8.Bölüm

110 8 0
                                    

Gözüm iyice iyileşmeye başlamıştı.

Nede olsa olayın ardından bir hafta geçmişti ve ben Savaşı ortalıklarda göremiyordum.

Neredeydi bu çocuk ?

En son ona mesaj atmıştım ve oda bana başbelası demişti.

Ah Tanrım buna mı seviniyorum ?

Kesinlikle aptalım.

Ayağa kalkıp odamda bir kaç dans hareketi sergiledim.

Şu hayatta yapmayı sevdiğim iki şey vardı.

Şarkı söylemek ve dans etmek. Tabi bu sevdiklerimin arasında birde Savaş eklenmişti.

Bak yine aklıma geldi.

Napıyor acaba şimdi ? Ve bu soruyu beynim anında cevapladı.

Hazel...Sanane.

Yatağımı toplayıp üstümü giyindim.İnşallah bugün okula gelirdi.

Aynı sınıfta olmasak bile aynı okulda olmamız...

O bile yeterdi.

Aşağı indim ve masada duran elmadan bir ısırıp alıp çantamı alarak okula gitmek için evden çıktım.

Kulaklığı kulağıma yerleştirdim ve kısık bir seste şarkıyı açtım.

Aradan bir kaç dakka gecmişti ki sırtıma bir şeylerin atılılmasını farketmemle kulaklığımı çıkartıp arkamı döndüm ve önce attıklarına sonra önümde pis pis sırıtan  ,  eğlencek yer aran çocuklara baktım.

Onları umursamadan önüme döndü. ve bu sefer hızlı hızlı yürümeye başladım.

'' Hey güzelim nereye böyle ? '' demeleriyle hem arkama bakıyor hemde hızlıca yürüyordum.

Okula yakın bir mesafede olduğum için binayı görebiliyordum

Endişe vücudumu kaplarken istemsizce yüzümü buruşturdum.

Hala peşimden geliyorlardı.

Hızlı adımlarla yürürken bi yandanda arkama bakmaya devam ediyordum. Okulun kapısının oraya gelmiştim ki görmemişliğimden olucak , kapıda birisine çarpmıştım.

Allahım lütfen çarptığım kişi Savaş olsun ...

Ta-ta-ta-tam. Ne yazık ki Savaş değildi.

Ama olsun Berk yine beni koruyabilir nede olsa oda Savaş kadar olmasa tanınmış biriydi.

'' Hayırdır ne bu acele ? '' dedi gülerek.

Heyecandan ve korkudan tutmuş olduğum nefesi verip , arkamı işaret ettim ve yavaşça konuştum.

''Şu arkamdan gelen çocuklar...Rahatsız ediyor."

İspiyonculuk etmiştim. Kendimi güçsüz göstermiştim. Ama böyle bir durumda sesini kesmelisin Hazel dedim.

Berk sağa kayıp çocuklara baktıktan sonra bakışları sertleşti ve  çocuklar hızlı bir şekilde uzaklaşmaya başladılar.

'' Tamam biz icabına bakarız'' dedi tekrardan bana dönerek.

Biz ? Savaşıda mı bahsettiki acaba.

'' Hadi görüşürüz.'' dedi.

Tam gidiyorken durdurdum ve gülüp mırıldanarak söylendim.

''Şey Savaş bugün gelicek mi ? Kaç gündür ortalıkta yokta. Yani şey ettiğimden değil. Devamsızlıktan kalmasın diye."

Ufak bir kahkaha atıp sinsice sırıttı ve topuklarının üzerinde dönerek yürümeye başladı.

'' Ben bilmem kendisine sor.''

Başımı cevabı üzerine belli belirsiz salladım ve arkamı dönüp yürümeye başladım.

Yani başlamadım çünkü utancımdan olduğum yere montalanmıştım.

Berk'in neden güldüğünü anlayabiliyordum.

Çünkü...

Savaş elinde sigarası arkamda beni izliyormuş.

Diğer YanımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin