagbaba ako ng tingin sa aking mga kamay. Tumikhim ako. Then I remembered something.

"Hmm, what do you think, Emiliano?" I asked the innocent horse, seemingly talking to it.

Hindi papalagpasin ang araw na ito na aalis ako ng mansion na nag-aapoy ang damdamin. Bumabalik sa isipan ko ang mga naging pangyayari noong unang dating ko sa mansion mula sa Maynila.