𝐂𝐡𝐚𝐫𝐥𝐨𝐭𝐭𝐞'𝐬 𝐏𝐎𝐕
Ilang araw na ang nakalipas matapos kong sigaw sigawan si Adri.Nagi guilty ako, gusto kong humingi ng sorry sa kanya pero hindi pa ako handang makita sya.
From: 09********1
Hi my lady!I already know your address.Can you go out with me?for Lunch?
Basa ko sa text message from that unknown guy.Hindi ko alam kung saan o kanino nya nakuha ang number ko at kung bakit nya ako kilala.I dont care about him.
To: 09********1
I don't want to see your face,And I don't even know you so why would I come with you for a lunch?huh?
Mataray kong sagot.Bigla akong may naisip na plano pagkatapos kong isend ang message ko.
"Let's see kung mahal mo nga talaga ako" nakangisi kong sambit sa kawalan
"Kung mahal mo talaga ako ay hahabulin mo ako at hindi ka papayag na mapunta ako sa iba" ngingisi ngisi kong sambit
Agad kong kinuha ulit ang cellphone ko at nagtipa.
To: 09********1
I want to talk to you in person,Let's meet in the cafe near my place
Napangisi ako sa naiisip kong plano.Nagbihis na nga ako ng maayos at naghanda na.Hindi na ako nagpahatid sa driver mag isa na akong umalis ng bahay namin at nagpunta sa isa cafe malapit saamin.
Naupo na ako sa isang table malapit sa may bintana at nag order na ng maiinom.
From: 09********1
I'm here my lady,I already saw you =)
Text ni "UNKNOWN GUY" naghintay nalang ako na may lumapit sa table ko dahil hindi ko naman kilala kung sino ba ang ka meet up ko ngayon.
Maya maya lang ay may lumapit na saaking isang lalake.Wait, kilala ko toh ahh,He's the guy na kumuha saakin ng bola sa beach nung vacation namin nila mommy.Pag sineswerte ka nga naman HAHAHA
"Hi,I'm Christian Mikael Montes, nice to meet you my lady" nakangiti nyang pakilala
"I'm Charlotte Villareal nice meeting you too,btw don't call me " you're lady" again because I'm not your's no one owned me"mataray kong sagot
"Ok ok,So bakit nagbago ang isip mo at nakipagkita ka saakin?" Tanong nya
"I know we doesn't know each other well, but I have a plan and I need your help,would you help me or not?" Diretsong tanong ko
"Ok, napaka direct to the point mo naman, but what's your plan about?" Tanong nya
"I want you to pretend as my Boyfriend" sagot ko
"M-Me?As your boyfriend?" Tanong nya
"Bingi ka ba o sadyang di ka makaintindi?" Iritang tanong ko
"Grabe ka naman, ok I'm going to pretend as your boyfriend"nakangiti nyang sagot
"Ok so we can start pretending now"nakangisi kong sabi
" Now?As in now?" Taka nyang tanong
"Yes, is there any problems?" Tanong ko
"No,let's go babe, magsho shopping tayo" natatawa nyang sabi bago ako akbayan, ayos din magpanggap toh ahh
"Stop laughing,pano natin mapagseselos si Adri kung tawa ka ng tawa dyan" saway ko sa kanya
"Ok ito na nga hindi na tatawa eh" sagot nya saka itinaas pa ang isang kamay na para bang nangangako kaya binatukan ko agad sya
"Aray ko!ba't ka naman nambabatok?" Reklamo nya
"Trip ko lang, tara na" natatawa kong sagot
Nagpunta na nga kami sa mall at naggala gala habang magka holding hands,kailangan mapaniwala namin ang lahat na may namamagitan saamin para hindi mahalatang we're just pretending.
......................................
𝐀𝐝𝐫𝐢𝐞𝐥'𝐬 𝐏𝐎𝐕
Halos isang linggo na akong hindi nagpapakita kay Char, natatakot ako baka ipagtabuyan nya ulit ako.
Nandito ako sa mall na lagi naming pinupuntahan ni Char para sana maggala gala.Ngunit nagulat ako ng makita si Char na may kasamang lalaki at masayang nagtatawanan.Pero ang isa pang nakapagpa inis saakin ay ang magkahawak nilang kamay.
Naglalakad sila ngayon patungo sa kinaroroonan ko kaya inayos ko ang sarili ko at taas noong naglakad din, nagkasalubong kami, bigla akong nasaktan ng sandali lamang akong lingunin ni Char at hindi man lang ngumiti.Nakipag usap na ulit sya sa lalaking kasama nya at nagtawanan nanaman sila.
Nasasaktan ako, sobrang nasasaktan,Sana lang ay alam mo...
