NIGHT ( ည) [Complete]

❣ 10 ❣

ကာရံတစ္ေယာက္စဥ္းစားခန္းေတြ ဖြင့္ေနမိတယ္...
ရတု ဘာလို႔ သူ႔အေပၚအမူအက်င့္ေတြ ေျပာင္းသြားရတာလဲ...
အခုေနာက္ပိုင္း...ရတု..သူ႔ကို ဂ႐ုစိုက္လာတယ္...ကုတင္ေပၚက ကိစၥကို လံုးဝအေလးမထားေတာ့ဘူး...
ၿပိးေတာ့...ညကမွ သူအိပ္ယာတစ္ေရးႏိုးလို႔ ၾကည္မိေတာ့ ရတု သူ႔ေဘးနားမွာမ႐ွိဘူးေလ...သူထူးဆန္းလို႔ လိုက္႐ွာမိမွ...ဧည့္ခန္းထဲက..ဆိုဖာေပၚမွာ ေတြ႔လိုက္ရတာ...
သူဒီလိုမ်ိဳး အိပ္ေနခဲ့တာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာေနခဲ့ၿပီလဲ...
ရတု ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ ဆိုတာေတာ့သူမသိ...ဒါေပမယ့္အရင္က ရတုမဟုတ္တာေတာ့ေသခ်ာေနတယ္....

"ကာရံ..စာၾကည့္ေလ..ဘာေတြေတြးေနတာလဲ....စာေမးပြဲကနီးေနၿပီေနာ္...."

သုတ လွမ္းသတိေပးမွ...ကာရံ အေတြးေတြကေန သတိျပန္ဝင္လာရတယ္....(ဟုတ္သားပဲ..စာေမးပြဲကနီးေနၿပီေလ...အင္း...ရတုက စာလည္း က်က္တာမေတြးဘူး...စာေမးပြဲမေျဖႏိုင္ရင္ခက္မယ္..အယ္..ငါဘာလို႔ သူ႔အတြက္စိတ္ပူေနတာလဲ....ဟူး...ကာရံ..စာၾကည့္စမ္း...)

"ကာရံ....ေတြးေနျပန္ၿပီ...ကဲ..ဘာေတြ အဲ့ဒီေလာက္အေတြးမ်ားေနတာလဲ....ကို႔ကိုေျပာျပေလ..ေျဖ႐ွင္းေပးႏိုင္ရင္ ေျဖ႐ွင္းေပးမယ္..."

"ဟို..အဲ..ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး..ကိုသုတ...ဒီလိုပါပဲ..စားဆက္ၾကည့္ရေအာင္ေလ...."

ကာရံ..ရယ္က်ဲက်ဲနဲ႔သာေျပာလိုက္မိတယိ...သုတကို သူမေျပားျပခ်င္ခဲ့ပါေလ...ဒါေပမယ့္...သူေဘာပင္ေလးကိုက္ၿပီး အေျဖ႐ွာမိေနျပန္တယ္...သူအလိုမက်ေသး..ဒါေၾကာင့္...စာၾကည့္ေနတဲ့ သုတရဲ႕ အရိပ္အေျခေလးကို တစ္ခ်က္ ခိုးၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ...

"ဟို....ဟိုေလ...."

စကားက ေတာ္ရံုထြက္မလာ...သုတက မ်ကိလံုးေလးပင့္ၾကည့္ၿပီး ေမးဆက္ျပတယ္...ေျပာပါ..ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့...

"ဟို.....လူတစ္ေယာက္က လူတစ္ေယာက္ကို အရမ္းဂ႐ုစိုက္ေနၿပီဆိုရင္..အဲ့..အဲ့ဒါဘာျဖစ္လို႔လဲ...."

"အံမယ္...ထူးထူးဆန္းဆန္းပါလား..."

သုတ ေျပာလဲေျပာရင္း...လက္ထဲက ေဘာပင္ေလး..စာအုပ္ေပၚအသာအယာခ်လိုက္ကာ..ေမးေလးလက္ေထာက္ၿပီး စဥ္းစားဟန္ျပဳလိုက္တယိ...ၿပီးမွ