"Zhanေလး....ကုိယ္..အ...ကုိယ္..မင္းကုိ ခ်စ္တယ္ေနာ္..."
Zhan Zhan သူ႔ကုိ ခ်စ္တယ္လုိ႔ တဖြဖြေျပာရင္း ၿငိမ္သက္က်သြားတဲ့ Yiboေၾကာင္ ေဆာက္တည္ရာမရ ေအာ္ဟစ္ ငုိေႂကြးေနခဲ့သည္...
"ဟီး...ဟီး....ကုိ...ကုိ...ကုိေရ...အဟင့္..ဟီး...ဟီး...."
ဝမ္နင္း သတိေမ့ေနတဲ့Zhan Zhanေလး ေဘးနာမွာ ေနရင္းနဲ႔ ဘယ္အခ်ိန္အိပ္ေပ်ာ္ သြားမွန္းမသိ..
႐ုတ္တရက္ ငုိသံၾကားလုိ႔ သူၾကည့္လုိက္ေတာ့ Zhan Zhanေလး အိပ္မဆုိး ေတြမက္ေနသည္ထင္ အိပ္ေနရင္း ေအာ္ငုိေနေလရဲ႕.....
ဝမ္နင္း Zhan Zhanေလး နားကုိသြားပီး လူပ္ႏုိးလုိက္ေလသည္.....
"Zhan Zhan ...Zhan Zhan ေလး......
Zhan Zhan သူ႔ကုိ တစ္ေယာက္ေယာက္ လူပ္ႏုိးေနသည္မုိ႔..မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့.....
သူ႔ကုိ စုိးရိမ္ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနတဲ့အစ္ကုိဝမ္နင္း....သူေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့ အစ္ကုိဝမ္နင္း ငုိထားသလုိ မ်က္လုံးမွာလည္ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔...
Zhan Zhan ႐ုတ္တရက္ ထ ထုိင္လုိက္ရင္းနဲ႔...
"အစ္ကုိ...ဝမ္နင္း...Zhan Zhan ...Zhan Zhan ဘာျဖစ္သြားတာလဲဟင္...ပီးေတာ့...ဘာလုိ႔ ..ဘာလုိ႔..Zhan Zhan အိမ္ကုိ ျပန္ေရာက္ ေနတာလဲ..."
Zhan Zhan ေမးေနေပမဲ့..အစ္ကုိ ဝမ္နင္း ဆီမွ ဘာစကားမွ ျပန္မလာ ေအာက္ကုိသာ ေခါင္းႀကီး ငုိက္စုိက္ၾကေနလ်က္..
Zhan Zhan သူေမးတာကုိ မေျဖတဲ့ ဝမ္နင္းေၾကာင္ စုိးရိမ္စိတ္တုိ႔ ဒီဂရီျမင့္တက္လာေလသည္...
႐ုတ္တရက္ သူသတိရမိလုိက္သည္က အဲ့ေန႔...အဲ့ေန႔မနက္က..သူတုိ႔ဆီကုိ ေရာက္လာတဲ့ အမည္မသိလူတစ္စု....ပီးေတာ့..ပီးေတာ့ သူတုိ႔က ...ကုိ႔ကုိ..အတင္းဖမ္းေခၚေနၾကတယ္..ဒါေၾကာင့္ Zhan Zhan ကုိနဲ႔ အတူထြက္ေျပးရင္း တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ Zhan Zhan ေျခေခ်ာ္ၾကသြားတယ္ ဒါကုိ....ကုိက..လွမ္းဆဲြ..လုိက္ရင္း အခ်ိန္မထိန္းႏုိင္ပဲ ႏွစ္ေယာက္စလုံး..လိမ့္ၾကသြားခဲ့ၾကတယ္....ပီးေတာ့..ကုိ႔မ်က္ႏွာ..ကုိ႔မ်က္ႏွာမွာလည္း..ေသြးေတြနဲ႔......
Zhan Zhan ခုမွ တစ္စုံတစ္ရာကုိ သတိရလုိက္ရင္း....... "အစ္ကုိ...ဝမ္နင္း..Zhan Zhan ေမးတာကုိ ေျဖပါအုံး....ကုိ..ကုိေရာဟင္...ကုိဘယ္မွာလဲ........ကုိ..ဘယ္မွာလဲလုိ႔..အစ္ကုိဝမ္နင္း..."
"အစ္ကုိ..ဝမ္နင္းေျဖပါအုံး....ကုိဘယ္မွာလဲလုိ႔......"
ဝမ္နင္း သူ႔ကုိ ကေလးတစ္ေယာက္လုိ ေအာ္ပီးေမးေနတဲ့ Zhan ေလးကုိ ႐ုတ္တရက္ဆန္စြာ စဲြဖတ္လုိက္ရင္း...
"Zhan Zhan ေလး ..အစ္ကုိေျပာတာကုိ...စိတ္ခုိင္ခုိင္ ထားပီးနားေထာင္ေနာ္...."
ဝမ္နင္း ဒီစကားေတြကုိ Zhan Zhan ကုိ မေျပာခ်င္ေပမဲ့ သူေျပာမွ ျဖစ္မဲ့ အေျခအေနမုိ႔.....အားတင္းထားရင္ ေျပာရေတာ့သည္..
Zhan Zhan သူ႔ကုိ မ်က္ရည္စက္လက္နဲ႔ေျပာေနတဲ့ ဝမ္နင္းေၾကာင့္.......
စိတ္မခုိင္ခ်င္ေတာ့...
"Zhan Zhan ..အစ္ကုိေျပာတာကုိ ယုံၾကည္ေပးေနာ္..."
"Yiboေလ...Yibo...မ႐ွိေတာ့ ဘူးZhan Zhan...ေလး..ရယ္..."
"Yiboမ႐ွိ႐ွာေတာ့ဘူး...ဟီး..ဟီး.."
Zhan Zhan ဝမ္နင္းရဲ႕ စကားေၾကာင္သူ႔ရဲ႕့ ေကာင္ကင္ႀကီးျပဳိႀကီး ျပဳိ သြားသလုိခံစားလုိက္ရသည္.....
"ဟင့္..အင္..ဟင့္အင္...မယုံဘူး...အစ္ကုိေျပာတာကုိ..Zhan Zhan...မယုံဘူး..."
"အစ္ကုိ..Zhan Zhan ကုိ လိမ္ေနတာ....အီးဟီး...အစ္ကုိက..လူလိမ္...လူညာ....Zhan Zhan ကုိ ...Zhan Zhan ကုိ မေနာက္ပါနဲ႔ေနာ္...အစ္ကုိ ..ဝမ္နင္း..Zhan Zhan ေတာင္းပန္ပါတယ္...အီးဟီးဟီး..."
"Zhan Zhan ေတာင္းပန္ပါတယ္..."
"အီး..ဟီး..ဟီး..ဟီး.."
ဝမ္နင္း သူ႔ကုိ လက္အုပ္ခ်ီပီး...ေတာင္းပန္ ႐ွာေနတဲ့ Zhan Zhan ေလးကုိ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ရင္ေတြ တကယ္နာရပါသည္...
ဝမ္နင္း...နာၾကင္စြာ ငုိေႂကြးေနတဲ့ Zhan Zhan ေလးကုိ ရင္ခြင္ထဲ ေထြးေပြ႔ထားလုိက္သည္...
"ေအာ္....ေလာကႀကီးရယ္..ဘာလုိ႔မ်ား..သိပ္ခ်စ္တဲ့..ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ကုိ..ခဲြရက္ၾကတာလဲ..."
"သူတုိ႔ေလးေတြ ဘာအမွားေတြမ်ား..လုပ္ ခဲ့ၾကလုိ႔လဲ...................
ဝမ္နင္း....ရင္ခြင္ထဲမွာ တသိမ့္သိ့မ့္တုန္ရင္း ငုိေနတဲ့ ေကာင္ေလးကုိ ၾကည့္ရင္း..သူပါမ်က္ရည္က်မိပါသည္.....
"Yiboရယ္...အစ္ကုိေလ..Zhan Zhan ေလးကုိ ကုိယ့္ညီအရင္းေလးလုိ ေစာင္ကုိယ္္ေ႐ွာက္ေပးပါ့မယ္လုိ႔ဂတိေပးပါတယ္ကြာ....မင္းလည္းစိတ္ခ် လက္ခ်သာ ေနရစ္ပါေတာ့..ငါ့ညီရာ..............."
"ေဝါ..................ေဝါ.........."
Zhan Zhan ဆုေတာင္းျပည့္ နတ္ကြန္းေ႐ွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္ရင္း....မစဲဘဲ ..တေဝါေဝါနဲ႔ ရြာခ်ေနတဲ့ မုိးေရစက္မ်ား..ကုိ ..တစ္ခ်က္ၾကည့္လုိက္သည္.......
"ေအာ္...ကုိရယ္...ကုိထြက္သြားတာ ေတာင္၁လတိတိ ျပည့္ခဲ့ပီ..ေနာ္.....
Zhan Zhan တအိအိပ်ိဳ ၾကလာတဲ့ မ်က္ရည္စက္ေတြကုိ သုတ္လုိက္ရင္း.... "ကုိ..ကုိ..Zhan Zhan ကုိ..သတိေကာ..ရရဲ႕လားဟင္..."
"Zhan Zhan ကေတာ့ ကုိ႔ကုိ..အရမ္းသတိရတာပဲ...ကုိယ္ရယ္...."
"ကုိ...မွတ္မိလား..ဒီေန႔ကေလ...ကုိနဲ႔ Zhan Zhan တုိ႔ လက္ထပ္တာ ၁လျပည့္တဲ့ ..ေန႔..ကုိ..."
"ကုိ..သိ..လား...Zhan Zhan ေလ အရင္လုိ မဆုိးေတာ့ဘူးသိလား...."
"..အစ္ကုိဝမ္နင္းကလည္း..Zhan Zhan ကုိ မဆူေတာ့ဘူးကုိရဲ႕...."
"ပီးေတာ့...ပီးေတာ့....အီးဟီး..."
Zhan Zhan ဒီလုိ ေန႔မ်ိဳးမွာ..မငုိခ်င္ေပမဲ့..... အလုိလုိေနရင္း မ်က္ဝန္းအိမ္မွာ မ်က္ရည္အျပည္နဲ႔သာ.............
"ကုိ... ဒီေန႔...Zhan. Zhan နဲ႔ ကုိ႔ရဲ႕....လက္ထပ္တာ၁လျပည့္..အထိန္း..အမွတ္ဆုိေတာ့.....Zhan Zhan တုိ႔..ေနာက္တႀကိမ္..ထပ္ပီး..လက္ထပ္ၾကရေအာင္ေနာ္.....
Zhan Zhan သူယူလာတဲ့ Yiboရဲ႕ အဝတ္အစားေဟာင္းေလးေတြကုိၾကည့္ရင္း......
တကယ္လုိ႔...တကယ္လုိ႔...ကုိသာ....
.Zhan Zhan နားမွာ ႐ွိေနဆုိရင္ေလ...ကုိ... ိ....Zhan Zhan ဆုိသလုိ လုိက္ဆုိေနာ္..ကုိ...
Zhan Zhan မ်က္ရည္မက် ေအာင္ အား..တင္းကာ..ထိန္းထားရင္း.....ဆုေတာင္းျပည့္နတ္ကြန္းေ႐ွ႕တြင္....ဒူးေထာက္ထုိင္ခ်လုိက္ေလသည္....
ပီးေတာ့...သူတုိ႔လက္ထပ္ခဲ့တဲ့ ေန႔ကုိ ျပန္ျမင္ေယာင္ရင္း...Yiboနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ကုိ လွည့္လုိက္သည္.....
သူ႔စိတ္ကူးထဲတြင္ေတာ့....ကုိ...ကသူ႔ကုိ ျပဳံးျပေနေလရဲ႕.....
"ကုိ...Zhan Zhan..အီး..ဟီး..ဆုိေပးတာ..လုိက္ဆုိေနာ္......."
Zhan Zhan သူ႔စိတ္ကူးထဲက..ကုိဆုိတဲ့..Yiboကုိ ပုံေဖာ္ထားရင္းျဖင့္.................
"ကြၽန္ေတာ္Yiboနဲ႔ကြၽန္ေတာ္Zhan Zhan တုိ႔သည္......"
"ဟီးဟီးဟီး.. ......"
Zhan Zhan ထိန္းထားသည့္ၾကားမွ မ်က္ရည္ေတြပုိလုိ႔ က်လာခဲ့သည္...
"ဒီေန႔..ဒီရက္..ဒီအခ်ိန္မွ..စ၍........အီးဟီး..ေသသည္..ျဖစ္ေစ..႐ွင္သည္ျဖစ္ေစ...ေပ်ာ္ရႊင္ရသည္ျဖစ္ေစ...ဝမ္နည္းရသည္ျဖစ္ေစ......ငုိေႂကြးရသည္ျဖစ္ေစ....အီးဟီး..နာက်င္ရခဲ့သည္...ျဖစ္ေစ.....
တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္..ခ်စ္ေပးရင္း...ဟီးဟီးဟီး တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္..ၾကင္နားေပးရင္း...ေထြးေပြ႔ေပးရင္း......တစ္ေယာက္အတြက္..တစ္ေယာက္..တုိက္ခုိက္ေပးရင္..ဟီးဟီး...သက္ဆုံးတုိင္.........သက္ဆုံးတုိင္..........................................အီး..ဟီး..ဟီး.ဟီး.....ကုိ..ရယ္..Zhan ေလး...Zhan ေလး...ဒါ..ကုိဆက္မဆုိႏုိင္ေတာ့ဘူး....ကုိ.ရယ္.......Zhan Zhan ကုိ .....Zhan Zhan ကုိ ခြင့္လႊတ့္ေလးေပးပါ.ကုိ.....ဟီး...ဟီးဟီးဟီး.. .......
Zhan Zhan တေယာက္ အျပင္ကုိ ထြက္ေျပးခဲ့ရင္း သူနဲ႔အျပဳိင္ ငုိေနတဲ့ မုိးမင္းႀကီးကုိ အေဖာ္ျပဳ....ေနေတာ့သည္...
ဒါဟာ..သူဖုန္စားရြာက....ခ်စ္သူေကာင္းေလးတုိ႔ရဲ႕........ေနာက္ဆုံးေသာ...အဆုံးသတ္ပင္.......
☺☺
The End..
😁
😁
😁
😁
😁
😁 စတာေနာ္😁ပီးေသးဘူး.....
YOU ARE READING
ခ်စ္ျခင္းအျပဳိင္ (Complete)
Romanceကုိယ္မင္းကုိအရမ္းခ်စ္တယ္ Zhan Zhan Wangyibo ေက်းဇူးျပဳပီ zhan zhanကုိဖမ္းဆုပ္ ထားေပးပါYibo Xiaozhan
