Caressing The Mighty One (Heavenly Harmonies Series #3)

Chapter 48

Hello. Thank you for reading.
~

I would always want to laugh whenever Rajancho distanced himself away from me. Like, do I have a gross smell or what? Maybe I had this smell that could capture his sensuality, huh?

First timer ka ba, Javelarozque?

I smiled wickedly. He left early in the morning to train his men again. Naiwan muli ako sa mala-kastilyong tore. And I wouldn't deny that I'm starting to feel like a careless, pampered Rapunzel.

Simula noong mangyari ang pagbibigay kaluguran ko kay Rajancho ay hindi na naalis sa isip ko ang pagkapahiya kasabay ng pagka-aliw.

It was indeed his first time. I knew it even though he hadn't mentioned it. His reaction was so pure but filled with passionate traces of forbidden thoughts.

Earlier in the morning, sinubukan kong maggupit ng mga petunias upang mailagay sa mga antigong flower vases na nasilayan ko sa salas.

I could say that my outputs were much better than before. Mabuti na lamang at hindi kami nagpang-abot ni Jamaica sa hardin.

I even saw her traces of cutted stems there. At mas ikinatuwa ko na hindi na niya ako halos pansinin sa loob ng tore. She would treat me like a ghost.

"M-Ma'am Diane? Naku! Ako na ang mag-aayos niyang mga petunias. Baka nakaka-abala sa 'yo," nagmamadali si Nanay Sering nang madatnan niya akong nag-aayos ng mga bulaklak sa salas.

Mahina akong napatawa at umiling.

"Hindi naman po ito abala, 'Nay Sering. Nakakatuwa nga pong gawing libangan ang pag-aayos ng mga bulaklak," sagot ko sa matanda.

Napahinto si Nanay Sering nang marinig iyon. Pagkatapos ay ngumiti. Sandali ko siyang binalingan.

Nawala ang ngiti sa aking labi. Bahagyang nagsalubong ang aking kilay.

"Ano pong problema, 'Nay Sering?" I asked.

She was looking at me quietly. Hindi nakaligtas sa akin ang pagdaan ng pinaghalong lungkot at simpatya sa kanyang mga mata.

But for what? Kung ano man iyon ay hindi ko nalalaman.

I swallowed the lump on my throat. Why do I have this feeling that something is off? I parted my lips as I heaved out a deep sigh.

"A-Ah wala naman, Ma'am Diane..."

I pursed my lips at her formal address.

"Nanay Sering, napakapormal naman po ng tawag mo sa akin. Puwede naman pong 'hija' na lamang."

Goodness, I really miss my abuela and abuelo! I do really hope that they are safe at this moment. I still wanna watch them tease or show their affections from each other.

I miss how my abuela's cheeks turned red whenever my abuelo talk about their good, old days filled with the rainbows and threads of romance.

Suddenly, my eyes damped. Napabuntonghininga lamang ako at pinagbuti ang pag-aayos ng puwesto ng mga bulaklak sa flower vase na may kerubing disenyo.

Bigla akong namangha sa mga antigong gamit habang namamalagi ako sa toreng ito.

"'Di iyon na lamang ang itatawag ko sa 'yo, hija..."

Napasinghap ako sabay ng mga maliliit na karayom na tumusok nang malalim sa aking puso. And it clenched again, dripping with the blood caused by the ripping apart.

Naibaba ko ang isang tangkay ng bulaklak.

"G-Gaano na po katagal simula nang dumating ka rito, 'Nay Sering?" pag-iiba ko ng usapan.