Գլուխ 3
Մաս 1
Արդեն լուսաբաց էր։Գյուղում մարդիկ արթնանում են վաղ առավոտյան։ Իզաբելի ծնողները վաղ առավոտյան արթնացան և անցան իրենց գործերով։ Դանիելը նույնպես արթնցավ վաղ առավոտյան։ Մայրը զարմացած հարցրեց.
-Ինչու՞ ես այսքան շուտ արթնացել տղաս։
-Մամ ջան ուզում եմ այսօր ես նախաճաշ պատրաստեմ։
Մայրը զարմացավ։ Նա ձեռքը դրեց որդու ճակատին և ասաց.
-Ջերմություն չունես։ Ինչու՞ ես ուզում դու նախաճաշը պատրաստես։
-Մամ ջան պարզապես ցանկանում եմ, որ Իզաբելը իմ պատրաստած նախաճաշը ուտի։
-Բայց Իզաբելը քաղաքում է։
-Չէ մամ ջան։ Իզաբելը այստեղ է և հիմա իր ննջասենհակում քնած է։
-Այդ ինչպե՞ս է եկել, որ մենք տեղյակ չենք եղել։
-Գիշերն է եկել։ Չցանկացանք քեզ ու պապային արթնացնենք։
-Ժամը քանիսի՞ն է եկել, որ մենք քնած ենք եղել։
-Գիշերը ժամը 2-ին։
-Ու այդ ժամին մենակ եկե՞լ է։ Արթնանա, ես նրա հետ շատ լուրջ կխոսեմ։ Քաղաքը փոխելա նրան,-զայրացած ասաց մայրը' Սոֆի Դելոնեն։
Դանիելը արագ ասաց.
-Ես եմ գնացել և քրոջս բերել։ Մենակ չի եկել։
Դանիելին դուր չէր գալիս, որ քրոջը նախատում էին։
Դանիելը մորն օգնեց և նախաճաշ պատրաստեց։ Հետո գնաց քրոջ ննջասենյակ, որպեսզի արթնացնի Իզաբելին։ Մոտենալով քրեջ մահճակալին նկատեց քրոջ ձեռքի կապտուկները։
-Չհասկացա՞։ Այս ի՞նչ է։ Իզաբել աչքերդ բացի։
Իզաբելը կամաց աչքերը բացեց և ասաց.
-Բարի լույս Դենի։
-Չգիտեմ օրը բարի է թե չէ։ Ի՞նչ կապտուկ է բիլակիդ վրա։ Ո՞վ է արել։ Հաստատ ընկել չես։
Իզաբելը լռեց և վապեցած հայացքով նայեց եղբորը։ Հետո ասաց.
-Դե...
-Ճիշտը կասես,-քրոջ խոսքը կտրելով ասաց Դանիելը։
Իզաբելը հիշեց Էրիկի խոսքերը, որ ոչ մեկ պետք է չիմանա նրանց հանդիպման մասին։Հետո ասաց.
-Դանի ընկել էի մի քանի ժամանակ առաջ։ Ցավեցրել էի ձեռքս։ Հիմա էլ չի ցավում, միայն կապտուկներն է մնացել։ Դա էլ շուտ կանցնի։
-Ձեռք ես առնու՞մ։
-Չէ։ Ինչի՞ չես հավատում։
-Պարզ երևում է,որ նոր են կապտուկները։
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Любовь в объятиях монстра
AksiyonЭто красивая, но опасная история любви. Главный герой является представителем мафии. Для него не существует святости. Он любит мучить людей. Главная героиня - скромная деревенская девушка. Будет ли девушка счастлива, когда встретит нашего жестокого...
