-13-
Boğazımdaki kalp kırıklarımı yutkunarak boğazımı temizledim.Burnumun yandığını hissediyordum sadece.
"Tamam mı kızım gidiyorum ben?"
Ses tonumu duyulmayacak bir şekilde kısıp 'kızım' diye tekrar ettim.
"Güneş?"
Enişteme hala cevap vermediğimi hatırlayınca Kafamı sallayıp evin içine girdim.
İçeriye lavanta kokusu hakimdi.Ne var ki bu koku bile evimi özlememe engel olmuyordu.Ama gidersem hep annemle babam gelicekti aklıma ve orda yaşadığımız mutlu günlerimiz.Sesli bir iç çektikten sonra salona doğru ilerleyip televizyonda rastgele bir müzik kanalı açtım.Türkçe bir şarkı çalıyordu fakat şarkıyı bilmiyordum.Sesini biraz daha açıp dinledim.Bu şarkıyı biliyordum.
Kafam,ruhum,bedenim,beynim bile dengesini şaşırmış anlaşılan.Ah! Bir de kalbim vardı değil mi?muhtemelen acısına alıştığım için fark etmemişimdir.Canım öyle yanıyor ki sanki bunların hepsi bir kabustan ibaret gibi.Keşke bir kabus olsaydı bu yaşanılanlar sonra uyanıp annemle babama kocaman sarılsaydım.Ama n-
Dırırırıırırım.
"Alo?"
"Evin kirası 2 hafta geçikti.arıyorum,evde kimse yok.Lütfen bu hafta içinde ödemeyi yapın aksi taktirde evi Başkasına kiralıycam.Görüşmek üzere."
Şaşkınlıktan ağzım açılmıştı."İnsan bir hal hatır sorardı öncelikle be.Benim babam ölmüş,annem yoğun bakımda,kardeşim herşeyden habersiz iyiler sanıyor.Ama sen kira istiyosun."
Derin bir nefes Alıp burnumun sızlamasını aldırmadan göz yaşlarımı serbest bıraktım."Ben daha 13 yaşındayım be."Bir kez daha derin bir nefes aldım,sakinleşeceğimi umarak.
Biraz rahatlasamda hala kendime gelememiştim.Banyoya girip küvetin içini suyla doldurdum.Yaklaşık yarım saat sonra öncekinden daha rahatlamış bir şekilde bornozuma sarılıp banyodan çıktım.
Kıyafetlerimi giydikten sonra bornozumu lavaboya gidip kirli sepetine attıktan sonra aynaya bakarak yavaş yavaş saçlarımı taradım.Kendimi ilk defa bu kadar çökmüş ve berbat bir halde görüyordum.
Hala aynaya bakmaya devam ederken annem geldi içeri.Bana doğru yaklaştı ve elimden Yavaşça tarağı aldı.Yine papatya gibi kokuyordu.
"Zaten hiçbir zaman beceremedin saçının arkasını taramayı"sözleri son bulduğunda yavaşça kıkırdadı."Ipek kızım benim..."Ardından beyaz kıyafetlerin içinde kayboldu.Ben hala olayın etkisindeyken yalnızca arkasından "Papatya annem benim." diyebildim.
Birkaç dakika sonra olanların şokunu atlatabildim sonunda.Daha demin annemin halisyulasyonunu görmüştüm.Ama gerçekten saçımın arakası taranmıştı.Ama bunu benim yapmam imkansızdı.Ben saçımın arkasını taramayı beceremezdim ki.
Gözlerimden sicil,sicil damlalar süzülmeye devam etti.Beynim bana ne Tür bir oyun oynuyordu?Yoksa aklımı mı kaybediyordum yavaş yavaş?
Koşarak saate baktım.Saat 17:05 geçiyordu.Muhtemelen teyzem şuan müsaittir diye düşünerek telefonu elime aldığım gibi teyzemi aradım.2. çalışta açtı.
"Alo?,teyze ben daha demin annemin halisyonunu gördüm.Saçımı tarıyordu.Sonra saçımın ark-
"Ahahgagaga."
"Teyze ne oldu?"
"Yav-
"Anneme bişey mi oldu?Eğer ona da bişey olursa ben artık dayanamam."
-yorumlarınız için teşekkürler :*
