BERDEL (TAMAMLANDI)

1| kız isteme

başlangıç tarihinizi yazar mısınız👉🏻

~oy ve yorumlarınızı bekliyorum~

Hani derler ya? Umudunuzu kaybetmeyin diye, ben hayat dolu biriydim, neşemden geçilmezdi ama hayatım hiç iyiye gitmedi

Yıllarca ekmeğini yediğim,canımdan daha da çok sevdiğim babam,beni bir adama satmıştı. Gözümün içine baka baka "kızımı al" demişti. Bu benim için taşınamayacak kadar zor ve kaldırayamayacağım kadar ağır bir cümleydi. Babam hep benim okuyup doktor olmamı hatta onu iyileştirmemi isterdi. Bende ona sürekli "sen benim hastaneme geleceksin" derdim.
Ama anladım ki bunların hepsi yalanmış yalan!

Bir adam 20 yaşındaki evladından ne ister? Çoğu anne babada olduğu gibi mutluluğunu ister. Benim ailem beni cehennem ateşlerine atmıştı ve şu anda resmen yanmamı bekliyordu
Onlar bu kararından vazgeçene kadar yemek yememiştim,su içmemiştim hatta odamdan dışarı adım atmamıştım. Yani iki gün kadar yaşan bir ölü gibiydim bu evin içinde. Biz fakir olabilirdik ama hiçbir zaman birbirimizden vazgeçip birbirimizi öne atmamıştık. Maalesef bu ailede tek heba olacak kişi bendim. Birde ablam vardı,benden 3 yaş büyük ablam...

Ailenin göz bebeği,tek değerli kişisi ablamdı. Ben onu çok severdim ama oda bu oyuna ortak olup beni tanımadığım insanlara vermeye suç ortaklığı yapmıştı. Canımı en çok o yakmıştı...

Küçücük bir evimiz vardı bizim. Bir tane salon, bir tane banyo,bir tane mutfak. Benim tam olarak kendi odam yoktu aslında. Ablamın odası en büyük ve en gösterişi odaydı. Bana da kalan misafir odası gibi bir yerdi. Annemler de yatak odasındaydı. Evde hep ben hor görüldüm
Ablamın hep bir zenginlik hayali vardı zaten. O yüzden ona güzel bir yaşam sunmaya çalışırken benim hayatımı çöpe atmayı seçmişti onlar

Odamın kapısı bir anda açılınca sıçradım,gelen kişi ablam Şermin'di. Yine ne istiyordu? Zaten hayatımı altüst etmişlerdi. Bıkmadılar mı?
Üstümdeki örtüyü kaldırdı. Beni de kolumdan tutup kapıya doğru sürükledi. Canım acımıştı!

"ya bıraksana ne oluyor?" beni salona götürüp bir paçavra gibi babamın önüne attı. Dizimin üstüne düştüğüm için ağzımdan inilti çıkmıştı

"ne istiyorsunuz benden? Sürekli canımı yakıp, beni hor görmekten bıkmadınız mı?" çığlık ile ağlayışlarım babamı tatmin etmemişti sanırım

"bak Hazan kızım,bugün Demir Kılıçoğlu ve ailesi ile birlikte gelip seni isteyecekler. Sende git ablanla birlikte süslen püslen" dediği şey ile ağlamam daha da artmıştı ve artık hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştım ben

Babamın dizlerine kapanıp yalvarmaya ve dil dökmeye başlamıştım. Başka çarem yoktu

"baba yalvarırım beni verme onlara, bak yemin olsun ki ne istersen yaparım" ağlamam yine bir fayda etmemişti. Kararından vazgeçmiyordu

Direnmeyi bırakmış ve kendimi ablama teslim etmiştim. Beni kendi odasına götürüp hazırlık yapmaya başladı. Önceden bana alınmış olan krem rengi bir elbisem vardı,ömrüm boyunca giymek istemeyeceğim o kumaş parçasını böyle bir günde bana giydireceklerdi. İstemiyordum!

Boy aynasının önüne dikti beni. Solmuş ve bakımsız olan vücudumla bir kez daha gurur duydum,belki böyle bir vücudu o adam yani Demir Kılıçoğlu istemezdi. Allah'a çok şükür zayıftım ve fiziğim güzeldi ama kendime hiç bakım yapmazdım. Hayatı akışına bıraktım...
Her erkeğin aynı olmayacağını biliyordum ama tek dileğim benimle evlenmek istememesiydi.
Daha önce Demir'i görmüştüm ama 5 dakika falan. Yolda karşılaşmıştık ve ablamla konuşup tanışmaya falan çalışmışlardı. Bende gözümün ucuyla ona bakmıştım. 1.90 boylarında,sarışın ve sakalsız biriydi. Bende ona uyan özellik yok gibi bir şeydi. Ben 1.70 boylarında,kumral ve çoğu kişinin deyimiyle 'fiziği güzel' biriymişim