Գլուխ 15

266 18 5
                                    

Գլուխ 15

Արդեն առավոտ էր։ Ժամը 7-ն էր։ Էրիկը աչքերը կիսաբաց արեց և նայեց ժամին։ Հետո միանգամից նստեց և ասաց․

-Այսօր ուշացա։ Այսօր երկար քնեցի։ Երևի Իզաբելը չի էլ արթնացել։

Էրիկը արագ հագնվեց և նայեց լուսամուտից դուրս։

Դրսում անձրև էր գալիս։

-Անձրև է գալիս։ Նաև ուժեղ քամի է։ Գնամ Իզաբելին ասեմ, որ  այսօր չգնա դաշտ։ Պատիժը ուրիշ կերպ կմարի։

Էրիկը եկավ Իզաբելի ննջասենյակի մոտ և թակեց դուռը։ Հետո ասաց․

-Կարո՞ղ եմ ներս գալ։ Արթնացե՞լ ես։

Սակայն ձայն չլսվեց  ներսից։ Էրիկն ասաց․

-Երևի քնած է։ Չեմ խանգարի, թող քնի։ Ես այնքան էլ հրեշ չեմ, ինչպես ինքն է կարծում։

Էրիկը եկավ խոհանոց։

-Բարև ձեզ։

-Բարև Էրիկ ջան,-ասացին տան աշխատողները։

-Տիկին Նոնա, որ Իզաբելը արթնանա, կասես, որ ինձ զանգահարի։ Ես հիմա քաղաք եմ գնում։

-Բայց Իզաբելը վաղուց է արթնացել,-ասաց տիկին Նոնան։

-Բա որտե՞ղ է։

-Դուրս է եկել։ Ես ասացի, որ անձրև է դրսում, որ դուրս չգա,  բայց ինքը ասաց, որ դու ես ասել, որ գնա դաշտ և աշխատի մինչև ուշ գիշեր։

-Գժվե՞լ է այդ աղջիկը։ Այս ուժեղ քամուն և անձրևին ինչի՞ է դուրս եկել։

Տիկին Նոնան ուսերը շարժեց։ Էրիկը արագ դուրս եկավ տանից։ Նա գնաց դաշտը։ Մտնելլով դաշտ սկսեց բացականչել․

-Իզաբե՜լ։

Ուժեղ քամուց ամբողջ օդը թոզով էր լցվել։

Էրիկը այս ու այն կողմ էր վազում և բացականչում․

-Իզաբե՜լ։

Հանկարծ լսվեց Իզաբելի լացի ձայնը։ Էրիկը վազեց դեպի Իզաբելը և նրան սեղմեց իր կրծքին։ Հետո ասաց․

-Ինչի՞ ես լաց լինում։ Ի՞նչ է եղել։ Ինչի՞ ես այս եղանակին տանից դուևս եկել։

-Ես ուղղակի ուզում էի անեի քո հրամանը, որ ինձ ներես։

-Դու իսկական հիմար ես։ Ես քեզ ներել եմ, ես չեմ նեղվում քո վիրավորական խոսքերից։ Արի ինձ հետ։ Արի գնանք տուն։  

Էրիկը Իզաբելին բերեց տուն։ Մտնելով տուն ասաց․

-Գնա և լոգանք ընդունի։

-Շնորհակալ եմ,-ասաց Իզաբելը։

Հետո Իզաբելը գնաց լոգասենյակ։

Էրիկը մտավ խոհանոց և ասաց․

-Տիկին Նոնա օգնիր ինձ թեյ պատրաստեմ Իզաբելի համար։ Նա ամբողջությամբ թրջվել էր։ Ես չեմ ուզում, որ այդ աղջիկը հիվանդանա։

-Հիմա տղաս, արի բացատրեմ, իսկ դու պատրաստիր։

Մինչ Իզաբելը լոգանք էր ընդունում, Էրիկը թեյ էր պատրաստում։

Իզաբելը լոգանք ընդունեց և գնաց իր ննջսենյակ։ Հագնվեց և սկսեց մազերը չորացնել։ Այդ պահին ներս մտավ Էրիկը՝ ձեռքին սկուտեղը։ Էրիկը սկուտեղը դրեց փոքրիկ սեղանին և ասաց․

-Քեզ համար թեյ եմ պատրաստել։ Հուսով եմ կհավանես։

-Շնորհակալ եմ, բայց դրա կարիքը չկար։

-Ես ճիշտ գտա, որ դու պետքէ թեյ խմես։ Ուրեմն ընդունի իմ կատարած աշխատանքը։ Ես առաջին անգամ եմ թեյ պատրաստում։

-Շնորհակալ եմ։

Հետո Էրիկը մոտեցավ Իզաբելին և ձեռքից վերցրեց ֆենը։

-Ի՞նչ ես անում։

-Դու հանգիստ նստի։ Իմ պատճառով ես դու թրջվել։ Ես չեմ ուզում, որ հիվանդանաս։

Նա սկսեց ֆենով չորացնել Իզաբելի մազերը։ Իզաբելը ժպտում էր և մտքում ասում․

-Որքա՜ն լավն ես հիմա։ Հուսով եմ, այսպիսին կմնաս, էլի չես դառնա այն հրեշը։

Էրիկը մի փոքր չորացրեց, հետո անջատեց ֆենը։ Նա թեյով լի բաժակը տվեց Իզաբելին և ասաց․

-Մինչև ես չորացնեմ մազերդ, դու խմի թեյդ։

Իզաբելը ժպտաց և ասաց․

-Շնորհակալ եմ։ Ես անկեղծ քեզ չեմ ճանաչում։

Էրիկն ասաց․

-Շնորհակալության կարիք չկա։ Ինձ դուր է գալիս օգնել մարդկանց։

Հետո  շարունակեց Իզաբելի մազեր ֆենով չորացնել։ Իզաբելը մի կում արեց թեյից և ասաց․

-Շատ համեղ է ստացվել։ Ես սիրում եմ, երբ թեյի մեջ կաթ է լցրած  լինում։

Էրիկը ձայն չհանեց։ Նա միայն գեղեցիկ ժպտաց, որի ժպիտից կարելի էր ուղղակի խելքահան լինել։    

Любовь в объятиях монстраМесто, где живут истории. Откройте их для себя