KABANATA 18

12 2 0
                                    


LIVING ON

Days, weeks, years have pass still we can't find him.
I'm still moving on but I can say that I was fine. Hindi parin kami nawawalan ng pag asa na buhay siya pero nawawalan na kami ng pag asa na makita pa siya. Masakit na pilit naming tinatanggap, kailangan eh hindi ko dapat ikulong ang sarili ko sa nangyare, wala ako, kaming magagawa kung wala na talaga.

My friends help me to keep going and my best inspiration. I start to take care and fix myself  hindi iyon naging madali dahil lagi akong nagbebreakdown sa tuwing mag isa na lang ako kaya halos laging may nakabantay saakin. Naging hassle man pero kinaya nag start na lang muna akong magtrabaho sa restaurant namin para lagi akong may kasama the boys leave the Philippines when they knew that Im dong good. Nagkaroon kasi sila ng mga emergency at mga responsibilities na kailangan nilanng umalis ng bansa.

Naghanap ako ng mga pagkakaabalahan, I also start accepting offers from big clients para masyado akong maging busy. Nagkaroon ako ng mga big projects na naging dahilan para sumikat ako, ma feature sa mga kilalang magazine and more. Naging tough ang buhay ko pero naging maayos pa rin ang takbo nito. Sa tuwing may libre akong oras pumupunta ako sa lugar kung saan nangyare ang aksidente at iniisip ang lahat ng masasaya at malungkot na memory.

Lagi rin akong tumatambay sa condo para mag alaga ng mga bata. Si Diana naman ay naging successful rin sa pagpaoatakbo ng aming restaurant na nagkaroon na ng 27 branches nationwide also their publishing company got famous too because of great writers they met. Halos ako din ay isa sa mga top fan doon, lagi akong nagpupunta sa mga fan signing events at nakikipila rin. I don't want to use any vip card kahit na nag iinsist si Tito at Diana na gamitin ko iyon.

Things run smoothly, hindi parin nakakalimutan ang nangyare pero inaalala na lamang namin iyon as past. Everything happens for a reason, so maybe the reason was were not meant to be each other and to hurt and make everyone feel pain, accept it and move on.

I'm happy to share it with you that for the past years my bestfriend is married. She is 2 years married and still counting yung asawa niya ay isang politician, nagkita sila at nagkakilala dahil saakin. Naging client ko kasi ang family nila King Diana's husband. Hanggang ngayon kinikilig pa rin ako sa tuwing naaalala ko yung naging ganap sa kanila. Saksi ako sa pagusbong ng kanilang pagmamahalan at sa pag aalaga na palakihin ito.

I was happy for her, to them hindi ko maalis sa isip ko ang mga what ifs ko kung hindi nangyare ang aksidente. But I'm moving on kaya kailangan kong kayanin, at sapat na akong makita sila. I love watching my friends achieving their dreams and enjoying their life.

Nawalan ako ng contact sa family ni Axcyl. Hindi ko alam kung anong nangyare, nalaman ko na lang na nag migrate na sila sa ibang bansa and they were staying good there. Nasaktan din ako dun kung bakit hindi sila nagpaalam kahit papano parin naman may pinagsamahan kami. I try any ways para macontact sila pero wala na talaga halos nag deactivate ata silang lahat. I dunno. Naging palaisipan parin saakin iyon hanggang ngayon pero as I said wala parin naman magagawa kung yun na talaga.

" Hi Miss, should we accept this offer po ba?" my secretary asked. Tinignan ko muna ang mga papeles ng client na ito from what kind of event yung sinusuggest niya. " Talk to everyone who is free with this day or month and ask them if they want it then will take it. " Tumango na siya at nagpaalam ng umalis pero bumalik ulit siya dahil nakalimutan niya yung kape na pinabili ko sakanya. Natawa na lang ako sakaniya ang cute talaga, ngayon kasi ay vacation time ng mga student kaya yung anak ng secretary ko talaga ang nakatoka sakin ngayon para sa experience daw and hanggang ngayon nagugulat parin at di larin siya sanay na nakikita ako. She said she was my fan daw naalala ko pa nga nung unang kita namin humingi siya ng autograph.

Everyone here is friendly, I want my employees to be safe and comfortable to each other. Kaya halos lahat dito ay magkakakilala kilala lang at magbabarkada ganun rin naman tingin nila saakin pero katulad dun sa secretary kanina nagugulat padin sila saakin kr nashoshock.

It was now 10 o'clock nang umalis ako roon. May mga tinapos lang ako doon dahil may trabaho ko bukas sa restaurant ako yung nakatoka. Dumaan muna ako sa isang coffee shop at bumili ng paborito kung kape. Tumambay muna ako roon hanggang 11:30 dahil 24/7 naman ito bukas ay ayos lang. Mabilis akong nagdrive papuntang condo dahil ag may usapan kami ni Diana na don siya matutulog dahil ay mag oout of the country daw yung asawa niya.

Kung nagtataka kayo bakit ganitong oras na ay dahil sa hinatid niya pa ang kaniyang asawa sa airport kahit na ganito ang oras ng flight nito. Ang sweet talaga kung di lang to babae si Diana ito na ata jinowa ko. Nagtext siya saakin na nandon na raw siya tas nag request pa muna siya ng pagkain. Buti na lang on the way pa ako kaya nag drivethru na lang ako. Andamin g pinabili amp hindi ko nga alam kung mauubos niya ito eh pero dahil mabait ako intindihin ko na lang si buntis. Yep she was pregnant too, magiging ninang a rin ako sa wakas. Halos busina ata ng madaming sasakyan ang narinig ko dahil sasobramg tagal ko. Nakakaloka talaga, nahahaggard ako ng light. Habang nag dradrive ako papuntang condo ay nag iisip isip na naman ako. Hindi talaga mawala sa isip ko ang mga tumatakbo rito, minsan nga naisip ko ibalibag ko na lang sarili ko eh char. Pero seryoso na andami kong naisip ngayon at naalala for the past years sa mga nangyare, mga pinagdaananan at kung pano ito nilagpasan. Kung nakikisama nga sayo ngayon ang tadhana kasabay ng pag iisip ko ay ang pag flash sa big screen ng isang advice na masarap mabasa at nakakagaan ng loob, tumutulong para ipagpatuloy ang buhay.

" Keep going, everything will be in the right path soon ad you will be happy again."



CHEERS FOR BREAKSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon