Life Is Like A Flower

Prologue

Prologue

Flower starts with soil, so they can grow healthy and have a good life. You can give them water so they can drink if they're thirsty.

You can give them sunlight so they can eat their breakfast. Pinagmamasdan ko ang bulaklak sa harapan ko habang nagpapaliwanag ang teacher ko sa harap.

Nagsulat siya sa pisara, dinidiscuss about sa parts ng flower. I love flower so I know the basics of them. I'd enlightened up when my teacher choose my flower in front of me.

"Ms. Villente, can you tell us about your unique flower?" tanong ng guro saakin.

Tumango ako at tumayo ng maayos at binuhat ang paso habang tinitignan ang magandang bulaklak na hawak ko. Nakatingin na saakin ang mga kaklase ko, nag eexpect ng maganda kong sasabihin.

"This is the Spirea flower. Mahilig ako sa flowers pero ito ang pinaka-favorite ko. Spirea is a rose family pero iba siya mamukadkad. Hindi tulad ng rose family they are very redish than pinkish and white flowers like spirea."

"Spirea is commonly used in wedding bouquet and it means 'neat love'" Sabi ko na mang diin sa huling sinabi.

"Why would spirea called neat love?  As you can see this flower is very neat, and very pure. Makikita mo na sa kulay niya as a white pure flower." sabi ko at tumango ang guro ko.

"Well done Ms. Villente." I just nodded and sit down.

Pumalakpak ang mga kaklase ko kahit hindi naman kailangan. I'm just answering my teacher's question, wala namang akong kakaibang sinabi para palakpakan pa, but I'm used to it.

The class continued after a few hours. Nagpaalam ang guro at ready ng umalis. Nagliligpit ako ng gamit ko at didiretso na sa pinto.

"Mindy! Wait!" sigaw ng nasa likod ko.

Humarap ako at nakita siyang tumakbo tungo sakin. Hinintay ko siyang makalapit sakin.

"Hindi ka ba talaga sasama samin?  Masaya do'n!  Promise akong bahala-"

"No, sorry. I have many things to do." putol ko at ngumiti. Tumango lang siya bilang pag sang-ayon.

"Kung magbago man ang isip mo Mindy, tawagan mo lang ako ah!" sabi niya.

"Sure, thanks." sabi kong muli at sinalpak ang earphone ko saking tainga at tinaasan ang volume.

I'm not the kind of girl na sumasama sa kung saan. Pagagalitan ako pag hindi ako umuwi ng tama sa oras. Nakakapag paalam ako pero pinapayagan ako pag library lang o di kaya may iba pang activity sa room.

Panganay ako kaya mas lalong marami akong responsibilidad pag-dating sa bahay.
This time I have to go to my brother's school para sunduin siya dahil halos sabay naman ang out namin sa school.

Sumakay ako ng jeep para masundo ang kapatid. Nagvibrate ang phone ko at tinignan ko ito.

Mama:

May iniwan akong pera sa kwarto mo, hindi kami makakauwi mamaya. Umuwi ng maaga Mindy!

Ako:

Opo...

Pagkatapos kong mag tipa, sinapo ko ang noo ka para makaidlip muna saglit. Pinagiisipan ang proposal sakin ni Leana, gusto niya akong sumali sa club nila which is maging photojournalist or writer ng isang magazine na gaganapin sa foundation week namin next month after ng exam.

They observe my skills last year when I was a second year high school. I'm not confident about arts, gusto ko kasing matustusan ang pangangailangan namin ng pamilya ko. Gusto ko agad makapag tapos sa abot ng makakaya ko.