CHEERS FOR BREAKS

KABANATA 22

SAME

Pagkatapos niyang bitawan ang mga salitang iyon ay umalis na ako. Hindi ko alam ang emosyong dapat kung maramdaman ako ay naguguluhan pero kinakabahan. Pakiramdam ko may itinatago ang mundo saakin sa mga oras na ito. Pero hinayaan ko na lang muna ito na humupa sa sarili ko dahil pagod ako. Mananalig na lang ako na lahat ng bagay ay may tamang oras na darating.

Few days after talking with Axcyl's brother its now the day where the last part of the prenup shots. Kung saan ipapakita na ang mga litratong kinuhanan at mga ang prenup video. Pagkatapos ng pagpapalabas na ito ay bibigyan ko ng oras ang mga taong kasali sa event na ito para magpahinga. Hahayaan ko silang mag enjoy muna habang nag aantay sa schedule ng kasal.

Ipinaayos ko ang aming meeting room sa office para sabay sabay naming makita ang aming pinagpaguran at pinaglaanan ng oras. It was 3 pm kaya nag ayos na ako at pumunta na, naabutan ko silang lahat na naroon na at maayos na nakaupo. Zach and Sophia too was there and excitedly looking at everyone. Pagkaupo ko ay agad ko ng pinasimulan they were all happy with the results, for the photos and the video you can see the love that this two have.

They gave us before a video of them, on how they met, how they grow up with each other at sinabing ayusin na lang daw yun at dagdagan dahil bigay raw iyon ng kaniyang kaibigan. Inayos nga iyon ng team at makikita mo rito kung anong pagmamahalan meron sila it was simple yet so deep. Masyadong maganda pero hindi nakakainis. It was heartwarming to see couples like this kung saan kahit sa dami rami ng pinagdaanan ay sa altar parin ang patutunguhan.

Sa mga araw nang shoot namin ay hindi ko maiwasang hindi masaktan, dahil kahit na alam ko sa sarili ko na hindi nga talaga siya iyong lalaking nasa harap ko, kahit imposible ay hindi naniniwala ang sarili ko sa katwirang hindi ko mawari na naiisip kong siya nga ang lalaking iniibig ko. Hindi dapat, pero yun yung nararamdaman ko, pero nanatili akong matatag sa oras na iyon at pinigilan ang sarili kong kausapin siya dahil ipipilit ko lamang kung ano ang nasa puso ko at baka hindi ko na magawang kalabanin ang isip ko.

Pagkatapos panoorin ng video at mga pictures ay malakas na nagpalakpakan ang lahat. " It was wonderful, thank you everyone for the hard work for making such a beautiful masterpiece" Sophia said, lively with teary eyes. Everyone smile at her and said welcome. They are all happy too for the outcome now she look at me " Thank you, for letting my dreams come true for my wedding" I just smiled at her and said " have a beautiful life at umalis na ako sa kwartong iyon.

Im not into this kind of stuff the compliments, acknowledgement, and more I was so tired of it. If ever I would tell to someone that this is my job, this is what my profession do so stop giving me this kind of stuff. Hindi ako mabait at hindi rin ako masama napupuno lang ako, para lang din akong baso katulad ng iba.

Dumiretso ako sa aking opisina nang nakaramdam ako na gusto ko ng kape. Kaya bumalik ako agad sa baba para bumili, mabuti at naalala kung naiwan ko nga pala sa meeting room kanina ang aking bag pero ayos lang dahil parehas lamang ito ng palapag kung saan ako bababa. Nang andon na ako roon ay nay narinig akong nag uusap. " Son, take care of this okay and for you iha Sophia I can't wait that you will be my daughter in law" she chuckles. Ayoko sanang maitigil ang kanilang pag uusap pero kumatok na ako ng tatlong beses sa pinto at pumasok na.

Hindi ako tumingin sa kung sino ang kausap ni Zach at Diana dahil diretso kang akong pumunta sa aking inuupuan ko kanina at  kinuha ang aking bag. Palabas na sana ako ng tinawag ako ni Sophia at inagaw ang atensyon ng babae. " Tita, I want you to meet the photographer I really love, Xistine Grayes" I look at the woman and I was really shock.

" Tita George " I state nakatingin lang ako sa kaniya at siya man din ay nagulat na makita ako. Parang sa lahat ako ang hindi niya inaasahan, ilang minuto bago siya makabawi ay mabilis siyang umiwas ng tingin at nagpaalam na agad sa mga kausap na may pupuntahan pa siya. "But Tita, kakarating niyo lang po, Xistine did you know her? Zach's mother?" Sophia asked pero hindi ko na siya sinagot at mabilis kong sinundan si Tita.

Ayokon mag isip ng iba pero yun lang ang pumapasok sa isip ko. Nasa harap ko na ang ebidensya hindi pa ba ako maniniwala. Sa pagiwas niya ng tingin at sa kaniyang mga galaw ay makikita mong may itinatago siya. Iisa lang ang nasa isip ko at gusto ko itong malaman, mismo sa harap niya, galing sakaniya.

. "Stop right there!" bilog pero malakas na boses na sabi ko nang maabutan ko siya sa labas ng building. "Tell me the truth!" I ask her sa isang malamig na tono na nakapag paangat ng kaniyang tingin. . Naiiyak na ako, pakiramdam ko sa oras na binitawan niya ang mga salitang nasa utak ko ay magbebreakdown ako rito.

"Let me explain" she said three words that make my head explode. "What do you need to explain? Just tell me the truth!" halos nakuha ko na ang atensyon ng mga nasa paligid ko pero wala akong pakialam. Ang nararamdaman ko lang ngayon ay parang ipinagtaksil talaga ng mundo ang saya na gusto ko, antagal kong naghanap, antagal kong naghintay, antagal nanatili ng sakit, at heto na na naman tayo sa puntong ito kung saan nadudurog na naman ang puso ko.

Nanatili siyang tahimik, nagipon ako ng lakas para muling magtanong. " Si Zach at Axcyl ba ay iisa?" walang emosyon kong tanong. Parang wala na akong buhay, galit, sakit at kalungkutan lang ngayon ang aking nararamdaman gusto kong malaman ang totoo kahit na ikakasakit ko, kahit alam ko na sa isip ko ang totoo ay gusto ko parin na galing sa kaniya, mula sa bibig niya, sa nanay ng lalaking iniibig ko.

Tahimik kong hinahantay ang kaniyang sagot habang patuloy parin ang pag agos ng mga luha ko. Sa sandaling katahimikan ay binasag niya ito kasabay ng puso ko. Ramdam ko sa mga binitawan niyang salita yung sakit, gusto kong maawa pero hindi ko magawa. Nasasaktan ako!

" Yes, what will you do? Are you gonna ruin all this? Your gonna make my son's life miserable again!