[Unicode Version]
သဲသောင်ပြင်ပေါ်တွင် ပြေးလွှားကာ
ဆော့ကစားနေသော ဂျီမင်းကို ကြည့်ပြီး
ထယ်ယောင်းရွှင်ရွှင်လန်းလန်းပြုံးမိသည်။
ငယ်ငယ်တည်းက တစက်မှမပြောင်းလဲသော
ဂျီမင်းသည် ယနေ့ထိတိုင် ပင်လယ်ကိုမြင်လျှင်
ကလေးတစ်ယောက်နှယ် ပျော်ရွှင်မြူးတူးလျက်ပင်။
သာယာသော ကမ်းခြေတောက်လျှောက်
အညောင်းပြေလမ်းလျှောက်ကြမယ်ဟု
ထယ်ယောင်းက ပြောထားသောကြောင့်
ဂျီမင်းသည် စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်မှာ မနက်တည်းက။
အခုလည်း ကမ်းစပ်ရှိ ခရုခွံများကို ကုံးကုံးကွကွဖြင့်
ကောက်ယူနေလေသည်။
"ထယ်ယောင်း လာဦး.. "
လက်ယက်ကာ လှမ်းခေါ်နေသော ဂျီမင်းကြောင့်
ထိုင်လက်စသဲပြင်ပေါ်မှ ထလိုက်ရင်း ဘောင်းဘီရှိ
သဲမှုန်များကို ခါရန်ပြီးသည်နှင့် အနီးသို့
လျှောက်သွားလိုက်သည်။
" ဒါလေး ကိုင်ထားပေး.. "
ခရုခွံငယ်များကို မိမိလက်ထဲသို့ထည့်ပေးပြီးသည်နှင့်
သဲပြင်ပေါ်က ခရုခွံများကိုဆက်လက်
ကောက်ယူနေပြန်သည်။
" ထယ်ယောင်း ဒီမှာကြည့်
ဒါလေးတော်တော်လှတယ်.."
" အင်း.. လှတယ်.. အရမ်း.. "
မျက်လုံးများ မှိတ်သည်အထိ ရယ်ပြုံးနေသော
ထိုကောင်လေးသည် တကယ့်ကို မိမိအတွက်
လှတယ်ဆိုတာထက်ကို ပိုပါသည်။
ကြည့်နေရင်း အသည်းယားလာသည်မို့
လက်ကောက်ဝတ်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်တော့
စွေ့ခနဲ မိမိဘေးနားရောက်လာသော ကိုယ်လုံးငယ်။
" ထယ်..ယေ... ဘာထဖြစ်တာလဲ.."
တဒိန်းဒိန်းခုန်မြည်နေသော ရင်ခုန်သံသည်
ဂျီမင်း၏ စိတ်အလုံးစုံကို ဖော်ပြနေသည့်နှယ်။
*ဘဘောကျရဲ့သားနဲ့..*
ထို့နောက်တစ်ဆင့်တိုးကာ ခါးသိမ်သိမ်ကို ဆွဲဖက်လိုက်ရင်း..
" အသည်းယားလို့.. "
" ထယ်ယောင်း.. လွှတ်..
ဒါငါတို့အခန်းမဟုတ်ဘူး..
အပြင်မှာ လူတွေနဲ့ မသင့်တော့ဘူး..."
"ဒါဆို အခန်းထဲမှာဆိုရင် သင့်တော်တယ်ပေါ့"
နားသည်စပ်နားကပ်ကာ
တိုးညင်းသောလေသံဖြင့် ဆိုတော့
ရင်ထဲ တဒိန်းဒိန်းဖြစ်လာသည့်အပြင်
ကြက်သီးမွှေးညင်းများပင် ထလာတော့
ချက်ချင်းပင်တွန်းထုတ်လိုက်ပြီး..
YOU ARE READING
Love Bites ||kth:pjm|| (Hiatus)
Fanficmy own creation hope you guy will enjoy it ♡ fic cover by - dalumii
