BERDEL (TAMAMLANDI)

5| hamile

~oy ve yorumlarınızı bekliyorum~

Tek gecede kadın olmuştum,bundan daha acı ne olabilirdi ki? İstememiştim böyle olmasını

Başımdaki ağrı sebebiyle kalkmakta zorlansam da banyoya gitmek zorundaydım. Kirlenmiş bu vücudu temizlemem lazımdı. Suyu açıp küvetin içine girip elimdeki keseyi bacaklarımı yırtana kadar keseledim. Ağlaya ağlaya duşu bitirdim
Üstüme beyaz uzun elbisemi giyip altıma siyah sandaletler tercih etmiştim. Boynumda olan morlukları kapatıcı yardımıyla halledip aşağı indim. Demir'i bile beklememiştim bugün

Mutfağa girip etrafa bakındım. Hizmetçiler beni farketmemişti. Benim hakkımda konuşup gülüyorlardı. Kimsenin benim hakkımda veya ailem hakkında konuşma hakkı yoktu

"ayy kız hazan hanımı gördün mü? Demir bey ile Hazan hanımın bebeği olmazsa işte o zaman gör kargaşayı hahahaha" iğreniyordum ondan

"kızlar sizin yaşınız kaç başınız kaç? Kimsenin özel hayatı sizi ilgilendirmiyor hayırdır ya!"

Beni farkedince uğraştıkları işleri bırakıp bana döndüler ve asıl suratlarıyla bana baktılar

"şey hazan hanım biz..."

"KES! BİR DAHA ASLA BENİM HAKKIMDA KONUŞMAYACAKSINIZ!" verdiğim göz dağı onlara bir ömür yeter diye düşünüyordum

Bütün iştahım kaçmıştı. Zaten doğru dürüst bir şey yediğim yoktu iyice aç kalmıştım. Bende en iyisi Demir'i uyandırırdım,hepsi üstüme gelip bana kızmaya yer aradıkları için hatamı arayıp bağırıyorlardı. Köprüyü geçene kadar böyleydi.

Odaya yavaşça girip etrafa bakındım. Banyoda olduğu kesindi çünkü su sesi geliyordu. Yatakta olan çarşaf değiştirilmişti,oda havalandırılmıştı
kıyafetler yerli yerindeydi? Tam bir ev adamı.
Odadaki berjere oturup Demir'i bekledim,kapı açılınca ayağa kalktım ve kahvaltıyı söyledim

"tamam çık şimdi"

"ben aslında farklı bir konu için buraya geldim. Aşağıdaki kızlar benim hakkımda konuşuyorlar ve bende onlara haddini bildirdim!"

Gözleri yine alev çıkacak konuma gelmişti. Bu sefer bana nasıl kızacaktı merak ediyorum(!)

"aptal cesaretine hayranım doğrusu. Nasıl bu kadar cesursun anlatsana biraz?" dedi

"SENİN YAPMADIĞINI BEN YAPIYORUM. NE ZAMANDAN BERİ HADDİNİ BİLDİRMEK APTALLIK OLDU? HATTA DUR ÇÜNKÜ SEN HER ŞEYE ZORLA SAHİP OLDUĞUN İÇİN BUNU BİLEMEZSİN DİMİ DEMİR?"

Nefesim kesilene kadar bağırmıştım. Gözlerim dolu doluydu. Beni bu hale nasıl getiriyordu?

"he sen birde laf sokmaya çalışıyorsun? Senin hamile kalacak olman benim zorumla değil, ailemin zoruyla oldu. Bir bebeği istemeyecek kadar vicdansız olman benim sorunum değil"

Kahretsin yine çok haklıydı. Bu adam hep haklı mı olacaktı? Hep mi beni böyle susturacaktı?

"ben istemediğim halde bana dokundun! Eğer hamile kalırsam o bebek bir nevi tecavüz eseri bir bebek olacak. Bunu nasıl kabul edeyim?"

"ona gerçek bir anne baba sevgisi göstererek" dedi ve odadan çıkıp gitti. Haklıydı lanet olsun

2 hafta sonra;

Demir'le aramızda hiçbir düzelme olmamıştı, ne o beni seviyordu nede ben onu seviyordum. Nefret etmek gibi bir şey değildi ama içimde az da olsa nefret vardı. Alışamıyordum ben ona...

Yaklaşık 1 haftadır devam eden mide bulantım beni günden güne eritiyordu. Yemek yiyemez olmuştum. Bunun sebebi 'hamile' olmam diye düşünüyordum. Elimde olan hamilelik testini lavaboya koyup beklemeye başladım. Kısa süre sonra elime alıp baktığımda çift çizgi gördüm. Hayır,hayır,hayır istemiyordum bu bebeği. Ben anne olamam bakamam ben ona. Şimdilik kimseye söylememe kararı aldım. Kimsenin bu durumu bilmesini istemiyordum. Aldırmayı da düşünmüştüm ama bu kadarı çok fazlaydı. O daha minicikti ona kıyamazdım melekti o