"Zhan Zhan ...ခရီးထြက္လာကတဲက ဘာလုိ႔စကားမေျပာတာလဲ"
ဝမ္နင္းတစ္လမ္းလုံး ဆူပုတ္လာေသာ Zhan Zhanကုိ တမင္ေမးလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္
Zhan Zhan သူတုိ႔နဲ႔လုိက္လာေသာ Yiboကုိ မ်က္ေစာင္းထုိးၾကည့္ရင္း..
"ဟြန္း...ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး"
Yibo Zhan Zhanကသူ႔ကုိ မေက်နပ္မွန္းသိ၍...
"Aww... awဘာမွ မျဖစ္ဘူးေပါ့ေလ.."
"ဒီမွာ ခင္ဗ်ားႀကီး...ကြၽန္ေတာ္က ဘာ မွမျဖစ္ဘူးဆုိ မျဖစ္ဘူးေပါ့ ဒါကုိခင္ဗ်ားက ဘာဝင္႐ွည္ေနတာတုန္း..."
" ဒီမွာမင္း....."
Yibo လက္သီးေျမာက္ျပရင္းေျပာေတာ့
"ဘာလဲ...ဘာလဲ..ခင္ဗ်ားက ကြၽန္ေတာ့္ကုိ ဘာလုပ္ခ်င္လုိ႔လဲ..."
ခရီးထြက္႐ုံ႐ွိေသးတယ္ ကုိက္ေနၾကေသာ ႏွစ္ေကာင္ကုိ ဝမ္နင္းလက္ေကာ ေျခေထာက္ ေကာပါ ေျမာက္ပီးၾကည့္ေနလုိက္ေတာ့သည္
"ဒီမွာ အ႐ူးေကာင္.."
"ခင္ဗ်ားႀကီး ကြၽန္်တာ့္ကုိ အ႐ူးလုိ႔ေခၚျပန္ပီလား.."
"ေခၚတယ္ကြာ"
"မင္းက..အ႐ူးမုိ႔လုိ႔အ႐ူးလုိ႔ေခၚတယ္ကြာ.."
"ဘာျဖစ္လဲ..."
Zhan Zhanသူ႔ကုိ အ႐ူးလုိ႔ေခၚရင္းမ်က္ခြက္ေျပာင္ျပေနေသာ Yiboကုိ အမူန္႔ႀကိတ္ပစ္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြေပါက္လာသည္
"အား...ခင္ဗ်ာ..ႀကီး.."
"ေသေပေတာ့............"
Zhan Zhanသူ႔ေဘးနားတြင္ ဘယ္ခ်ိန္ေရာက္ေနမွန္းမသိသည့္ တုတ္ေခ်ာင္းအား ေကာက္ကုိင္ရငး္ Yiboကုိ ထုမည့္အလုပ္တြင္..
"ေဟ့ ..ေဟ့.."
"Zhan Zhanမလုပ္နဲ႔ေလ"
ဝမ္နင္းခုမွ အတင္းဝင္ဆဲြရေတာ့သည္
Yiboလည္း ဘယ္အခ်ိန္ကတဲက ဝမ္နင္းေနာက္ကုိ ဝင္ပုန္းမိေနမွန္းမသိ
"ဒီမွာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ေတြ အဲ့လုိပဲ ဆက္ျဖစ္ေနၾကမယ္ဆုိရင္ ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိ ရြာကုိ ေခၚမသြားႏုိင္ေတာ့ဘူးေနာ္..
ထုိအခါ မွ ႏွစ္ေယာက္သားပါးစပ္ ပင္မဟရဲျကေတာ့ေပ...
"ကဲ...ခင္ဗ်ားတုိ႔ျပသာနာပီးရင္ ခရီးဆက္ဖုိ႔ ျပင္ၾကမယ္..."
ဝမ္နင္း ေခြးေတြလုိ ကုိက္ပီးခုမွ ၿငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနတဲ့ ႏွစ္ေယာက္ကုိ
မ်က္ေထာင့္နီႀကီးႏွင့္တခ်က္ၾကည့္ရင္း ေ႐ွ႕ကေန ေစာင့္ေစာင့္နဲ႔ထြက္သြားေတာ့သည္
ေနာက္ကႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္းအိမ္တြင္းစစ္ျဖစ္တုန္း
ဝမ္နင္းတုိ႔ ေလ်ာက္ပီး၁နာရီေလာက္ၾကာေတာ့ ေတာအုပ္ရဲ႕ အျပင္ကုိ ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္
"ကဲ...ဟုိႏွစ္ေယာက္ ေ႐ွ႕မွာ ျမင္ေနရတာက သူဖုန္းစားရြာဆုိတာပဲ.."
ဝမ္နင္း လက္ျငဳိးထုိးရင္းေျပာလုိက္ေလသည္
"ကဲလာၾက..ျမန္ျမန္သြား ၾကမယ္..."
"အ..ခနေနအုံးဟ.."
ဝမ္နင္းခုမွ တစ္ခုကုိသတိရသြား မိသည္..
"ဟုတ္သားပဲ ..ကြၽန္ေတာ္Zhan Zhanနာမည္ကုိေတာ့ သိပီးပီး "
"ဒါမဲ့..ခင္ဗ်ားနာမည္ကုိေတာ့မသိရေသးဘူး.."
Yibo ဝမ္နင္းကသူ႔နာမည္ကုိေမးလာေတာ့ ...
ဘာရယ္မဟုတ္ေခါင္းကအနာကုိ တခ်က္စမ္းလုိက္ရင္..
"ကြၽန္ေနာ္လဲ မသိဘူးဗ်.."
"ဟ..ခနေနအုံး..ခင္ဗ်ားလက္ေကာက္ဝတ္မွာ ဘာစာေတြလဲ"
ဝမ္နင္းေျပာကာမွ yibo ကုိယ့္လက္ကုိ ျပန္ၾကည့္မိေတာ့..စာလုံုေလးႏွစ္လုံးထြင္းထားသည္ကုိေတြ႔ေတာ့...
သူဖတ္ၾကည့္လုိက္သည္ ..
"Yibo..... ."
"ဒါကြၽန္ေတာ့္နာမည္ပဲျဖစ္ရမယ္အစ္ကုိ...
ဝမ္နင္းအနည္းငယ္ေတြးကာYiboေျပာတာကုိ စဥ္းစားလ်က္..
"အင္း..ခင္ဗ်ား..လက္ေကာက္ဝတ္မွာေရးထားတာဆုိေတာ့..ျဖစ္ႏုိင္တယ္"
ထုိအခ်ိန္ သူတုိ႔ေျပာတာကုိဘာမွနားမလည္တဲ့Zhan Zhan,ကထပီး ...
"အာ...ျဖစ္ႏုိင္တာေတြ..မျဖစ္ႏုိင္တာေတြထားပီး..ရြာထဲကုိေရာက္ေအာင္ ျမန္ျမန္သြားၾကရေအာင္ ..ဒီမွာZhan Zhanအရမ္းပင္ပန္းေနလုိ႔ နားခ်င္ေနပီ..."
ဝမ္နင္းသူ႔ကုိမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ေျပာေနတဲ့Zhan Zhan ကုိ တခ်က္ျပဳံးျပလုိက္ရင္း...
"က..ဲဟုတ္ပါပီဗ်ာ..Zhan Zhan သေဘာက် ရြာထဲကုိ ခုပဲဝင္ၾကမယ္.."
Zhan Zhan လုိခ်င္တာရတဲ့ကေလးလုိခုန္ေပါက္ရင္း ေ႐ွ႕ဆုံးမွ ခုန္ဆြ ခုန္ဆြႏွင့္ေျပးသြားသည္
ေနာက္ကႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ မႏုိင္ပါလားဆုိတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ ေခါင္းတရမ္းရမ္းျဖင့္ သာ..
☺☺
Myat Moe မေန႔ကPart-7အပ္ေပး ပီးသားပါ ဖတ္ပီးတ့ဲဒါဒါေတြလဲ ဖက္ပီးေနၾကပါပီ ဒါမဲ့ ဒီေန႔ Myat Moeရဲ႕ အမွားေၾကာင့္ Part-7Deleteျဖစ္သြားပါတယ္ Myat Moeတကယ္ကုိ ႏွေမ်ာမိပါတယ္ ကုိယ္က်ိဳးစား ပန္းစားေရးထားတာက အမွားတစ္ခ်က္ေၾကာင့္ပ်က္စီးသြားတာ တကယ္ကုိ ရင္နာမိပါတယ္ ဒါမဲ့လည္း မဖတ္ရေသးတဲ့ ဒါဒါေလးေတြအတြက္ Myat Moe Part-7ကုိ မွတ္မိသေလာက္ေလးျပန္ေရးေပးထားပါတယ္ေနာ္☺
္
YOU ARE READING
ခ်စ္ျခင္းအျပဳိင္ (Complete)
Romantizmကုိယ္မင္းကုိအရမ္းခ်စ္တယ္ Zhan Zhan Wangyibo ေက်းဇူးျပဳပီ zhan zhanကုိဖမ္းဆုပ္ ထားေပးပါYibo Xiaozhan
