CHEERS FOR BREAKS

KABANATA 21

PHOTOS

Pagkatapos nang gabi na iyon kung saan nalaman na nila yung tungkol dun sa kamukha ni Axcyl ay hindi na sila tumigil kakakulit kong ayos lang ba ako. Hindi parin mawala yung gulat nila kasi akala din nila si Axcyl yun, hindi mo masisisi kasi nawalan na lang kami ng balita at halos ipinatigil na lahat ng operasyon noon sa paghahanap sa kanya ako lang iyong nagpumilit.

Time by time they checked me, calling, texting at nalaman rin nila yung tungkol sa offer na tinanggap ko kung saan ako yung magiging photographer sa lahat ng may kinalaman sa wedding nila. Sinasabihan nila akong wag na yun kunin at iba na lang na tao yung ibigay para maging photographer pero sabi ko hindi pwede dahil pumayag na ako at pag tinanggap ko gagawin ko, labas na lahat.

Makalipas ang ilang araw ay tumawag na saakin an Secretary ni Sophia na na clear na daw yung schedule nila and they were ready for the prenuo photos. I called the team and said that they need to ready the venue and the other things susunod ako pag natapos or maya maya na lang pag ready na akong tumayo wala parin naman yung client which is Sophia and her fiance.

Nung araw din na iyon ay pilit ko nang kinalimutan ang bumabagabag sa isip ko kung saan pinapaniwala ko ang aking sarili na si Axcyl at si Zach ay iisa.
Nalaman ko rin na Zac Theo Alires ang kaniyang pangalan kaya nung una ay napagkamalan ko talaga because of his second name which is the name that his fiance called.

Tumigil ako sa pagpapaniwala sa sarili ko para lang masabing may maipaglalaban ako kahit isinaksak na sakin ang katotohanan na malayo sila sa isa't isa. Magkamukha lang talaga, nagkataon lang, hindi plinano. Wag na umasa, kasi dun ka talaga nasasaktan.

Nung dumating na sila ay nagsimula na kami agad. They want an aesthetic and a vintage style for there prenup photos. So we decided to take them in a gazebo where it was set up as a romantic date. The lights are dims and it was just focused to the persons. The woman is sitting in her chair while the man was bend on the other side of the table and slightly lean on the woman's forehead while looking at each other.

You can see the love, makikita mo na masaya sila para sa isat isa. Ang sarap tignan na makakita ng mga taong ganito habang tinititigan ko sila nakikita ko na hindi nga talaga ito ang lalaking minahal ko noon, iba ang tinginan niya sa babaeng kaharap niya ngayon na napili niyang makakasama habang buhay.

Nalulungkot parin ako ngayon kahit papano at nasasaktan dahil nakikita ko talaga ang lalaking mahal ko sa kaniya. Kung sanang hindi siya nawala masaya na kaming lahat diba? Ang mga ganito naming litrato ay nakalagay sa aming bahay. Pero wala, wala na siya ngayon sa buhay ko kung nasaan man siya sana ay masaya na siya. Ganun naman talaga dapat eh tatanggapin mo lalo na kung wala ka na talagang magagawa.

The second picture is at dawn they were at the seashore. They are wearing white polo and a white dress paired with a peach long jacket for woman that the man is holding. Also they have sparklers that make them look more lively while looking at it as sign that they are happy. The pictures look great for the both of them ginawa na rin namin ang mga dapat gawin, mag video at kung ano ano pa para makumpleto lahat, makauwi at makapagpahinga na.

It was a long day for all of us, after waiting for them to finish I go where my car parked when someone calls my name. " Miss Xistine, when can we see the pictures?" It was Sophia " I will call you or my secretary if it was done editing, just wait for it." I said I want to be straight forward now because im tired. " I was so excited to see it, thank you!" and she hugged me. I just tap her shoulders and said welcome.

Sinabi ko na rin agad na aalis na ako at dahil ako'y pagod na. They just nod amd wave me goodbye nakita ko pa sa side mirror ko na binuksan pa ni Zach ang pinto sa passenger seat such a gentleman mabilis akong nakarating sa condo at agad na pinuntahan ang mga bata. Hinalikan ko na lamang sila sa noo, nagtanggal ng make up at natulog na. Hindi na ako nakapagpalit ng damit dahil pakiramdam ko ay babagsak na ako sa antok.

Gumising ako nang mga alas 11 ng umaga at wala na  ang mga bata baka pumasok na. Papasok na sana ako sa cr ng may nakita akong dalawang letter. Napangiti na lang ako dahil ang sweet. My precious angels.
Inilagay ko ito sa aking bag bago pumasok sa cr at maligo na.

Nakarating ako sa restaurant nang hindi ko alam kung anong oras. Hindi ako pumunta ngayon sa office dahil ay magkikita kita rin naman kami bukas at sa mga susunod pang araw para tapusin ang prenup shots nila Sophia. Nag aayos ayos ako papeles sa loob ng opisina ko dito sa restaurant ng nakaramdam ako ng gutom. Ayoko naman na mag utos pa dahil marami rin silang ginagawa ako na lang ang dumiretso sa may counter at magsasabi na ng gusto ko.

Pagkatapos kung sabihin ay nagulat ako kung sino ang nasa harap ko. Hindi ko alam ang gagawin ko dahil matagal na rin kaming hindi nagkita simula ng nawalan kami ng contact sa kanila. It was Ayle amg nakakatandang kapatid ni Axcyl.

Halos pati siya ay nagulat sa aming muling pagkikita. Hindi inaasahan, nakakapanibago but he smiled at me pagkatapos ng ilang minuto naming pagkakatayo. Niyaya ko siyang umupo at sinabihan ko ang crew doon na dalhin na lang ang pagkain ko sa opisina. Tinitigan ko siya, halos magkaparehas lang talaga siya ng kapatid niya sayang lang kay Axcyl ako nainlove at don ako napunta pero wala na.

" Gahhh, its been a long time since I see you" I said looking at him. But something is strange about hin ayaw niya akong tignan pero baka na-aawkwardan lang siya pero dahil ayaw ko nang ganun ay aalis na lang ako. I want him to enjoy his meal properly. " I should leave, enjoy the food and don't pay the bill." sabi ko pagkatapos kong tumayo sa pagkakaupo. I did nkt expect that he was going to say something but I was surprise for the words he said.

" Xistine, let go and be happy on what is going on  once you find it.