Burden With Too Much Madness Love (Vampire Series) (Completed)

Chapter 15

Chapter 15

Nagising akong hinihingal dahil sa masamang napanaginipan. Para siyang totoo. Kasi feeling ko nandoon ako sa panaginip nayon pero hindi ako sure dahil masyadong marami at magulo. Ang naalala ko lang ay yung huli.

Dream>

May Matangkad na lalaking naka tayo saaking harapan matipono ang kanyang pangangatawan at lalaking lalaki ang kanyang tindig at pabango. Nakabukas ang tatlong butones ng kanyang white long sleeve polo at mariing nakatingin saakin ang kanyang pulang mata na para bang galit na galit itong nakatingin saakin.

"Why did you do this? Why am i here? Why im tied?" nagtataka kung tanong. Pero seryoso lang siyang nakatingin saakin.

"Stop talking!" malamig niyang utos na nag pagitla saakin.

"listen to me. 'Properly'." utos niya at kinuha ang upuan na malapit lang sa higaan na siyang pagkakatali saakin at umupo doon.

"I kidnapped you. And there's no way you can escape me because i have many armed man surrounding this mansion." malamig niyang sabi habang pinag lalaruan ang kanyang sing-sing sa kaliwang kamay. Hindi ko alam pero may naramdaman akong takot dahil sa sinabi niya at sakit dahil sa hindi ko malaman na dahilan.

"Why did you do this? Why did you kidnapped me? Okay naman tayo ah. ano bang nangyayari sayo at kaylangan pang humantong sa pag kidnapped mo saakin!?" inis na sigaw ko sakanya.

Bahagya siya ngumisi ng nakakakilabot bago mag salita. "i kidnapped you because i want to" walang kwentang sagot niya. Kaya mas nakaramdam akong ng matinding inis.

"Stupid reasons of yours! Can you just please untie the hell out of me!?" inis na inis na talagang utos ko. Biglang mas sumeryoso ang mukha niyang nakatingin saakin ng mariin.

"You don't have the right's to command me. Your just a bitch that i played" galit na sabi niya. Pero hindi ako natakot sakanya kung hindi ay nakaramdam ako ng matinding sakit saaking dibdib. Nag halo-halo ang tanong sa isip ko.

"Wha--t a--re yo  u sayin'." nauutal na tanong ko at medyo napapaos at namumuo ang luha sa gilid ng aking mga mata. Pero hindi siya natinag.

"Hahaha napaka estupida mo naman pala 'Titania Aurelia Sandiego' hindi mo man lang nararamdaman na pinag lalaruan ko lang yang damdamin mo" sarkastiko niyang sagot at mariin bigkas niya saaking pangalan.

Nanghina ako saaking narinig at talagang tumulo na ang luha saaking mga mata at nasasaktang tumingin sakanya.

"Hon your kidding right. You love me and i loved you. May nangyari bang hindi maganda come tell me ill listen." namamaos kung tanong habang tumutulo ang luhang nakatingin sakanya. Hindi ko alam kung namamalikmata lang ba ako o ano. Pero parang nakita ko ang sakit,lungkot, galit at pananabik sakanyang mata habang mariing nakatingin saakin. Dahil lang siguro sa mga luhang dumadaloy saaking mga mata yun dahil ng ipikit ko ng mariin ang aking mata at tignan ulit siya ay blangko na agad iyon.

"Stop talkingshit because your just going to hurt your self" malamig niyang sabi.

End of dream>>>

At doon na ako ngising. Hindi ko alam pero parang totoong totoo yung napanaginipan ko. Parang tutuong si damian ang nasaaking panaginip pero nakakatakot nga lang dahil ang nasaaking panaginip ay bampira siya doon at tao naman siya sa totoong buhay. Binaliwala ko nalang iyon.

Bumangon na ako at pumunta sa banyo ng aking kwarto at nag mogmog at nag hilamos bago ako pumunta sa kusina upang makakain.

Pagkatapos kung kumain ay agad akong naligo at nagbihis at agad na pumunta sa kompanya namin.

Pag kababa ko palang sa aking sasakyan ay nakita ko si stella na nag papalinga linga sa paligid habang hawak ang cellphone sa kanyang kanang kamay  at sa kabila ay mga papelis naka uniform pa siya ng pang nurse kaya naman napapalingon sakanya ang mag empleyado.

Agad akong lumapit sakanya at para namang nakahinga siya ng maluwag ng makita ako.

"Haynako doc buti at dumating kana kanina pa kita hinihintay dahil pinapahanap ka ng inyong papa" napapabuntong hiningang sabi niya

"why?" takang tanong ko sakanya.

"Hindi ko rin alam doc e basta nalang niya akong inutusan na tawagin ka at ipapunta sa opisina niya. Galit na galit nga po siya e" natatakot na sabi niya.

"What happen? Is anything a problem?" talang tanong ko.

"Hindi ko talaga alam doc ipinapatawag ka lang niya po saakin dahil hindi ka daw niya macontact." sabi niya.

KRing!kring!kring!

Bigla kaming napatingin sa cellphone niya ng may tumawag rito. Agad naman niya itong itinapat sa tinga niya.

"Hello Mr.Sandiego---" hindi na niya natuloy ang sasabihin niya at bahagyang napapangiwing inilayo ang cellphone niya sa tenga dahil siguro sinigawan siya ni dad.

Kaya hindi pa man sila natatapos mag usap ay agad na akong pumasok sa isang elevator at pinindot ang floor ng opisina ni daddy.

Bago pa man sumara ang pinto ng elevator ay agad na iniharang ni stella ang kamay niya at hinihingal na tumabi saakin.

"Doc naman hindi man lang kayo nanghihintay." hinihingal na reklamo niya.

"I didn't bother interrupting you. Kasi busy ka namang kausap si daddy and also i know that im the one who you are talking to so dumiretso na ako here" nakangiting sabi ko.

Ng makarating kami sa floor ng office ni daddy ay agad na kaming pumasok sa loob.

At sumalubong saamin ang nag si kalat sa sahug na mga papel at mga babasaging bagay na ngayon ay nililinisan na ng janitor.

"Can you leave as alone and just continue cleaning it after we talk" napalingon ako kay dad ng mag salita ito.

Nakaupo siya sa swevil chair niya habang nakapatong ang dalawang siko sa office table niya at nakayukong ipinatong ang ulo sa nakapatong na mga braso sa lamesa.

Ng makalabas sina stella at yung janitor ay agad akong lumapit kay daddy pero napaatras lang ako ng bigla siyang tumingin saakin ng masama na parang may ginawa akong malaking kasalanan.

"Where did you go at one time, Titania!?"galit na sigaw nito.

Nagitla naman ako sa biglang tanong niya yun kaya natagalan ako bago sumagot.

---
#REPLYBOXPOLICY

Hey Guy's please  Invite your friends to read my story.

Enjoy🎉😘