Amnesia Love

Chapter 6

Kung di lang ako na amnesia siguro ang saya ko na ngayon, kung mahal lang namin yung isa't isa siguro nag-iiyakan na kami pero hindi eh.

I was walking in the aisle while a song is played, no words can explain how nervious I am not because of excitement but because they are all looking at me. Ewan ko kung anong nararamdaman ngayon ng Mom ko pati rin si Lolo at pati rin ako. At such a young age kinasal na ako, pero okay lang wala pa naman sa plano ang magka anak kami. But of course we're not gonna make it and I know he won't force me. Besides I have nothing to worry Renan and I are just friends no malice.

I have many thoughts that is running to my mind until the priest said.

"You may now kiss the bride" habang palapit ng palapit si Renan sa akin ay mas lalo akong nataranta. I have no idea if this is our first kiss or my first kiss. The only thing that I did is I close my eyes and wait till our lips meet. And there it is I'm officially Ms. Manolo, a new journey is waiting for us, a new life.

"Please take good care of my daughter" my Mom said. Renan and I are heading to Paris for our honeymoon.

"Yes Mom I will" he replied. Then suddenly we left after saying goodbye to our parents.

"Are you okay?" he ask.

"just tired" I replied. Its our own plane so I decided to sit at the back coz I want to sleep.

Parang wala lang nangyari parang hindi kami kinasal. Parang di kami magkakilala nasa unahan kasi siya nakaupo. Dahil sa inaantok na ako ay sinandal ko na yung ulo ko sa upuan.

****
Naglalakad ako sa isang madilim na eskenita ng may bigla akong narinig na babaeng umiiyak.

"Jade tulungan mo ako please. I promise hinding hindi na ako magpapakita kay Renan. Diko na kayo kukulutin" pagmamakaawa ng isang babae.

Lalapitan ko pa sana siya ng may bigla akong narinig na putok ng baril. Pagharap ko ay may isang lalaking tumutok sa akin ng baril. Kinasa niya yung baril.

"noooooooooooo!"

"Hey Divine wake up" pigil yung hininga ko ng magising ako. Nanaginip na naman ako. Tumingin ako sa paligid nakalanding na pala yung eroplano at mukhang kanina pa kami nakarating dahil ang haba ng tulog ko ay diko namalayan.
"are you okay?" tanong niya.

"Magkasama ba kaming nabaril ni Fate" nagulat siya sa tanong ko . I'm not really sure kung si Fate ba yung babae sa panaginip ko pero what if kung siya nga.

"Oo, bakit may naalala ka ba?" atat niyang tanong.

"may napaginipan lang ako" sagot ko. Tumayo na ako, gusto ko ng lumabas ng eroplano.

"yung bumaril nakita mo?" tanong na naman niya.

"Hindi ang dilim kasi" totoo naman hindi ko talaga makita yung mukha ng lalaki pero sure akong lalaki siya.
Pagkatapos kong sabihin yun ay tumayo siya at naunang maglakad sa akin. Ngayon ko lang napansin, bakit kaya magkatabi na kami ng upuan?

"Hindi ka ba lalabas?" natauhan ako sa tanong niya kaya sumunod na agad ako sa kanya.

"San tayo titira? " tanong ko habang papasok kami sa kotse.

"Sa bahay niyo" sagot niya. May bahay pala kami dito sa Paris.

Napansin kong kanina pa niya hinihilot yung liig at balikat niya. Masakit siguro.

"okay ka lang? " tanong ko.

"yeah I'm fine , medyu masakit lang yung liig ko at balikat" sabi ko na may masakit sa kanya.

"Hindi ka siguro komportable nung natutulog ka kanina" sabi ko.

"ang bigat kasi ng ulo mo" sagot niya. Seryoso sa kanya ako kanina natutulog.

"eh bat ka kasi tumabi sa akin?" reklamo ko.

"Ang awkward kasi pag walang katabi" may punto naman siya dun.
"And besides mag asawa naman tayo" nagulat ako sa sinabi niya. Sabay kaming umiwas ng tingin. Diko alam basta nag init yung mukha ko, bat niya sinabi yun.

Gabi na kaya naisipan naming lumabas ng bahay para kumain. Bukas na daw kami mag goglocery at gagala. Actually excited na akong pumunta at makita yung Tower, sabi ni Renan ay nakapunta na raw ako doon. Pero dahil sa na amnesia ako ay wala akong maalala.

"Wear your jacket" utos niya. Ayy tanga nakalimutan ko.
"San mo gustong kumain?" tanong niya.

"ewan" napakamot si Renan sa sagot ko.

"Tama, wala ka palang naalala" ngumiti lang ako sa sinabi niya. Napag-isipan naming maglakad nalang dahil sa malapit lang naman yung pupuntahan namin. Ang daming lovers na nakikita namin sa daan tapos ang sweet pa nila.

"Hey can you walk fast" natauhan ako sa sinabi ni Renan, kanina pa pala niya ako hinihintay tapos ang bagal bagal kong maglakad.

I was amazed sa restaurant na pinili ni Renan, grabe ang ganda ng view. I bet para tuh sa mga couples sobra kasing romantic.

"Mr. and Ms. Manolo right? " tanong ng isang babae, I think she's the manager from the way she speak.

"Yes we are" Renan answered.

"This way" akala ko dun na kami kakain pero hindi pa pala. Instead dinala niya kami sa rooftop, nakita kong may isa lang table which is decorated by flowers. May tao ring nag peplay ng violin and the view is so nice. I can see the whole city.

"Did you like it?" he ask then I nod.
"If you're asking who prepared all of this, its your Mom and you're the owner of this restaurant" hindi na ako nagtaka sa sinabi niya. My mom will do anything to make me happy.

Andaming pagkaing nakahain, pero si Renan panay tingin parin sa menu pati ata ingredients tiningnan niya. Dahil sa nagugutom na ako ay nagsimula na akong kumain. Bahala siya kung ayaw pa niyang kumain basta ako kakain na.

Una kong tinikman yung salad, feel ko masarap siya.

"Hey what are you doing? " taranta niyang tanong.

"Kumakain ano pa bang dapat nating gawin" sagot ko.

"What did you eat? " tanong na naman niya. Ano bang problema nito?

"Yung salad" sagot ko.

"shit, stop eating that" nataranta siya. Huli na kasi kanina ko pa nakain yung salad.
"bakit ba kasi hindi alam ng Mom mo yung allergy mo" dagdag niya.

"You mean allergy ako sa Spinach?" kabado kong tanong. Tumango lang siya.

"what do you feel?" tanong niya. This time lumapit na siya sa akin
"Let me see your hand" sumunod naman ako sa sinabi niya. Wala naman akong nararamdamang kakaiba.

"I'm fine, baka nagkakamali ka lang di naman siguro ako allergy sa spinach" naguluhan siya sa sinabi ko, para bang siguradong sigurado siyang allergy ako nun.

"Nah just forget it, nagkamali lang siguro ako. Just tell me if you fell something different from your body"