Katilime Âşık Oldum!

-6

İyi okumalar.. Sınır  (+15vote)

Genç kız bitkin bi halde gözlerini açtı. 3 gündür aynı yerde aynı vaziyette olması canını bi hayli sıkarken beli de  tutulmuştu. İpler artık bileklerini kıpkırmızı yapmıştı. Bu olaydan çıkardığı tek bir ders vardı Arya'nın, Barışa karşı beslediği saf öfke ve sevgiydi. Farkında olmadan  ona karşı ortaya  çıkmış olan sevgisi, artık saf nefretten ibaretti. Barış 3 gün içinde 1 veya 2 kez gelmişti. Onda da babasının yakında burda olacağı ve üzerinde bi anlaşma yaptıklarıydı. Genç kız kurumuş dudaklarını ıslatıp kendi kendine fısıldadı.

"Haklıymışsın mavi adam, bu oyunda kurban olan benmişim. "

■
Barış yakalarını düzelterek odadan çıktı. Yiğit yanında gelip selam verdi. "Abi Savaş abi geldi." Barış sıkkın bi nefes verip kafasını salladı. Elleri ceplerde rahat bi şekilde aşağı inerken umursamaz ifadesini korumakta ustalaşmıştı şu bir kaç günde. 

"Sevgilisi abiciğim hoş geldin." Genç adam ellerini açmış sahte gülümsemesiyle abisine baktı. Bu olay ikisinin arasını bi hayli açmıştı ama birbirlerini hâlâ sevdikleri bariz ortadaydı. Savaş, çatık kaşlarıyla ellerini takım elbisesinin ceplerine soktu.

"Arya nerde?" Barış samimiyetten uzak sinirli haliyle kahkaha savurup, masadaki elmayı hava atıp eliyle tek hamlede tutup ısırdı.  "Bakıyorum da benden çok ilgilenmeye başladın. Yoksa ona karşı bir şey mi hissediyorsun abi." 

Savaş sinirlice kardeşinin yakasına yapıştı. "Ulan saçma sapan konuşma elimde kalacaksın. Hasan denen herifle anlaşmanı biliyorum sen kafayı mı yedin !"  Barış sırıtarak tek hamlede ellerinden kurtuldu.

"O adam bunu ödeyecek."

"Arya ne olacak peki?" Savaş ellerini kollarını birleştirilmesi sahte merakla Barış'a baktı.  Barış gerilmişti. Bunu bir kilometre öteden anlamamak aptallıktı.

"Bir şey olacağı yok. O it mekana gelince indireceğiz, Arya'yı alacağını sanıyor.." 

Savaş duyduklarıyla büyük bi alkış koparıp kardeşine yaklaştı. "Bravo her şeyi düşünmüşsün küçük kardeşim(!) Kızı niye tutuyorsun o zaman aşağıda ?"

Barış koltuğa oturup gözlerini boşluğa dikti. Sertçe yutkundu." Bu iş bitince Arya'yı bırakacağım. Özgür olacak, benden nefret etmiş bir şekilde.."
■
Arya gözlerini açıp etrafa baktı. Birçok kesici alet dolu bu mekandan sıkılmıştı artık. Getirdikleri hiç bir yemeği yemiyordu genç kız,yaptığı tek şey uyumaktı. Belki böylece ruhunda ki acılar bir miktar azalırdı.

Büyük kapının açılmasıyla yorgun gözlerini kapıya dikti. Savaş ve Barış'ın gelmesine şaşırmıştı. Lakin onu daha çok şaşırtan şey Savaş'ın sakinliğiydi. Sanki kardeşinin böyle bir şey yapmasına müsade eder gibi halini görüyordu. Nefret edercesine ikisine birden baktı.

Savaş ise üzgün bir şekilde Aryaya bakıp yanına eğildi. "Arya? İyi misin?"  Genç kız acı ve gülünç bi şekilde Savaş'a bakıp Histerik bi şekilde kahkaha attı. " çok iyiyim görmüyor musun ?" Alayla baktı. Savaş gözlerini yumup sertçe kardeşine baktı. Barış ifadesiz bir şekilde bakıyordu lakin. Bunu nasıl başarıyordu akıl almazdı.

Savaş tekrar Aryaya döndü bu sefer gözlerinde merhamet vardı. Kızın arkasına geçip ellerini çözdü. Arya Şaşkın bi şekilde bir Barışa birde Savaşa bakıp bileklerini acı bi şekilde ovuşturdu. Zaten  bağlamaları anlamsızdı kilitli kapıdan nasıl çıksındı. Savaş genç kızın kollarından destek verircesine tuttu." Sakın korkma Arya. Biz burdayız."

Arya tek hamlede kendini geri çekti. Ağlamamak için kendini zor tuttuğu çok belli oluyordu. "Olmayın. Bu iş bittiğinde sizi bir daha görmek istemiyorum! Zaten ölmüş olaca-"  gözleri kararan genç kızı tek hamleyle Barış tutmuştu. Savaş endişeli bir şekilde  kıza bakıyordu.