Diğer Yanım

Başa Dönüş.

12 Eylül.

Yıllar sonra tekrardan ha ?

Evet. Bilirsin seni hayatımda ilk kez , babamın öldüğü zaman yazmıştım.

Taki çıkıp karşıma yaşadığını gördüğüm güne kadar.

Ve ondan sonrası ise , seni saklamıştım. Şuan seni tekrardan yazmaya başladım.

Çünkü bu gün hayatımda önemli bir gelişme oldu.

Bugün onu gördüm.

Merak ediyorsun değil mi ? Bende.

Doğrusu sadece yan profilinden gördüm. Uzun ince parmaklarını saçlarının arasından geçirip arkaya doğru attı.

Sonra ise buruk bir gülümsemeyle karşısında ki kişiye baktı.

Biliyor musun ? Gamzeleri var.

Ama gülüşleri , gözlerine ulaşmıyor.
Donuklaşıyor.

Ardından oturduğum mermerden ayağa kalktım. Eminim ki beni görmemişti.

Bende fırsattan istifade onu izledim.
Bir damla düştü.
Bir damla daha...

Sonrası ise yanında ki adamla konuştu ve son kez acı bir şekilde toprağın altında yatan kişiye baktı.

Kimdi ki ?

Yanındaki adam babası olabilir miydi ?
Yada mezarda yatan annesi ?

Bilmiyorum.
Ama bildiğim tek şey onun gamzeleri.
Gördüğüm tek şey gamzeleri...

S. ATA

~

Karnımı tutarak duvara doğru sindim.

Şuan loş bir ortamda , rütübet kokan bir odanın içerisinde , Savaşın günlüğünü okuyordum.

Savaş hep gamzelerimden bahsetmiştir.

Sahi çok mu seviyordu gamzelerimi ?

Yüzümde buruk bir gülümseme oluşurken , yavaşça ikinci sayfaya geçtim.

~
13 Eylül

Biliyor musun ?
Bugün onu gördüm.

Her zaman ki mekanda , mezarlıkta gördüğüm kızı.

O kadar saf bir güzelliği var ki...

Ve ben onu izledim.

Tekrar ve tekrar...

Ama böyle olmamalı. Adını bile bilmediğim bir kıza , böyle düşünceler beslememeliyim.

Sence birisine ilk görüşte böyle şeyler düşünmek mantıklımı ?
Sence ben birisini sevebilir miyim ?

Çünkü bilirsin beni.
Ben sevmeyi pek beceremem.

Ama ya şimdi ?

Ya bu sefer sevilemezsem ?

Düşünmeden edemiyorum. Herkes beni tanır , bilir.

Ben şuana kadar hiç kimseye teslim olmadım.
Peki bu sefer ne olacak günlük ?

Ben mi teslim olacağım ?
Ben mi...

S. ATA

~