EMANET AŞK (KİTAP)

VII | Kehribar Bakışlar ve Aldatıcı Adımlar

Selam! Biz geldik! ✨

Severek okuyacağınızı düşündüğüm bir bölüm getirdim, keyifli okumalar dilerim.

Bölüme oy vermeyi ve bol bol yorum bırakmayı unutmayalım bebeklerim.

Twitter ve İnstagram: sumeyyelkoc

EMANET AŞK

7

"Kehribar Bakışlar ve Aldatıcı Adımlar"

# Emre Aydın - Bitti Tebrikler

# Buray - Kimsenin Suçu Yok

# Oscar & The Wolf - Joaquim

Sonu görünmeyen, karanlık ve ıssız bir tünelin içinde yürüyor gibi korkuya kapılmıştım. Bu hissi en son, kendimi bile isteye merdivenlerden attığım o gece yaşamıştım.

Aynı çaresizlik, aynı telaş ve aynı bilinmezlik içinde çıkmaz bir sokaktaydım. Tüm satırlarında adının geçtiği o defter şimdi Baran'ın elindeydi ve kapağını araladığı an, inkâr ettiğim gerçeği gözleriyle görecekti. Bir şeyler yapmalı, bir çıkış yolu bulmalıydım.

Tek çare koşa koşa yanına gidip, defteri elinden çekip almamdı ama bunu yapmam mantıksız olur, bu hareketim onu şüpheye düşürürdü. Baran düşündüğümden daha zekiydi, defterimin içinde ona dair bir şeyler yazılı olduğunu anlardı ve bu seçenek çok sakattı.

O an aklıma gelen başka bir düşünceye sıkıca sarıldım. Yaslandığım merdiven korkuluğundan geri çekildim ve az önce çıkardığım elbiseyi üzerime tutarken tiz bir çığlık attım. Sonra nefesimi tutup bekledim; işe yaramıştı, yalnızca birkaç saniye sürmüştü Baran'ın o defteri bırakıp merdivenleri tırmanmaya başlaması. Tamamen üst kata ulaştığında ve afallamış bakışları beni bulduğunda işaret parmağımla yeri gösterdim.

"Böcek!" diye bağırdım korkuyla. "Yerde kocaman bir böcek var!"

Böceklerden ne kadar korktuğumu herkes çok iyi bilirdi, bu sebepten ki bu kadar ürkmem Baran'ı pek şaşırtmadı. Ne vardı ki gözlerini üzerime dikmiş, hâlâ bana bakıyordu. Oysa hiçbir yerimin görünmediğine emindim.

"Ne bakıyorsun? Kör müsün, giyinik değilim!"

Baran kafasını iki yana sallayarak bakışlarını üzerimden kaçırdı, ellerini de havaya kaldırdı. "Tamam bakmıyorum. Ne böceği? Nerede böcek var?"

"Bilmiyorum." Peş peşe kafamı salladım, inandırıcı olmak için korkmuş gibi görünmek zorundaydım. "Az önce yatağın altına girdi, kocaman sekiz bacaklı bir böcekti!"

Sanki bacaklarını tek tek saydın Açelya.

Neyse. Sonuç olarak işe yaramıştı. Hem çıplak bir şekilde aşağı inmemiş, hem de Baran'a o defteri bıraktırmıştım. Baran itinayla üzerime çevirmediği bakışlarını yatağa doğru çevirdiğinde kaşları çatıldı. "Sekiz bacaklı mı?" diye sordu dalga geçer gibi. "Allah bilir karıncadır." Hafifçe eğilip tek dizinin üzerine çöktü ve yatağın altına baktı. "Burada böcek falan yok."

Elbisemi her yerimi kapatacak şekilde üzerimde tutmaya devam ediyordum. "Ama ben gördüm."

Baran kafasını yerden kaldırdı ama bana değil, duvara doğru baktı. "Ama yok." Belli belirsiz gülümsemişti. "Ben aşağı ineyim, sen de üzerini giy."