Çalıştığım hastaneye yaralı halde getirilen mafya lideri çocukluk aşkımdı. Önce beni tanımayacağını düşündüm.Ama birden yarasını diken elimi tuttu ve kapanmak üzere olan gözleriyle gözlerime baktı.
"Sen misin maviş? Ben seni ararken sen mi beni buld...
Öncelikle bir ön bilgi vermek istiyorum. Bu bölüme kadar kullanılan 'Haçlı' lakabını "Posedion' olarak güncelledim ve bu şekilde düzenlemelerimi yaptım. Bazı benzetmeler mahal vermemek adına böyle bir değişikliğe gittim.
Poseidon denizlerin tanrısı, demek. Eleni Yunandı ve Poseidon da bir Yunan Tanrısı; bu taraftan bakıldığında da mantıklı ve bence Asil'imizin üzerinde çok havalı duracak.
Bu durumda Asil'in kolyesi de haç değil, mızrak biçiminde. Posedion'un mızrağım
Uzun, çokça emek verdiğim bir bölüm oldu. Motive kaynağım olan oy ve satırarası yorumlarınızı lütfen bırakmadan geçmeyin.
Jamie Duffy ~ Solas
Teddy Swims~ Lose Control
Kolpa~ Unutmadım
Keyifle okuyun.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🕯🕯🕯
Bazı yağmurlar yüzlerce yıllık taşları eritirdi.
Bazı yağmurlar kalpteki pası söküp atardı.
Bazı yağmurlar konuşurdu. Anlar ve anlatırdı.
Kurt, adı Bade olan o kadını tenini ıslatan yağmurlara benzetiyordu.
Çünkü taşlaştığı sandığı kalbi onu ilk gördüğü andan beri o kadar da sert değildi. Üstünü kaplayan ne kadar günah varsa onu düşündüğünde arınıyordu ve sadece birkaç kez gördüğü kadının hayaliyle konuşurken buluyordu kendisini bazı gecelerde.
Hatta dün gece, “Sence ben çok kötü bir adam mıyım?” diye sormuştu. “Tamam, kötüyüm de çok mu kötüyüm?”
“Evet,” demişti hayal Bade. “Sen kötü bir adamsın.”
Sonra hayali kaybolmuştu. Çünkü altıncı kadeh rakısı bitmişti.
Şimdi ise kendisini gerçek Bade’ye ulaştıracak basamakları çıkıyordu. Birazdan yaşadığı eve girecekti. Birazdan… Sıkıntılı bir nefes verdi, tesbihini parmaklarının arasında bir tur döndürdü. Bir karar verilmişti. O kararı, öl dese geri çeviremeyeceği insan vermişti. Mutlak suretle yerine getirecekti.
“Hadi Kurt.” dedi kendine. “Ne demiştik? Gözlerine bakmak yok. Hep başka tarafa bakacaksın. Duvara bak. Mükemmel fikir aslanım. Mis gibi duvar varken niye bakayım o kızın insanı içine hapseden yeşil gözlerine?”
