Part-9

686 49 2
                                    

         ​ေဒါက္​...​ေဒါက္​..​ေဒါက္​..
    "ဘယ္​သူလဲ..."
      "ယာယာ ပါ႐ွင္​့...ဝမ္​ဘုိးဘုိး.."
      "ဝင္​ခဲ့......"
       ယာယာ အခန္းထဲမဝင္​ရဲပါ...ဝမ္​​ဘုိးဘုိးဆီ​ေျပာရမဲ့ သတင္​းဆုိးကုိ သူမ​ေျပာဖုိ႔ သတၱိမ႐ွိ....
         "ဝမ္​ဘုိးဘုိး...ကြၽန္​မ Bossရဲ႕ ...သတင္​းကုိရပါပီ..."
            ဝမ္​ဘုိးဘုိး ယာယာ​ေျပာတာကုိ မ်က္​​ေတာင္​တစ္​ခ်က္​္​မခတ္​ပဲ ​ေသခ်ာစုိက္​ၾကည္​့
​ေနသည္​
             ယာယာ ဝမ္​ဘုိးဘုိး ရဲ႕​​ေဒါသမာန္​ျပည္​့​ေနတဲ့ အၾကည္​့ဆူးဆူး ေတြကုိ ၾကာၾကာရင္​မဆုိင္​ရဲ​ေတာ့ ​ေခါင္​းႀကီးကုိ ​ေအာက္​သာ အတင္​းငုံ႔ကာ​ေျပာ​ေနရသည္​...
          "ဝမ္​ဘုိးဘုိး...ကြၽန္​မရထားတဲ့ သတင္​းအရ Boss....Bossရဲ႕...ကားက..​ေခ်ာက္​ထဲမွာ.............."
             "အား........ခြမ္​း..."
         ယာယာ....ေျပာတာစကားပင္​မဆုံး​ေသး.... ဝမ္​ဘုိးဘုိး သူ႔​ေဘးနားတြင္​႐ွိ​ေန​ေသာ အရက္​ပုလင္​းနဲ႔ နံရံကုိပစ္​ ခဲြလုိက္​​ေလသည္​..
                ယာယာ ခုခ်ိန္​မွာ ဒူးတုန္​​ေန႐ုံက လဲြလုိ႔ဘာမွ မတတ္​ႏုိင္​ပါ..
             "ငါသိၿပီးၿပီ.....ယာယာ...ငါအားလုံးသိပီးသြားပီ......"
          "ငါ့ ​ေျမးကုိ ခုလုိျဖစ္​​ေအာင္​လုပ္​တဲ့ သူ ဘယ္​သူဆုိတာလဲ ငါသိပီးသြားပီ​ .."
           "အဟင္​း..ဟင္​း.."
       ဝမ္​ဘုိးဘုိ  ႏူတ္​ခမ္​းတစ္​ခ်က္​တြန္​႔ကာ ရယ္​လုိက္​ရင္​း ....
        "ယာ..ယာ..နင္​သိလား..."
        "ငါ့​ေျမးကုိ နာက်င္​​ေအာင္​လုပ္​တဲ့ ဘယ္​သူမဆုိ ....​..ငါ့က အသက္​႐ွင္​ ခြင္​့​ေပးမယ္​လုိ႔ နင္​ထင္​​ေနလား..."
             ယာယာ ...ခုမွ ​ေၾကာက္​ဒူးတုန္​​ေန႐ုံမက တစ္​ကုိယ္​လုံးတစ္​စက္​ စက္​ပင္​တုန္​ယင္​လာသည္​...
                  "ကဲ....ကဲ...ကုိယ္​့လူတုိ႔ ထၾက​ေတာ့​ေလ ....​ေန​ေတာင္​ အ​ေတာ္​ျမင္​့​ေနပီဗ်...."
         ဝမ္​နင္​း...​ေနဖင္​ထုိးတဲ့ထိ တ႐ုတ္​​ေသ တ႐ုတ္​​ေမာ ..အိပ္​​ေနၾကတဲ့  ႏွစ္​​ေယာက္​ကုိ အတင္​း​ေအာ္​ႏုိး​ေနရသည္​....
              Yiboလည္​း...ဝမ္​နင္​းႏုိးကာမွ ႏုိးလာ​ေတာ့သည္​..
             "​ေနဖင္​မထုိးပါဘူး...အစ္​ကုိဝမ္​နင္​းရာ...ခုမွ အ​ေစာႀကီး ႐ွိပါ​ေသးတယ္​ဗ်..."
                "ဟ...မင္​းက...ဘယ္​ဘုံက လာလုိ႔ ခုခ်ိန္​​ေစာတယ္​လုိ႔​ေျပာ​ေနရတာတုန္​း...."
                   "ဒီအခ်ိန္​ဆုိတာ ငါတုိ႔ရြာ မွာ က​ေလး.ကအစ ​ေခြး​ပါမက်န္​...​အလုပ္​​ေတြ လုပ္​​ေနၾကတဲ့အခ်ိန္​ကြ...."
           Yibo​ အိပ္​​ေရးမဝတာကုိ ခံႏုိင္​သည္​ ဝမ္​နင္​းရဲ႕ နာပူးသံကုိ​ေတာ့မခံႏုိင္​......
          "အာ...အစ္​ကုိဝမ္​နင္​းရာ မနက္​မုိးလင္​း႐ုံ ႐ွိ​ေသးတယ္​  ထုိင္​ပီး...ပြစိပြစိ ​ေျပာ​ေနတာ မိန္​းမႀကီး ၾက​ေနတာပဲ....."
                ဝမ္​နင္​း Yibo​ေျပာတာကုိ သ​ေဘာက်သလုိ တဟား..ဟား....​ေအာ္​ရယ္​ လုိက္​သည္​...
                "အာ.....ဘာ​ေတြလဲ...သူမ်ားအိပ္​​ေနတာကုိ ​ေအာ္​ဟစ္​​ေနၾကတယ္​ အလုိက္​ကန္​းဆုိး​ေလးလဲ သိၾကပါအုံး....."
             Zhan Zhan အိပ္​ခ်င္​မူးတူးနဲ႔ ထလုိင္​​ရင္​း​ေျပာလုိက္​​ေလသည္​
         ဝမ္​နင္​း Zhan Zhanရဲ႕ ရစ္​ပုံရစ္​နည္​းကုိ သိတာ​ေၾကာင္​့...
         "ကဲ အ​ေမာင္​Yibo မင္​းဟာ​ေလး ကုိမင္​းပဲ ၾကည္​့​ေျပာလုိက္​​ေတာ့ ..ငါမင္​းတုိ႔​ေတြ စားဖုိ္​​့​ေသာက္​ဖုိ႔...သြားလုပ္​လုိက္​အုံးမယ္​......"
        Yibo....ဝမ္​နင္​းက မင္​းဟာ​ေလးဆုိတဲ့စကား ကုိၾကားပီး ျပဳံးၿဖီး​ေနလုိက္​တာ ဝမ္​နင္​းကုိ ​ေခါင္​းၿငိမ္​့ျပဖုိ႔​ေတာင္​ သတိမရ....."
                ဝမ္​နင္​းက​ေတာ့ Wang​ေတာ္​​ေတာ္​ျဖစ္​ကုိ ၾကည္​့ရင္​း​ေစာင္​့​ေစာင္​့နဲ႔ထြက္​သြား​ေလ​ေတာ့သည္​...
                  Yibo အိပ္​​ေရးမဝလုိ႔ဆူပုတ္​ ​ေနတဲ့ Zhan Zhan​ေလးျပဳံးၿပီး ၾကည္​​ေနမိသည္​..
           Zhan Zhanသူ႔ကုိ Yiboက မ်က္​ ​ေတာင္​တစ္​ခ်က္​မခတ္​ပဲနဲ႔ စုိက္​ၾကည္​့​ေန​​ေတာ့ က်က္​သိမ္​း​ေတြ ​ေတာင္​ဖ်န္​းခနဲ ထသြား မိသည္​...
          "ဒီမွာ....Yiboဆုိတဲ့..လူႀကီး..ကြၽန္​​ေတာ္​့ကုိ ဘာလုံအဲ့လုိႀကီး စုိက္​ၾကည္​့​ေနရတာလဲဗ်....."
               Yibo ခုထိမ်က္​​ေတာင္​တစ္​ခ်က္​မခတ္​​ေသး.....
             "ဟိတ္​လူႀကီး...ခင္​ဗ်ား​ေျပာ​ေနတာ မၾကားဘူးလား..နားကန္​း​​ေနတာလား..."
               Yibo... Zhan Zhanသူ႔ကုိ ဆဲ​ေန တယ္​ လုိ္​မထင္​ ပန္​း​​ေတြ နဲ႔​ေပါက္​​ေနတယ္​လုိ႔...ထင္​​ေနသည္​အလား.....ျပဳံး​​ေနတာ ပါးစပ္​ပင္​မစိ​......
          "အာ.....ဒီလူ Zhan Zhanအ​ေၾကာင္​းမသိ ဘူးထင္​တယ္​...."
            Zhan Zhan သူ႔​ေဘးနားမွာ႐ွိတဲ့ ​ေခါင္​းအုံးကုိ ဆဲြယူပီး Yiboမ်က္​ ႏွာကုိ တည္​ပီး ပစ္​လုိက္​သည္​
                 "ဝွီး........(ခြပ္​) ..."
                "အ...."
               Yibo မ်က္​ႏွာတည္​ တည္​့ကုိ ​ေခါင္​းအုံးထိသြား​ေတာ့ မနာ​ေပမဲ့ ​ေမလဲ့ခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​ ေနလုိက္​သည္​ 
              Zhan Zhanခုမွ ​ေမ့လဲသြားတဲ့ Yiboနားကုိ သြားရင္​း မ်က္​ရည္​​ေလး ကလယ္​ကလယ္​နဲ႔ ဘာလုပ္​လုိ႔ဘာကုိင္​ ရမွန္​းမသိ...."
            "Yi.....Yibo...ထပါအုံး...."
             "Zhan Zhan ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​​ေနာ္​..."
             Zhan Zhanလူပ္​ႏုိး ​ေန​ေပမဲ့ Yiboက လူပ္​မလာ​ေတာ့...
            "အီး..ဟီး...ဟီး..ျဗဲ....."
            "ဟီး...ဟီး...."
             "Yibo​ေရ ...ထပါအုံးလုိ႔.."
             "Zhan Zhan ကုိမထားခဲ့နဲ႔​ေလ..."
             "Yibo....အီး..ဟးီ..ဟီး.....ဟီး.."
              ဝမ္​နင္​း Yiboတုိ႔စားဖုိ႔ မနက္​စာလုပ္​​ေနးတုန္​း ငုိသံၾကားလုိ႔​ေျပးၾကည္​့​ေတာ့...Zhan Zhanက လဲ​ေနတဲ့ Yibo ကုိ ဖက္​ထားရင္​ ​ေအာ္​ႀကီး ဟစ္​က်ယ္​နဲ႔ ငုိယု​ိ​ေန​ေလရဲ႕...
          "Zhan ...Zhan...ဘာျဖစ္​..ၾက...."
         ဝမ္​နင္​း...​အလန္​႔တၾကားနဲ႔ Zhan Zhanကုိ ​ေမးမလုိ႔ ႐ွိ​ေသးတယ္​....
              အ​ေသ​ေကာင္​Yiboက Zhan Zhan မသိ​ေအာင္​ သူ႔ကုိ မ်က္​စိတစ္​ဖက္​ မွိတ္​ျပ​ေန​ေလရဲ႕......
                                  ဝမ္​နင္​း ခုမွ ကုိယ္​့နဖူးကုိယ္​ျပန္​ ႐ုိက္​ရင္​း....."​ေတာ္​​ေတာ္​ ​ေစာက္​မွတ္​မ႐ွိတဲ့ငါ....ငါ့မွာ​ေတာ့ ဒင္​းတုိ့္​ေတြ တစ္​ခုခုျဖစ္​ပီလား ဆုိပီး​ေတာ့ ​ေျပးလာလုိက္​ရတာ ဒီၾက​ေတာ့ ဒင္​းတုိ႔က.......+......+.....++++ဝမ္​နင္​း ဆဲဆုိပီး ျပန္​ထြက္​​ေတာ့သြားသည္​..."
                "အီး...ဟီး..ဟီး...."
              "Yibo...​ေရ..Zhan Zhanကုိ ထၾကည္​့ပါအုံးလုိ႔..."
                 "Zhan Zhanကုိမထား ခဲ့ပါနဲ႔..."
        "အီး...ဟီး...."
     
                                   
      ​"ကုိယ္​မင္​းကုိ..မထားခဲ့ပါဘူး..Zhan Zhan​ေလးရဲ႕..."
              Zhan Zhanငုိ​ေနရင္​း အသံၾကားလုိ႔ ၾကည္​့လုိက္​​ေတာ့....
           သူ႔ကုိျပဳံးျပဳံး ႀကီးနဲ႔ ၾကည္​့​ေနတဲ့Yiboရယ္​ပါ...
             "အီး..ဟီး..ဟီး..."
            "ခင္​ဗ်ားႀကီးမ​ေကာင္​းဘူး....Zhan Zhanက​ေတာ့ ခင္​ဗ်ား​ေသပီထင္​လုိ႔ ငုိလုိက္​ရတာ.."
           "ခင္​ဗ်ားကုိ .
.....ခင္​ဗ်ားကုိ...မ​ေက်နပ္​ဘူး...."
          
         Zhan Zhan Yiboရဲ႕ ရင္​ဘတ္​ကုိ တဗုံးဗုံး ထု႐ုိက္​ရင္​းနဲ႔ ​ေျပာ​​ေလသည္​
              "အား...ဟ...ဟ.."
           "​ေျဖး​ေျဖးထုပါ Zhan Zhan​ေလးရယ္​ ခုနကတကယ္​မ​ေသပဲ ခုမွတကယ္​​ေသသြားအုံးမယ္​....."
            Zhan Zhan အကဲပုိပီး​ေျပာ​ေနတဲ့ Yiboကုိ မ်က္​​ေစာင္​းတစ္​ခ်က္​ထုိးရင္​း...
               "ဟြန္​း....ခုမွ လာျပီးနာျပမ​ေနနဲ႔... အျမင္​ကုိကတ္​တယ္​..."
               "ဟား...ဟား...ဟာ.."
               "အဲ့ဒီအျမင္​ကတ္​တာ​ေလးကုိပဲ.... ခုနကအရမ္​းစိတ္​ပူ​ေနတာမလား..."
              "ဟြန္​း...ဘယ္​မွာစိတ္​ပူ​ေနလုိ႔လဲ..."
              "ဒါဆုိခုနက...မ​ေသပါနဲ႔ ဆုိပီးငုိ​​ေနတာ ဘယ္​သူလဲ..."
             "အာ...အဲ့တာ ခင္​ဗ်ား​ေသလုိ႔ငုိ​ေနတာမွ မဟုတ္​တာ....."
               "တကယ္​လုိ ခင္​ဗ်ား​​​ေသပီး သရဲျဖစ္​သြားရင္​ Zhan Zhanကုိ သရဲလာ​ေျခာက္​​ေနမွာစုိးလုိ႔ပါ​ေနာ္​....."
               "ဟား...ဟား...ဟာ.."
               "လိမ္​တယ္​​ေပါ့​ေလ....."
              "ဘယ္​မွာလိမ္​​ေနလုိ႔လဲ....."
          Yibo ႐ွက္​ရမ္​းရမ္​း​ေနတဲ့ Zhan Zhanမ်က္​ႏွာကုိ စုိက္​ၾကည္​့​ေတာ့ Zhan Zhan​ေခါင္​းႀကီးငုံပီး ​ေအာက္​သာစုိက္​ၾကည္​့​ေနမိသည္​......   
           "ဒါဆုိဘာလုိ႔ ​ေခါင္​းႀကီးငုံ​ေနရတာလဲ... "
                "ဘယ္​မွာ ငုံ​ေနလုိ႔လဲ.."
             Yibo ​ေျဗာင္​လိမ္​​ေနတဲ့ Zhan Zhan​ ကုိၾကည္​့ရင္​း အသည္​း​ေတြတယားယား ျဖစ္​လာသည္​...
               "အား...ဟား..ဟား.."
                "ခင္​ဗ်ားႀကီး...ဘာလုပ္​တာလဲ..."
                 "ကုိယ္​ဘာလုပ​္​ေန​လုိ႔လဲ....."
                 "ဘာလုိ႔အဲ့နားကုိ လာလုပ္​တာလဲ... "
       "ဒါဆုိဘယ္​နားကုိ လုပ္​ရမွာလဲ...."
      "ခင္​ဗ်ား​ေနာ္​....."
          "အား...ဟား...ဟား.."
       "အဲ့နားကုိ မလုပ္​ပါနဲ႔ဆုိ..."
       "ဒါဆုိ ကုိယ္​တျခား​ေနရာကုိ ​ေျပာင္​းလုပ္​မယ္​​ေလ..."
          "အား..ဟာ..ဟာ.."
          "ခင္​ဗ်ားႀကီး​ေနာ္​ ...အရမ္​းလြန္​လာ​ပီ...မလုပ္​ပါနဲ႔​ေတာ့ဆုိ..(😁😁ဘာမွမဟုတ္​ဘူး ​ေနာ္​ကလိထုိး​ေနၾကတာ)
           Yiboတုိ႔အတြက္​ မနက္​စာလာပုိ႔တဲ့ ဝမ္​နင္​းက​ေတာ့ ၾကားလုိက္​ရတဲ့အသံ​ေတြ​ေၾကာင္​့ ​ေတြးခ်င္ရာ​ေ​တြးပီး....​..အ​ေပါက္ဝမွာ ထုိင္​ပီး​ ​ေမတၱာ ပို႔​ေန​ေလရဲ႕..+++...
                          ☺☺                             
                                                                                                                                                                                                                      

ခ်စ္​ျခင္​းအျပဳိင္​    (Complete)Where stories live. Discover now