Burden With Too Much Madness Love (Vampire Series) (Completed)

Chapter 20

Chapter 20

<MAY BE THE LAST?>

~~~

Third Person POV:

Hindi magawang ialis ni damian ang kanyang  malulungkot na mata sa nakapikit at nakahiga sa malambot na kamang si Aurelia. 

Napakaganda nito sa ipinasoot niya sakanya na kulay silver na nightes wala itong suot na bra kaya nakalantad ang nipples nito at ang makikinis na hita nito ay nakalantad rin kaya nakakaramdam ng init sa katawan si damian pero hindi niya ito pinansin kung hindi ay nakatingin lang ito kay aurelia.

Dumako ang mga mata nito sa natamong sugat sa gilid ng sintido nito dahil sa malakas na pagkakatulak ni lucia sakanya kaninang umaga.  Nakaramdam ng matinding galit si damian dahil doon. Lumapit pa lalo ito kay Aurelia at hinaplos-haplos nito ang malalambot na buhok ni Aurelia.

Bahagya pa nitong inaamoy ang mabango nitong buhok.  Haplos makatulog siya sa pagaamoy dito kung hindi niya lang ito pinipigilan.

Inangat niya muli ang tingin sa mukha ni aurelia. Halos mapunit ang bibig niya sobrang laki ng ngiti niya habang nakatingin sa goddess na nakapikit at mahimbing na natutulog.

Pero nawala iyon ng biglang may tumulong luha sa pisngi nito at ibinulong ang mga katagang.  "Why? " para namang siyang sinaksak ng milyon-milyon na kotselyo. Nahihirapan siyang tignan si Aurelia Na ganito dahil parang siya ang nakakaramdan ng sakit nito.

Pero naisip niya rin na dapat lang na masaktan siya tulad ng naramdaman niya noon nawala sa piling niya at ang kanyang ina ang ama niya sa kagagawan ng magulang nito.

Pero ngayon na nakikita niya si Aurelia na ganito ang kalagayan ay nakakaramdam siya ng matinding sakit at awa. Pano na kaya kapag ginawa niya ang mga susunod na hakbang nito. Parang iniisip palang niya ito ay para nasiyang mamatay sa sakit.  Pero pinatatag niya ang sarili at galit na tinignan si aurelia.  Pero para siyang nanlalambot dahil sa kagandahan at amo ng mukha nito.

Hindi niya talaga mapigilan na mahalin ito lalo dahil bukod sa sobrang ganda ay sobrang talino rin nito pero higit sa lahat ay maginhawa at mabait ito.

Parang nasakanya na ang lahat pero ang mga magulang nito ay mga demonyo. Ibinaon niya ang mukha sa leeg nito at marahan na inamoy ito. Para siya sabik na sabik na bata habang mahigpit na nakayakap ang braso niya sa maliit nitong bewang halos daganan niya ito.

Pero pinigilan niya ang kanyang sarili dahil baka hindi na ito makahinga.

Iniangat niya muli ang tingin kay Aurelia at tinitigan ito ng mabuti.

"I hope you will still love me when the most painful part of you came because of me." malungkot nitong sabi habang nakatingin kay aurelia.

"I don't wanna hurt you, but i just really can't take it.  Your parent's was heartless when they kill my dad.  My Dad who thought me to be strong and authoritive. I love my dad more than i loved you." Mariin itong pumikit dahil parang iba ang dating ng pag kakasabi niya sa 'I love my dad more than i loved you' parang may mali sa sinabi niya dahil parang siya ang nasaktan sa sinabi niyang yun parang hindi iyon dapat ang sinabi niya.