ခ်စ္​ျခင္​းအျပဳိင္​ (Complete)

Part-2

Xiaoစံအိမ္​ေတာ္​......
"က်ဲ​..ေျပာ​ေလအားက်န႔္​"
Xiaozhan ကုတင္​ေဘးတြင္​စိတ္​ပ်က္​အား​ေလ်ာ့စြာထိုင္​ကာ
" Zhan Zhan ဒီအခန္းႀကီးထဲမွာဘယ္​အခ်ိန္​ထိ​ေနရမွာလဲ က်ဲ "
"Zhan Zhanက လူသားတ​ေယာက္​ပါ ဒါ​ေပမဲ့ Zhan Zhan ဘာလို႔ လူ႔​ေလာက ႀကီးအ​ေၾကာင္းကိုထိ​ေတြ့ခြင့္​မရိွရတာလဲ "
"က်ဲ ..ရာ"
မ်န႔္​မ်န႔္​သူ႔ကိုမ်က္​ရည္​မ်ားျဖင့္​ေျပာ​ေန​ေသာ အားက်န႔္​ေလးကို​ေထြးဖက္​လိုက္​ရင္း
"အားက်န႔္​ေလးရယ္​က်ဲလည္းအားက်န႔္​ေလးကို​ေလာကႀကီးအ​ေၾကာင္းကို ထိ​ေတြ့ခံစား​ေစခ်င္​ပါတယ္​"
"ဒါမဲ့....ဒါမဲ့ မျဖစ္​ႏိုင္​ဘူး​ေလးအား က်န႔္​ေလးရယ္​"
Zhan Zhan က်ဲရဲ့ မျဖစ္​ႏိုင္​ဘူးဆိုတဲ့ စကားကိုလက္​သင့္​မခံခ်င္​
"ဘာလို႔လဲက်ဲ ...ဟင္​ဘာလို႔လဲ အား လံုးအတြက္​က်​ေတာ့ ျဖစ္​ႏိုင္​ပီးဘာလို႔...... ဘာလို႔ Zhan အတြက္​က်​ေတာ့မျဖစ္​ႏိုင္​ရတာလဲ က်ဲ...."
"ဘာလို႔ဆို.... ဘိုးဘိုးက အားက်န႔္​ေလးကို အရမ္းခ်စ္​တယ္​ေလ..... အားက်န႔္​ရယ္​"
"ဟား.....ဟား....ဟား.... "
Zhan Zhan​ခုခ်ိန္​မွာ ရီဖို႔ အစီအစဉ္​မရိွ​ေပမဲ့ က်ဲဆီက ဘိုးဘိုးက Zhan Zhan ကိုခ်စ္​လို႔ဆိုတဲ့စကားၾကားပီး က်ဲကို ဟား တိုက္​ကာ တဟား ဟားရီျပစ္​လိုက္​မိ္​သည္​
"Aww....aww.. က်ဲရယ္​ဘိုးဘိုးက Zhan Zhanကို ခ်စ္​တာတဲ့လား"
" ဒါဆို သူဘာလို႔​Zhan Zhan​ကို​ေမြးထဲက ဒီစံအိမ္​ႀကီးထဲမွာ ပိတ္​ေလွာင္​ထားခဲ့ရတာလဲ "
"သူ ဘာလို႔Zhan Zhanကို​ေလွာင္​အိမ္​ထဲက ငွက္​တစ္​ေကာင္​လို ရွင္​သန္​ေစခဲ့ရတာလဲ .."
"ဟင္​က်ဲ ..သူဘာလို႔ ဒီလိုလုပ္​ရက္​ရတာလဲ ဒါလား..က်ဲ​ေျပာတဲ့ ခ်စ္​တယ္​ဆိုတာ...."
"အဲ့တာ ခ်စ္​တာမဟုတ္​ဘူးက်ဲရဲ့ ... အႏုနည္းနဲ႔သတ္​ေနတာ....အႏုနည္းနဲ႔ သတ္​ေနတာက်ဲရဲ့......ဟီး ဟီး.."
မ်န႔္​မ်န႔္​လဲ သူ႔​ေရ႔ွတြင္​က​ေလးတ​ေယာက္​လို ငိုယိုပီး​ေျပာ​ေန​ေသာ အားက်န႔္​ေလးကို ဘယ္​လို ရွင္းျပရမွန္းမယ္​မွန္းမသိ​ေတာ့
"အားက်န႔္​ေလးရယ္​...တိတ္​ပါကြယ္​"
မ်န႔္​မ်န႔္​အားက်န႔္​ေလးရဲ့ ပါး​ေလးႏွစ္​ဖက္​ကို ခပ္​ဖြဖြ​ေလးကိုင္​ကာ
"က်ဲ​ေျပာတာ​ေသခ်ာနား​ေထာင္​ေနာ္​အားက်န႔္​...ဘိုးဘိုးက​ေလ အားက်န႔္​ထင္​ထာ ခဲ့သလို အားက်န႔္​ကို အႏုနည္းနဲ႔ သတ္​ေနတာမဟုတ္​ရပါဘူးကြယ္​..ဒါ​ေတြအားလံုး ဟာ အားက်န႔္​ေလးအတြက္....အားက်န႔္​ေလး​ေကာင္းဖို႔အတြက္​ႀကီးပါပဲကြယ္​က်ဲ..ဒါပဲ​ေျပာခ်င္​တယ္​အားက်န႔္​.."
မ်န႔္​မ်န႔္​အားက်န႔္​အနားဆက္​ေနရင္​အ ရာအားလံုးဖြင့္​ေျပာျပမိမွာ ဆိုးသျဖင့္​အားက်န႔္​အခန္းထဲမွ ျမန္​ျမန္​ေရွာင္​ထြက္​လာခဲ့​သည္​
Zhan Zhanက်ဲအ​ေၾကာင္းသိသည္​က်ဲမွာ သူ႔ကို​ေျပာမျပတဲ့လ်ိဳ႕္ဝွက္​ခ်က္​ေတြရိွ​ေနမွန္းလည္း သူသိသည္​ဒါမဲ့ သူမ​ေမး ဘာလို႔ဆို က်ဲဆီက သူသိခ်င္​တာကို ဘယ္​ေတာ့မွသိခြင့္​မရခဲ့​ဒါ​ေၾကာင့္​လဲအ​ေျဖမထြက္​တဲ့ ပုစၧာတစ္​ပုဒ္​ကို သူဆက္​ပီးမ တြက္​ခ်င္​ေတာ့​
Zhan Zhan က်ဲဆီက အ​ေျဖ ကိုလည္းမလိုခ်င္​ေတာ့သလို ဘိုးဘိုးဆီက သူဘယ္​ေတာ့မွ မရခဲ့ဖူးတဲ့ လြပ္​လပ္​စြာ ပ်ံသန္းခြင့္​ကိုလည္​သူမ​ေတာင္း​ဆိုျခင္​ေတာ့
​ဒါမဲ့..Zhan Zhanက​ေလာကႀကီးအ​ေၾကာင္းမသိ​ေသးပဲနဲ႔​ေလာကႀကီးအား အရံုး​ေပးတတ္​သူ​ေတာ့မဟုတ္​...
Zhan Zhan မ်က္​ဝန္းထဲမွ မ်က္​ရည္​မ်ားကို လက္​ဝါးျဖင့္​ဖိသုတ္​လိုက္​ပီး .. ႏူတ္​ခမ္းထက္​တြင္​အၿပံဳးတစ္​ခုအားဖန္​ဆင္းပီးသၫ့္​ေနာက္​တြင္​......
"က်ဲနဲ႔...ဘိုးဘိုး..." "Zhan Zhanကိုခြင့္​လႊတ္​ေပးပါ ....."
☺☺