Chapter 17

43 1 0
                                    

Sam POV

I don't know what to do. I do feel so guilty about what happened earlier between me and stefan. Nakarating ako sa condo ko ng maayos at nakatanggap din ako ng text mula kay ben, na malapit na raw sya sa condo kaya nag text din ako ng "ok naghihintay ako"

Nangmakapasok ako sa loob ng bahay ko ay agad akong tumalon sa kama. Nanghihina ako. Maya maya pa ay tumayo ako para uminom ng tubig.

Kukunin kita" naalala ko na yan ang sinabi ni stefan kanina at ngayon lang sya nag sink in sakin.

Kukunin nya ko kung kailan di ko na sya kailangan?! Kukunin nya ko kung kailan natutunan ko nang mahalin si ben?! Kukunin nya ko kung kailan masaya na ko?! How dare he say that!

That's not ganna happen, I won't let that happen and I won't leave ben, because of him.

Makalipas ang kalahating oras ay dumating na si ben

"I miss you so much!" Yan ang bati nya sakin ng buksan ko ang pinto at biglang pagyakap nya

"I miss you too" bulong ko sa kanya.

Inalis nya ang pagkakayap nya sakin at tinignan ako ng mabuti

"How are you? Bakit ka uniiyak kanina?" Sabi nya bigla naman ako parang binuhusan ng malamig na tubig

"Ah eh pwede bang sa loob na lang natin sya pag usapan?" Sabi ko dito at tumango sya bilang pag oo, nilagay nya ang mga maleta nya sa sulok at umupo sya sa tabi ko sa sofa

"I really miss you so much hon" sabi nya sakin at hinalikan ako sa labi mabuti na nga lang at peck lang sya dahil kung nagkataon na passionate kiss yun eh para syang humalik ng Kahoy.

" I miss you so much too" sabi ko sa kanya at ngumiti naman ito

"Kamusta naman kayo ni phonix, habang wala ako?" Tanong nya ulit

"Okay naman kami, anduon sya ngayon sa bahay nila stefan" sabi ko nakita ko naman na parang biglang nag seryoso ang mukha nya

"Is he treating you both good?" Seryosong Tanong nya kaya napa ngiti naman ako.

"As of now? Okay naman ang lahat mabait sya kay phonix, gustong gusto rin kasama ni phonix si stefan" sabi ko sa kanya

"That's good to hear. Nag alala ako sa inyong dalawa habang nasa state ako eh di naman kita matanong kasi baka mamaya ay hindi ka okay" Seryosong sabi nito binigyan ko naman sya ng isang ngiti na nagsasabing okay lang kami ni phonix at walang problema

"So tell me? Bakit ka umiiyak kanina?" Tanong nya ulit. Napatingin ako sa mukha nya puno ito nang pag aalala at para bang sinasabi na "please tell me"

"Nakaka tanggap ako ng mga death threat." Sabi ko sa kanya tumayo ako para kunin ang mga sobre at pinakita ko sa kanya ang mga sobre na may laman na letter na may sulat ng dugo. "Nakatanggap din ako ng tawag mula sa taong nagpapadala nyan at pinapili nya rin ako kung sino daw ang mas gusto ko? Si mommy daw ba o si phonix?" Bigla nanaman pumatak ang luha ko "nag alala ako sa pwede nyang gawin sa mommy ko ben, sobrang nag alala ako" sabi ko sa kanya naramdaman ko na lang na bigla nya akong niyakap at pilit na pinapatahan

"Why you didn't tell me earlier?" Mahinahong sabi nya habang pinapatahan pa rin ako

"I'm sorry, ayaw kasi kita bigayan ng sakit ng ulo eh" sabi ko rito habang umiiyak pa rin

"Hindi ka sakit ng ulo ok? I'm worried! Like nakakatanggap ka ng ganito pero di ko man lang alam" sabi nya kaya nag sorry nanaman ako dahil sa nangyaring yun, nag Tanong pa sya kilala ko daw ba kung kanino galing ang mga sulat at sabi ko naman na hindi ko alam. Na wala akong idea kung sino ang may gawa nito.

"Anong plano mo ngayon?" Tanong nya

"Hindi ko alam ben, hindi ko alam kung saan ako mag uumpisa wala akong idea kung May naka away ba sila mommy at daddy dati o Ano? Hindi ko alam, hindi" lalo akong napa iyak dahil duon, pano ko ililigtas si mommy kung kahit isa wala akong idea?!

"Don't worry we will find a way ok? Relax hon, please" sabi nya habang pinupunasan ang luha ko

"Thank you. Thank you so much ben, thank you so much kasi lagi kang andito para sakin." Sabi ko

"Because I love you so much that's why I'm here always for you" sabi nya at hinalikan ako sa labi

Why? Bakit ko nagawa to sayo ben? Bakit ko nagawa na lokohin ka? Bakit ko yun nagawa? Mahal mo ko, mahal na mahal to be exact. Ikaw yung tipo nang lalaki na dapat ay hindi sina saktan.

Bumitaw sya sa pagkakahalik sakin

"Bakit ka nanaman umiiyak?" Tanong nya at pinunasan ang luha ko

"I will promise you na hinding-hindi kita Iiwan. I will always be next to you no matter what" sabi ko sa kanya na ngumiti naman sya sakin.

"I know you will. Pero hindi ka dapat nangangako. Promises are meant to be broken remember?" Sabi nya habang nakangiti pa rin

"This promise will not be broken hon" sabi ko sa kanya at ako na mismo ang humalik sa labi nya. Gumanti naman ito nang halik at mas lalo pa itong lumalim, naramdaman ko na lang na bigla nya akong binuhat at dinala sa higaan

"I love you so much" sabi nya sakin at hinalikan nanaman ako

May nangyari samin nang gabi na yun at agad naman na nakatulog si ben, dahil na rin sa sobrang pagod samantalang ako ay gising na gising pa rin at wala sa sarili.

Pano ko mahahanap ang taong nagbibigay sakin ng sulat na yun? Ano ba ang pwede kong gawin?

Yan ang tumatakbo sa isip ko ngayon, kung paano ko mahahanap ang tao na yun o ang mga tao sa likod ng nga sulat para sakin at Ano ba ang atraso ko sa kanya o Ano ba ang atraso ng pamilya ko sa kanya para gawin nya ang mga bagay na to?

Naramdaman ko naman ang kamay na yumakap sakin. Isang nakalaking muscle naman nito sabi ko sa sarili ko nang makapa ko ang braso nya

"I'm sorry ben, I'm sorry kung nagawa ko man ang bagay na yun sayo. Alam ko na magagalit ka sakin pag nalaman mo yun at ayaw ko rin naman na maglihim sayo. Ayaw ko na itago ang bagay na yun sayo, matatanggap ko kung magagalit ka sakin o Iiwan mo ko, basta hindi ko lang matatanggap na isang sinungaling na babae ang papakasalan mo." Sabi ko habang hinihintay ang mukha nya. "I'm so sorry ben, I'm sorry" sabi ko sa kanya at hinalikan ang mga labi nito. Pagkatapos ko gawin yun ay napagpasyahan kong matulog na.

~~~~~~itutuloy~~~~~~

Leave a vote and comment

Enjoy reading guys!!!

Mrs.AlfonsoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon