someone in me/ვიღაც ჩემში

2

-ფუ შენი დედაც!-ეს არის პირველი სიტყვები რასაც ახალ
გათენებულზე," ულამაზესად მზისგან განათებულ ოთახში" ვყვირი...თუ ძალიან გაინტერესებთ ამ დედააფეთქებულმა მაღვიძარამ იმხელა ხმაზე დარეკა,გული ნასკებში ჩამივარდა,რომელიც არც კი მეცვა შედეგად კი იატაკთან "ძალიან საყვარელი" ჩახუტებაც გამომივიდა.-ამის დედა მოვ...
-ჯონგუკ!
-აქ რა ჩემს ბოზანკლობას აკეთებ?-ოთახში შემოვარდნილი ნამჯუნი წამოდგომაში მეხმარება.
-ვიფიქრე უნივერსიტეტში ერთად წავიდოდით.
-ამის დედაც ტრუსის ამარა ვარ ძმაო!
-ამის კიარა შენი დედაც! დროზე წამოეთრიე ნახევარ საათში ლექცია გვეწყება.
-ფუ ბლიად.
სასწრაფოდ ვიწყებ ჩაცმას,10 წუთში შავ ჰუდში და შავ შარვალში გამოწყობილი უნივერსიტეტში მივჯლაგუნებ. დეტალებში თუ გაინტერესებთ თმა ერთი ორჯერ გადავარცხნილი მაქვს,ფეხსაცმელები შავია და ჩანთაც, რომელშიც ღმერთმა იცის რა უაზრო ნაწერებით გატენილი ფურცლები მიყრია. ამ
შავ ფერს კი შევუკიკინე მარა რა ვქნა მომწონს. დიდად ეს აჭრელებული ცისარტყელასავით რომ დადიან და გუჩი-პრადას ამარიაჟებენ სულ არ მეხატება გულზე. რაღაცნაირად გამაღიზიანებელიც კია აგდებულად როცა გაშტერდებიან, მხოლოდ იმის გამო რომ დაჩვეული მხოლოდ შავებში გამოწყობილი დადიხარ,ისინი კიდე ცისარტყელებივით ხან რა ჩემს ფეხებს იცმევენ და ხან რას, სიმართლე გითხრათ კი ძაან ფეხებზე მკიდია მაგათი აზრი მარა ერთხელ სიამოვნებით კი ვცემდი ამ გათამამებულ მდინარის ბაყაყებს.

15 წუთიანი ზლაზუნის შემდეგ კი მივაღწიეთ ამ "განათლებული" ხალხით "განათებულ" უნივერსიტეტში და რათქმაუნდა ის ჩემის გადანგრეული თეჰიონი პირველი იყო ვინც შემეჩეხა.
-ოჰ შავი ტარაკანაც მოსულა.-ირონიული ღიმილიც არ დაუკლია.
-ამ ფერად ძროხას დამიხედეთ რა.-ვაღიარებ გემოვნება კი აქვს "უფფ მნაამ" მარა რად გინდა კაი თავში ავარდნილი ტიპი კია.
-ჯონგუკ წამოდი ყურადღებას ნუ მიაქცევ.-ჯუნს სიტუაციის გასაწმენდად გვერდით გავყავარ.