UNEXPECTED HUSBAND

Chapter 23

Halos paliparin ko ang sasakyan patungo sa hospital. Pagsisisi ang bumabalot sa aking dibdib. Hindi ko mapapatawad ang sarili kapag mayroong nangyaring masama sa aking mag-ina. Damn it! At mas lalong hindi ko mapapatawad si Zaine. Baka ngayon palang ako makasapak ng babae sa tanang buhay ko.

Pray Zaine! Pray that my baby and wife are safe or else.. I'll put you in hell together with your business! You should never try to messed up with me!

Pagkarating sa hospital ay agad-agad na ikinarga si Gem sa stretcher. Ipinasok siya sa emergency room at maya-maya pa ay pumasok na sa loob ang doktor.

Hindi ako mapakali sa labas. Hindi ko malaman ang gagawin. "Fuck! Fuck! Fuck!" Napamura ako.

Paroo't dito ang aking lakad. Uupo, maya-maya ay tatayo na naman. Halos suntukin ko ang pader as sobrang kaba at galit. Fuck! Damn it!

Then, I realize to calm down at hintayin na lamang na lumabas ang doktor. Walang magawa kundi ang maghintay. I texted my secretary to inform Gem's secretary at si Manang. Inutusan ko rin siyang ipadakip sa pulis si Zaine.

Ilang minuto pa ang lumipas at lumabas ang na ang doktor. Napatayo tayo sa aking kina-uupoan at sinalubong ang doktor.

"Doc." Tawag ko. "How was my wife? Our baby?" Agad kong tanong.

"Your wife lost much blood but atleast right now she's in stable condition. Good thing na agad niyo siyang nadala. She still sleeping and taking rest. Kailangan niyang makabawi." Ani ng doktor.

Nakahinga ako ng maluwag dahil sa sinabi ng doktor. I sigh "Ang anak namin, dok?" Muli kong tanong.

   Hindi ko malaman kung ilang oras akong nakatulog. Nang idilat ko ang aking mata'y namalayan ko na lamang na nasa puti akong kwarto.

"Gem, you're awake. Thanks God." Boses ni Venus ang agad kong narinig. Babangon sana ako ng pigilan niya. "Stay.. kailangan mong magpahinga. Huwag kang galaw ng galaw, Gem." Dagdag niya. "Jeadann is with Pattie, bumuli sila ng makakain. You're sleeping for about 5 hours." Nag-aalala niyang sabi.

Nanumbalik sa akin ang mga nangyari. Namuo ang luha sa aking mga mata. Agad akong dinaluhan ni Venus. Sumusikip ang aking dibdib at patuloy na umagos ang aking luha.

"Vemmm...." umiiyak kong tawag.

Biglang bumukas ang pinto at lulan nito ang aking kaibigan at si Jeadann. Nagtinginan sina Pattie at Venus pagkatapos ay sabay ring lumabas sa silid.

"How are you feeling?" Si Jeadann ng kami na lamang dalawa ang naiwan. "I brought you foods for dinner. Kailangan mong makabawi ng lakas, Gem." Aniya.

Lumapit siya sa akin at yumakap. "Sorry na late ako. Sorry... hindi ka sana nasaktan ng ganoon ni Zaine kung maaga akong dumating. Damn it! I'm sorry baby..." mas lalong bumuhos ang aking luha dahil sa mga sinabi niya.

Napayakap din ako sa kaniya habang patuloy na umiiyak. "J-jeadann... ang.. a-anak n-natin?"

"Shhhhhh..." pagtatahan niya. Kumawala siya sa akin at hinalikan ako sa mga labi. "Thank you.... I know how hard you protect our baby.. Safe siya Gem. At dahil yun sayo." Mas lalong bumuhos ang aking mga luha. Thank God! Babyyyy.... Muli akong niyakap ni Jeadann. "Hindi ko alam ang gagawin kapag nawala siya Gem, kapag nawala kayong dalawa." Nabuhay ang kakaibang kiliti at saya sa aking dibdib. Hindi lang dahil sa mga sinabi ng lalaking ito kung hindi dahil sa ligtas kami ng anak ko.

Nabuwag kami nag pumasok ang doktor. "Good evening Ms. Valiente." She greeted me.

"Good evening dok." Ani ko.