Sam POV
"Pwede ba tayong mag usap?" Sabi nya
Napisip ako kung dapat ba o hindi. I'm not mad at him anymore either pissed or something. I am okay but this feeling may not be. Itong pagtibok ng puso ko ngayon ang problema ko kasi baka mamaya bumigay nanaman. He's my first at every thing but I already have a fiancée and I know I love him but I'm so confused right now.
"Okay" yun na lang ang nasabi ko. I will talk to him right now for closure only. Just for that and I will be fine, I will.
Pumunta kami sa terrace ng bahay nila. Umupo kami duon at nagdala naman ng maiinom ang mga maid nila.
"Anong gusto mong pag usapan?" Tanong ko rito.
"I'm sorry for everything" panimula nito.
Napatulala ako ng ilang sigundo dahil sa sinabi nito. Hindi ako makapaniwala. Alam kong hindi na ako galit sa kanya pero nang sabihin nya ang mga salita na yun ay para akong nabunutan ng tinik sa dibdib. Napaka gaan sa pakiramdam.
"I'm sorry for everything that I've done to you. I'm sorry because I didnt fight for our marriage." Sabi nya nang naka yuko ang ulo ay hindi makatingin sa akin. Hindi ako nagsasalita ay hinahayaan ko lang sya. Gusto kong marinig lahat ng sasabihin nya
"You asked me before why I can't loved you right?" Tanong nito at tumingin sakin tumango naman ako bilang sagot
"The reason why I didn't answer that time is because I already love you and it's not because I didn't love you but because I do" sabi nya
Naalala ko nang tumawag ako sa kanya bago ako pumunta ng US at tin anong ko sya naalala ko rin na hindi sya sumagot ng tanungin ko sya nung mga panahon na yun.
"And you also ask me kung gusto ba talaga kitang umalis. I know I said terrible things to you but I didn't mean it all—" Hindi nya na natapos ang sasabihin nya ng magsalita ako
"Bakit mo to sinasabi sa akin ngayon? Bakit?"hindi ko alam pero bigla akong nainis sa mga sinasabi nya.
"I know you're engaged already and I'm happy for you. I'm not ganna ruin it because I want you to be happy. I didn't give you the happy marriage that you want kasi nabulag ako sa galit ko sayo I cant accept na kaya pala kitang mahalin kahit galit ako sayo, hindi ko matanggap na pwede pala yun" sabi nya.
"That's it? Kaya mo ko pinapahirapan dati ay dahil lang duon?!" Inis kong tanong ay tumango naman ito "you're helpless stefan" Sabi ko sa kanya
" I know. There are things na hindi ko kayang sabihin sayo ngayon at alam kong lahat ng Ito ay hindi mo matatanggap, but trust me I'm almost there pag nangyari yun sasabihin ko lahat-lahat sayo" sabi nya
"And now you want me to trust you? You think I will?" Sarcastic kong sagot
"No. But I will protect you our son" pag kasabi nya non ay bigla akong kinabahan
"What do you mean by protecting me and phonix? What do you mean by that?" Tanong ko hindi kaya may alam din sya sa nangyayari sakin ngayon?
" I can't tell you that" sabi nya
"Tell me!" Inis na sabi ko. Hinawakan nya ang kamay ko ay tumibok nanaman ng mabilis ang dibdib ko.
"Don't worry about that ok?" Wala sa sariling napatango ako, I feel safe ng hawakan nya ang kamay ko
"I want to spend time with phonix, sana naman ay hindi mo ipagkait sakin yun?" Sabi nya. Kahit gusto ko pang magtanong ay pinigilan ko na lang ang sarili ko at tumango na lang sa sinabi nya.
"I also want to start a new chapter in your life as your friend" sabi pa nito.
"Hindi. I don't want you as my friend, I won't stop you if you want some time with phonix, pero sinasabi ko lang sayo, hindi to pangmataggalan at babalik kami sa state ni phonix" sabi ko at tumango ito at sinabing naiintindihan nya
Pagtapos namin mag-usap ay napagdesisyonan ko na mag hotel na dahil natatakot ako na baka mangyari nanaman ang nagyari kagabi sakin sa bahay
Paghiga ko sa higaan ay napahawak ako sa ulo ko.
Ano ba talaga ang nangyayari sakin? Bakit bumibilis ang tibok ng puso ko kay stefan? Bakit ko nararamdaman to!
Hindi ko namalayan na tumutulo na ang luha ko. I love Ben, but I don't know what I feel towards stefan, I don't want to think na may nararamdaman pa rin ako sa kanya. I'm done.
Kinuha ko ang cellphone phone ko at tinawagan ko si Ben.
(Hello hon?) Nang marinig ko ang boses ni Ben ay lalo akong napaiyak
(What's wrong baby?) tanong nito sakin at kahit alam kong di nya ko nakikita ay napailing na lang ako.
"Nothing. I just missed you so much" sabi ko sa kanya at pilit na pinapatahan ang sarili ko
(I know. I miss you too so much! Don't worry I will be there in ko time ok?) sabi nya kaya napatango na lang ako kahit alam kong di nya to nakikita
(Alam kong tumatango ka) sabi nito sa kabilang linya kaya naman napatawa ba Lang ako narinig nya akong tumawa kaya napatawa din sya
(I'm sorry baby, I'm just busy right now, pinipilit kong matapos to ng mabilis para makapunta na ko dyan) sabi nya kaya napangiti ako.
"Okay hon, I'll talk to you when I wake up ok?" Sabi ko sa kanya at ang paalam na kami sa isat isa
Yea. I love him! I love Benjamin so much!
~~~~~~~itutuloy~~~~~~
Leave a vote and comment guys!
Enjoy the story!
