Bir Savcı & Bir Doktor Ve Askeriye

15.bölüm

Ayda'dan

Şok içindeydim. Şimdi benim çocukluk arkadaşım, görümcem yani sevdiğim adamın kardeşi mi olmuştu? Aslında bu çok güzel birşeydi. Nasip dedikleri şey bu olmalı. Kim bilebilirdi ki küçükken oynadığın kızın abisi ilerde senin canın olacak...

- Leyla
- Ayda abla
- Leyla sana birşey söyleyeceğim
- Dinliyorum
- Abin Selim TÜRKER mi?
- Evet yoksa, ya yaşasınnnn!!!
- Evet ben beklediğin yengenim 😂
- Ayda abla ben çok mutluyum hamdolsun rabbime.

Sarıldık. Sonra ben Leyla'yı eve davet ettim. Bartu, ben ve Leyla arabaya bindik ve evin yolunu tuttuk. Eve vardığımızda arabayı park edip eve çıktık. Kapıyı çaldık ve Kader açtı.

- Hoş geldiniz abla
- Hoş bulduk Kaderciğim. Leyla bu benim kardeşim gibi sevdiğim Kader. Kader bu da benim çocukluk arkadaşım ve yarım saat önce tescillediğimiz görümcem Leyla. 😂
- Abla ben anladım nasıl yani?
- Anlatacağım gel içeri geçelim.

İçeri geçtik. Kader'e herşeyi anlattım. Hem şaşırdı hem de sevindi. Selim'e de akşam Leyla anlatacak. Şuan acil bir göreve gitmeleri gerekiyormuş bu yüzden açıklama yapamadan telefonu kapatmak zorunda kaldık. Dolunay henüz eve gelmemişti. Yavuz ile tugaya geçmişler. Biraz daha oturduk ve akşam olmuştu. Yemek yaptık. Dolunay geldi. Leylayı görünce şaşırdı tabiki. Sarıldı ve o arada ben ikinci şok etkisi yaratacak bombayı patlattım.
- Leyla Selim'in kardeşiymiş Dolunay.
- Ne! Yok canım hangi Selim'in?
- Yüzbaşı olan ve senin 'düşmaniştem' dediğin.

Kız tabiki çok geçirdi ama çabuk toparlandı ve çok sevindiğini söyledi. Biraz daha oturduk. Yemek yedik ve
Leyla eve gitmesi gerektiğini söyledi. Onu eve bırakmak istedim ama taksi ile gidebileceğini söyledi taksi çağırdık bir kaç dakika sonra taksi geldi ve Leyla binip gitti. Ben de eve çıkıp namaz kıldım. Sonra Selim'i aradım. Konuştuk. Leyla durumu kısaca özetlemiş. Bana çok sevindiğini söyledi biraz daha konuştuk ve telefonu kapattık sonra uyudum. Yarın artık tugaya gitmem gerekiyordu bu aralar biraz boşlamıştım...

Dolunay'dan

Ayda'nın isteme günü gelip çatmıştı. Tuğrul amca'nın da dediği gibi kuş yuvadan uçuyordu. Ayda odasında hazırlanıyordu Kader ve Leyla da ona yardım ediyorlardı. Aysel teyze son kez hazırlıkları kontrol ediyordu. Tuğrul amca balkonda oturuyordu. Daha misafirler gelmemişti ben de Tuğrul amca'nın yanına gidip sandalyeye oturdum.
- Amca
- Efendim kızım
- Sana bir şey soracağım ama kızmandan korkuyorum
- Aaa Dolunay ne zaman ben size kızdım? Sor bakalım çekinme
- Ayda'yı biliyorum. Babası'nın emanetiydi kızınız bildiniz ama hiç öz bir çocuğunuzun olmasını istemediniz mi?
- Dolunay yavrum Aysel teyzen ve ben elbette Ayda'yı kızımız gibi bildik 22 yıldır çektiğimiz evlat hasretini onunla doldurmaya çalıştık... Bir çocuğumuzun olması istedik evet ama Yaradan bize bir evlat vermedi iki evlat verdi biri sen diğeri de Ayda kızım. 21 ocak 1990 tarihiydi daha o zamanlar Aysel teyzen ile yeni evliyiz. Ben askerim ama daha acemiyim. Arabayla giderken teröristler önümüzü kesti. Arabadan indik ben tabi Aysel'i koruma çabasındayım. Silahlarını bize doğrulttular şerefsizler. Ben silahıma yeltensem anında ateş edecekler, kendi canımdan korktuğum yok ama sevdiğim kadın gözümün önünde benim yüzümden ölse kendimi asla affetmem. Mecbur elimiz kolumuz bağlı tam bize ateş edeceklerdi ki Ayda kızımın babası yani Doğan amcan, sizin tanımadığınız  bizim Doğan ile ortak olan arkadaşlarımız imdadımıza yetiştiler. Hepsinin hakkından geldiler. Biz tam kurtulduk derken bir şerefsiz ölmemiş, yaralanmış. Silahına uzanıp ateşledi o an başımdan aşağı kaynar sular döküldü resmen. Sevdiğim kadın yerde kanlar içinde silahıma davranıp o şerefsize ateş ettim bir jarjörü üzerine boşalttım. Aysel'i hastaneye kaldırdık ve o zaman acı haberi öğrendik o şerefsiz yüzünden bir daha asla çocuğumuz olamayacaktı. Benim dağlara olan hırçınlığım da bu yüzden inadım da öfkem de. O gün yemin ettim o şerefsizlere, ben ölene kadar  rahat nefes yoktu...
- Amca ben özür dilerim densizlik edip sordum. Yaranı deştim. Meslek gereği merak duygusu Kusuruma bakma.
- Ne densizliği kızım doğrusunu yaptın. Öğrenmek, araştırmak en doğal hakkın.
- Amca üşüme hadi gel içeri geçelim.
- Tamam kızım geldim.