Katilime Âşık Oldum!

-1

Hoşgeldiniz sevgili okuyucularım:) umarım beğenirsiniz.

Başlama Tarihi ;)

Elimi yanağıma koyup donuk,alışılmış bi yüz ifadesiyle karşımda duran baba sıfatına sığamayan adama baktım. Evet bu adam benim babamdı. İlk aşkım değildi ve hiç bi zaman da olmamıştı. Annemin bizi terk edip gitmesinden sonra bişeyleri raya oturtamamıştık. Bi abim vardı ama oda geçici süreliğine şehir dışındaydı. Zaten hep abim olmadığı zamanlar döverdi beni. Ondan çekinirdi. Saçlarımın çekilmesiyle çığlık attım.

"Cevap ver lan orospu niye yapmadın yemek!" 

"Baba bırak!!" Elimdeki elini çekmeye çalışıyordum. Kafamı yere sertçe vurup dışarı çıktı. İnleyerek yerde yatıyordum. Gözümden akan yaşlar kurumuştu,dayanamıyordum. Zorlukla kalktım ayağa, artık bu evde kalamazdım. Zaten bi işim de vardı geçimimi sağlayabilirdim.

Ayağa kalkıp yukarı çıktım. Küçük bi çanta alıp hemen içine az bi parça kıyafet,para ve telefonumu alıp çıktım. Dudağımdaki kan kururken küfür savurdum. Ama vaktim yoktu! Hızla dışarı çıkıp caddeye yürümeye başladım. Yürürken istem dışı arkama bakıyordum. O adamın yüzünü birdaha görmeyecektim! Açıkçası abime açıklama yapacak zamanım da hiç yoktu. Zaten istemiyordum.

Ara sokağın zifiri karanlığında koşuyordum. Nereye gidecektim? Benim kimsem yoktu ki? Çınar vardı tek dostum. Ama oda ailesiyle yaşıyordu. Apar topar bu Halle gidemezdim. Üstelik o şerefsiz orayı basardı. Telefonumun çalmasıyla Korkarak durdum. Babam arıyordu. Titrek ellerimle meşgule atıp telefonumu kapattım. Sim kartını alıp kırdım ve attım. Böylesi iyiydi. Arkamdan duyduğum sesle tekrar irkildim. İki Ayyaş elinde bira şişesiyle bana yaklaşıyordu.

"Şşt fıstık.. seni kapana kıstık" Kahkaha atınca yüzümü buruşturdum. Adımlarımı hızlandırıp yürümeye devam ettim. Delicesine korkuyordum. Kolumda hissettiğim çıplak elle tiksinerek ve Korkarak çığlık attım. "Bırak beni hayvan!!"  Tekmemi bacak arasına geçirdim. Zaten sarhoştu bağırarak yere düştü. Diğeri dehşetle bana baktı " bittin sen orospu!"

Var gücümle koşmaya başladım. Arkama bile bakmıyordum. Ara sokaktan sağa dönüp yolunu şaşırttım. Arkamı döndüğümde gözükmüyordu. Atlatmıştım. Önüme döndüğümde arabanın bana çarpmasıyla savrulmam bir oldu. Heryerim acıyordu cam kırıkları Karnıma batıyordu. Ölüm gibi olan bu his Gözümden bir damla yaşı alıp götürmüştü bile. Kendimi o eşsiz karanlığa bıraktım.
》》》》》
Acıyla gözlerimi açtım. Çürük gibi hissediyordum. İnleyerek doğruldum. Kolumu tuttum. Kolum sargı bezine sarılı, kaşımda bant ve karnımda küçük çizikler vardı. Gazi olmuşum!

Etrafa bakmaya başladım. Gri nin hakim olduğu şirin bi odaydı ama daha doğrusu neredeydim ve ben bir kaçaktım! Babamdan yeni kaçmıştım yakalanabilirdim. Canım acıya acıya askıda olan beyaz hırkamı ve çantamı alıp giydim. Sessizce aşağı iniyordum.Burası baya büyüktü ve güzeldi. Parmak uçlarımla yürüyüp mutfağın önünden geçtim. Bi yandan karnımı tutuyordum, canım hala yanıyordu.

"Biryere mi gidiyorsun küçük kaçak?"

Çığlık atıp arkama döndüm. Esmer uzun boylu kirli sakalları ve gözleriyle kızların dikkatini çeken bi yapısı vardı. Ama ben korkuyordum. Nereye düştüğümü bile bilmiyordum. Tek bir adımla dibime girdi." B-ben nerdeyim? "  Kelimeler zorlukla dudaklarımdan çıkarken karnımda olan elime çevirdi bakışlarını. Tek kaşını kaldırdı. Sargılı olmayan kolumu sertçe tutup resmen peşinden sürükledi. " Bıraksana beni manyak mısın? !"  Hızla beni kendine çekti. Gözlerim irileşirken dolmuştu aynı vakitte. " Birincisi benimle düzgün konuş. İkincisi ben ne zaman istersen o zaman bırakırım. "