-4-
Her ne kadar ailemi düşünsem de bi süre sonra gözlerim bana ihanet ederek beni uyumaya zorladı.
Uyandığımda yanımda uyuya kalmış bi adet teyzemden gördüm.Sessizce yatakta doğrularak odadan çıktım.Kapıda duran eniştemi görünce gülümseyerek yanına gittim.
"Kızım bizi çok korkuttun."üzgün ve yorgun gözüken yüzünden kendimi alarak
"Üzgünüm.Kimse böyle olsun istemezdi."dememle gözümden bi damla yaş aktı.
Eniştem beni kendine çekerek sarıldı.Kendimi huzurlu hissediyorken aklıma neden odadan çıktığım geldi.Eniştemden ayrılarak
"Kardeşim nasıl? Annem ? Ya babam?"cevabın iyi olmasını umut ederek dinledim.
"Bize de daha bi bilgi vermediler canım.İstersen şimdi gidip sorabiliriz."
Hiç Düşünmeden "evet lütfen."diyiverdim.
Eniştem doktoru çağırırken sadece dua ediyodum.Doktorun gelmesiyle teyzemde odadan çıktı.
Sessizce teyzemde bize ayak uydurdu.Şimdi hepimiz doktora bakıyorduk.
Cevap neydi? Ölmemişlerdi değil mi? Beni yalnız bırakmaz ailem lütfen!
