Katilime Âşık Oldum!

3-

BARIŞ
Arabamı şirkete doğru kırdım. Toplantı vardı. Elim direksiyonda ritim tutarken dudaklarımı ısırdım. Hala o kıza çok sinirliydim. Gidebileceği en iyi yer benim yanımken o gitmeyi tercih ediyordu ve burnunun dikine gitmekte sınır tanımıyordu. Belkide en iyisi bırakmaktı. Zaten benim için bi yeri yoktu.

Yan koltukta çalan Telefonuma uzandım. Çıkan kişiyle gözlerimi devirmeden edemedim.

"Ne var Savaş?"

"İnsan abisine ismiyle mi hitap eder cık cık hiç yakıştıramadım." Telefonda kahkaha atan dingile baktım. Evet bu benim abimdi. Zibidinin teki!

"O ağzını kapamazsan ben kapayacağım.. Şimdi söyle ne var toplantıya gireceğim "

"Akşam sendeyim kardeşim pizzamı tavuklu istiyorum." Telefonu suratıma kapatınca göz devirdim. İşi gücü yemek!

Hızlıca şirkete girdim. Yakalarımı düzeltip elimi cebime soktum. Havalı havalı yürüyordum ve bu kızlarda ateş etkisi bırakır! Elimdeki dosyayı iyice kavrayıp içeri girdim birkaç adam beni bekliyordu sırıtarak Yerime oturdum en baş köşeye..

" Hoşgeldiniz beyler neler yaptınız bakalım."

" Barış Bey bu saha projesi Biz çok Zorlayacak görünüyor civardaki evler buna pek müsait değil." Karşımdaki lens beyinli keltoşa baktım. Gözlerini hemen benden kaçırdı korkman lazım tabi! Ellerimi birleştirip masaya dayadım.

" size o saha yapılacak demiştim civardaki evleri Satın mı alıyorsunuz Yoksa daha iyisini mi veriyorsunuz ne yapıyorsanız yapın iki ay içinde O proje bitmiş olacak."

Adamlar sus pus olurken birkaç imza atmıştım odama geçip dinlendim Eda kahvemi getirmişti ama benim aklım Arya'daydı hemen telefonumu çıkarıp Yiğit'i aradım.

"Alo abi?"

"Yiğit gittiniz mi"

"Az önce geldik abi içeri girdi 10 dakikadır çıkmadı."

"Niye o kadar uzun sürdü bi terslik mi var ?"

"Dışarıda herhangi bi terslik yok abi ben simdi içeri girerim."

"Gerek yok bekle ben geliyorum." Ceketimi alıp hızlıca dışarı çıktım arabama binince doğru Medipol Hastanesi'ne yol aldım burnuma Kötü kokular gelmeye başlamıştı şimdiden. 10 dakika süren yol sonucunda Medipol Hastanesi'ne gelmiştim Yiğit'i kapımı açıp beni karşılamıştı.

"Nereye çıktı?"

"Yukarı kata abi." Kaşlarımı çattım.

"Oğlum salak mısın başhekimlik giriş hatta orda ne işi var ?"

"Abi bi kaç kiyafetimi alıcam demişti."

Sinirlerim iyice gerilmişti çünkü kötü bir şey olacak gibi hissediyordum. Bu küçük kız için bu kadar endişelenmem beni daha çok gererken sinirle içeri girdim.

"Sen aşağı bak." Yiğit kafasını sallayıp yanımdan ayrıldı. Hızla yukarı çıktım. Bir sürü hasta odası,tuvalet,cerrahi servis vs vardı. Önce tuvaletlere baktım. Bi kaç kadın tuvalete girdiğimde bana bağırsada onları umursamamıştım. Tek düşündüğüm şuan Arya'yı bulmaktı. Hasta odalarını da gezerken telefonumun melodisiyle sıkkın bi şekilde elimi cebime attım. " Sonra Arda şuan meşgulüm. "

"Abi çok önem-" telefonu kapatıp adımlarımı hızlandırdım. En son soyunma odasına girecekken kapının kilitli olduğunu gördüm. Kaşlarımı çatarak zorladım. Önce Yiğit'i arayıp emin olmam gerekiyordu. Elimi cebime atıp telefonu çıkardım.